به بهانه پیروزی‌های یوونتوس در غیاب کاپیتان آلکس
درون سکوت چال شده‌ام
مرد شماره یک یووه که همچون تیفوسی‌ها از مصدومیت ستاره‌های تیم نگران و ناراحت است در سخنانی از ابراز امیدواری خود برای بازگشت و دیدن دوباره آلکس گفت: «می‌خواهم بار دیگر آلکس را در حال فوتبال بازی کردن ببینم.
«احساس کردم درون سکوت چال شده‌ام...». این یک نوع پارادوکس احساسی درباره نوار پیروزی‌های بیانکونری است. یوونتوس باز هم بر صدر جدول تکیه می‌زند و 3 امتیاز هر نبرد را به مصداق چیدن میوه‌ای از درخت در داخل سبد سیاه و سفیدش قرار می‌دهد اما بدون حضور کاپیتان آلکس.
به نوشته وطن امروز؛ قطار تورین در هیچ ایستگاهی زیاد معطل نمی‌کند و ما نمی‌دانیم «آله» در کدام «لاین» به کوپه برنده‌ها ملحق می‌شود. شاید توقع زیادی باشد اگر از کسی بخواهیم تا درک‌مان کند یا اینکه به پاس زحمات گذشته لحظه‌ای از تصمیم رفتن و رها کردن صرفنظر کند، اما هیچکدام از این فرضیات را نمی‌توان برای مجموعه‌ای به کار برد که در حال پوست انداختن است. آنها فقط می‌توانند بگویند: «خب، آله ما منتظرت می‌مانیم ولی بدون تو نیز به راهمان ادامه می‌دهیم.»
این موضوع واقعا یک چالش و یک پارادوکس احساسی است... شادی و سرور به دلیل پیروزی‌های ادامه‌دار پسران تورین یا افسوس از مصدومیت دل پیرو. به همین دلیل است هر از گاهی ترسی در وجودمان رخنه می‌کند که آیا مهره‌ای هست تا جای «وزیر» فرارا را بگیرد و آنها تا کجا می‌توانند در خانه‌های سیاه و سفید شطرنج کالچو پیشروی کنند؟
نه، هیچکس نمی‌تواند جای شما را بگیرد. هر کسی سر جای خودش قرار خواهد گرفت و این را گذر زمان ثابت خواهد کرد. حتی اگر ظاهر امور برخلاف میل‌تان باشد، ظاهر امور در یوونتوس اینگونه نشان می‌دهد که پسران بیانکونری به سرکردگی مستر فرارا بدون آلکس در حال تاخت و تازند، اما قلب‌شان هنوز برای حضور کاپیتان به تپش می‌افتد.
فکر می‌کنید چرا این رابطه هنوز برقرار است، شاید بد نباشد به گوشه‌ای از دست‌نوشته‌های جدید «ناپلئون هیل» اشاره کنم: «سعی کن مثل خورشید زیاد نور افشانی نکنی چون همه از نورت استفاده می‌کنند ولی نگاهت نمی‌کنند اما به جای آن مانند ستاره باش با نوری مشخص تا همه در خلوت شب‌هایشان از تو سود ببرند.»
خب، پس بی‌دلیل نیست که او ستاره بیانکونری نام گرفته و در جای دیگر باید به مثل زیبایی از آفریقایی‌ها اشاره کنیم که می‌گویند: «هر روز صبح در آفریقا وقتی خورشید طلوع می‌کند یک غزال شروع به دویدن می‌کند و می‌داند سرعتش باید از یک شیر بیشتر باشد تا کشته نشود.» و مهم نیست که قهرمان داستان ما غزال باشد یا شیر، مهم این است که با طلوع خورشید باید دویدن را شروع کند و ما نیز امیدواریم که آلکس برای بازی آینده دویدن را شروع کند.
یووه بدون آلکس
چیرو فرارا در چند بازی اخیرش به غیر از آخرین دیدارش برابر بوردو در لیگ قهرمانان از سیستم 2-1-3-4 استفاده کرده است، روشی که در آن مرکز قدرت تهاجمی‌اش به راس پاييني مثلث خط حمله یعنی دیه‌گو ختم می‌شود، بازیکنی کاملا فیزیکی که در بوندس‌لیگا آبدیده شد و حالا با اضافه کردن چاشنی تکنیک منحصر به فردش مهره باارزشی برای یوونتوس به حساب می‌آید.
درست یک خط جلوتر آمائوری و یاکوئینتا که آنها نیز مهاجمانی با خصوصیات فیزیکی هستند و درگیرانه بازی می‌کنند، حضور دارند. البته دیوید ترزگه در یکی، دو بازی اخیر به صورت فیکس کنار یاکوئینتا قرار گرفته است و درست پشت سر دیه‌گو هافبک‌های یووه به سرکردگی فیلیپه ملو کاملا او را حمایت می‌کنند. البته در بازی با لیوورنو فرارا ترکیب تیم را دستخوش تغییراتی کرد ولی شاگردان او هنوز در صدر جدول قرار دارند.
منتظر بازگشتت هستیم
خواسته من بازگشت و دیدن دوباره آلکس دل‌پیرو در میادین فوتبال است. جووانی کوبولی این جمله را بیان می‌کند و مطمئنا می‌داند که این خواسته همه تیفوسی‌های بیانکونری است.
مرد شماره یک یووه که همچون تیفوسی‌ها از مصدومیت ستاره‌های تیم نگران و ناراحت است در سخنانی از ابراز امیدواری خود برای بازگشت و دیدن دوباره آلکس گفت: «می‌خواهم بار دیگر آلکس را در حال فوتبال بازی کردن ببینم.
تا این لحظه دل‌پیرو نتوانسته بانوی پیر را در رقابت‌های فصل همراهی کند و حالا من انتظار دارم هر چه زودتر کاپیتان را در ترکیب ببینم».اما سباستین جووینکو دیگر مهره‌ای است که مدیر از او یاد می‌کند: «او یک بازیکن بزرگ است. برابر لاتزیو نمایش زیبایی از او دیدم. در مقابل بوردو خوب بود اما زیبایی دیدار گذشته را نداشت. ما بازیکنان بزرگ و شایسته‌ای داریم و همین مساله فرارا را از دردسرهای احتمالی دور می‌کند».
پرواز با سوپر جی‌جی
یووه پرواز کرد اما این پرواز با پروازهای بی‌نظیر جی‌جی بوفون همراه است و این پروازهای بهترین سنگربان جهان است که می‌تواند یووه را به یک 3 امتیاز دیگر برساند. در دیدار با لیوورنو شاهد یک سوپر جی‌جی بودیم که بارها با واکنش‌های بی‌نظیر دروازه بانوی پیر را بسته نگاه داشت.
حالا این بازیکن برتر در برابر دوربین‌های تلویزیونی حاضر می‌شود: «خوشحالم و از اینکه در این چند ماه اخیر چنین نمایشی دارم بسیار لذت می‌برم. در زمان مصدومیت از من انتقاداتی شد اما حالا با تلاش و تمرین نشان می‌دهم که همه خواسته من ایستادگی است تا دروازه بسته بماند. در پایان توانستیم 3 امتیاز را از آن خود کنیم و یک بازی سخت را با برتری به پایان برسانیم. اين بازي برای ما یک فینال دیگر بود و حالا این فینال را از آن خود کردیم. کمی خسته نشان دادیم اما امتیاز مهم بود که به آن دست یافتیم».
در حال حاضر یوونتوس 5 امتیاز از نراتزوری(اينترميلان) پیش است و از بوفون در این باره سوال می‌کنند: «این اختلاف را دنبال می‌کنیم، این راه را ادامه می‌دهیم. باید بهتر و بهتر شویم و اختلاف را بیشتر و بیشتر کنیم. باید و می‌دانیم که می‌توانیم و توانایی بسیار بیشتری داریم».
مشکل عضلانی بازیکنان یووه
همه هواداران بیانکونری این مساله و رسیدگی به این مساله را خواستارند. این خواسته آنان به خوبی احساس می‌شود. خواسته‌ای که التماس همه تیفوسی‌ها از مدیران و مسؤولان باشگاه است تا آنان را
آهسته - آهسته به دردسرهای فصل گذشته بازنگرداند.
مصدومیت و مشکلات غیبت بازیکنان ارزنده که فصل گذشته گریبانگیر بیانکونری شد و این تیم بزرگ را شدیدا آزار داد در حال شکل‌گیری دوباره است.
مشکلات و مصدومیت‌های فصل گذشته با تغییراتی در بخش مربیان بدنساز به پایان رسید اما حالا پس از دل‌پیرو، نوبت به دیه‌گو رسید. این نشانه مثبت و زیبایی نیست و تلاش بیشتر گروه مربیان و ماساژورهای باشگاه را در زمین تمرین وینوو می‌طلبد.
به نوشته وطن امروز؛ قطار تورین در هیچ ایستگاهی زیاد معطل نمی‌کند و ما نمی‌دانیم «آله» در کدام «لاین» به کوپه برنده‌ها ملحق می‌شود. شاید توقع زیادی باشد اگر از کسی بخواهیم تا درک‌مان کند یا اینکه به پاس زحمات گذشته لحظه‌ای از تصمیم رفتن و رها کردن صرفنظر کند، اما هیچکدام از این فرضیات را نمی‌توان برای مجموعه‌ای به کار برد که در حال پوست انداختن است. آنها فقط می‌توانند بگویند: «خب، آله ما منتظرت می‌مانیم ولی بدون تو نیز به راهمان ادامه می‌دهیم.»
این موضوع واقعا یک چالش و یک پارادوکس احساسی است... شادی و سرور به دلیل پیروزی‌های ادامه‌دار پسران تورین یا افسوس از مصدومیت دل پیرو. به همین دلیل است هر از گاهی ترسی در وجودمان رخنه می‌کند که آیا مهره‌ای هست تا جای «وزیر» فرارا را بگیرد و آنها تا کجا می‌توانند در خانه‌های سیاه و سفید شطرنج کالچو پیشروی کنند؟
نه، هیچکس نمی‌تواند جای شما را بگیرد. هر کسی سر جای خودش قرار خواهد گرفت و این را گذر زمان ثابت خواهد کرد. حتی اگر ظاهر امور برخلاف میل‌تان باشد، ظاهر امور در یوونتوس اینگونه نشان می‌دهد که پسران بیانکونری به سرکردگی مستر فرارا بدون آلکس در حال تاخت و تازند، اما قلب‌شان هنوز برای حضور کاپیتان به تپش می‌افتد.
فکر می‌کنید چرا این رابطه هنوز برقرار است، شاید بد نباشد به گوشه‌ای از دست‌نوشته‌های جدید «ناپلئون هیل» اشاره کنم: «سعی کن مثل خورشید زیاد نور افشانی نکنی چون همه از نورت استفاده می‌کنند ولی نگاهت نمی‌کنند اما به جای آن مانند ستاره باش با نوری مشخص تا همه در خلوت شب‌هایشان از تو سود ببرند.»
خب، پس بی‌دلیل نیست که او ستاره بیانکونری نام گرفته و در جای دیگر باید به مثل زیبایی از آفریقایی‌ها اشاره کنیم که می‌گویند: «هر روز صبح در آفریقا وقتی خورشید طلوع می‌کند یک غزال شروع به دویدن می‌کند و می‌داند سرعتش باید از یک شیر بیشتر باشد تا کشته نشود.» و مهم نیست که قهرمان داستان ما غزال باشد یا شیر، مهم این است که با طلوع خورشید باید دویدن را شروع کند و ما نیز امیدواریم که آلکس برای بازی آینده دویدن را شروع کند.
یووه بدون آلکس
چیرو فرارا در چند بازی اخیرش به غیر از آخرین دیدارش برابر بوردو در لیگ قهرمانان از سیستم 2-1-3-4 استفاده کرده است، روشی که در آن مرکز قدرت تهاجمی‌اش به راس پاييني مثلث خط حمله یعنی دیه‌گو ختم می‌شود، بازیکنی کاملا فیزیکی که در بوندس‌لیگا آبدیده شد و حالا با اضافه کردن چاشنی تکنیک منحصر به فردش مهره باارزشی برای یوونتوس به حساب می‌آید.
درست یک خط جلوتر آمائوری و یاکوئینتا که آنها نیز مهاجمانی با خصوصیات فیزیکی هستند و درگیرانه بازی می‌کنند، حضور دارند. البته دیوید ترزگه در یکی، دو بازی اخیر به صورت فیکس کنار یاکوئینتا قرار گرفته است و درست پشت سر دیه‌گو هافبک‌های یووه به سرکردگی فیلیپه ملو کاملا او را حمایت می‌کنند. البته در بازی با لیوورنو فرارا ترکیب تیم را دستخوش تغییراتی کرد ولی شاگردان او هنوز در صدر جدول قرار دارند.
منتظر بازگشتت هستیم
خواسته من بازگشت و دیدن دوباره آلکس دل‌پیرو در میادین فوتبال است. جووانی کوبولی این جمله را بیان می‌کند و مطمئنا می‌داند که این خواسته همه تیفوسی‌های بیانکونری است.
مرد شماره یک یووه که همچون تیفوسی‌ها از مصدومیت ستاره‌های تیم نگران و ناراحت است در سخنانی از ابراز امیدواری خود برای بازگشت و دیدن دوباره آلکس گفت: «می‌خواهم بار دیگر آلکس را در حال فوتبال بازی کردن ببینم.
تا این لحظه دل‌پیرو نتوانسته بانوی پیر را در رقابت‌های فصل همراهی کند و حالا من انتظار دارم هر چه زودتر کاپیتان را در ترکیب ببینم».اما سباستین جووینکو دیگر مهره‌ای است که مدیر از او یاد می‌کند: «او یک بازیکن بزرگ است. برابر لاتزیو نمایش زیبایی از او دیدم. در مقابل بوردو خوب بود اما زیبایی دیدار گذشته را نداشت. ما بازیکنان بزرگ و شایسته‌ای داریم و همین مساله فرارا را از دردسرهای احتمالی دور می‌کند».
پرواز با سوپر جی‌جی
یووه پرواز کرد اما این پرواز با پروازهای بی‌نظیر جی‌جی بوفون همراه است و این پروازهای بهترین سنگربان جهان است که می‌تواند یووه را به یک 3 امتیاز دیگر برساند. در دیدار با لیوورنو شاهد یک سوپر جی‌جی بودیم که بارها با واکنش‌های بی‌نظیر دروازه بانوی پیر را بسته نگاه داشت.
حالا این بازیکن برتر در برابر دوربین‌های تلویزیونی حاضر می‌شود: «خوشحالم و از اینکه در این چند ماه اخیر چنین نمایشی دارم بسیار لذت می‌برم. در زمان مصدومیت از من انتقاداتی شد اما حالا با تلاش و تمرین نشان می‌دهم که همه خواسته من ایستادگی است تا دروازه بسته بماند. در پایان توانستیم 3 امتیاز را از آن خود کنیم و یک بازی سخت را با برتری به پایان برسانیم. اين بازي برای ما یک فینال دیگر بود و حالا این فینال را از آن خود کردیم. کمی خسته نشان دادیم اما امتیاز مهم بود که به آن دست یافتیم».
در حال حاضر یوونتوس 5 امتیاز از نراتزوری(اينترميلان) پیش است و از بوفون در این باره سوال می‌کنند: «این اختلاف را دنبال می‌کنیم، این راه را ادامه می‌دهیم. باید بهتر و بهتر شویم و اختلاف را بیشتر و بیشتر کنیم. باید و می‌دانیم که می‌توانیم و توانایی بسیار بیشتری داریم».
مشکل عضلانی بازیکنان یووه
همه هواداران بیانکونری این مساله و رسیدگی به این مساله را خواستارند. این خواسته آنان به خوبی احساس می‌شود. خواسته‌ای که التماس همه تیفوسی‌ها از مدیران و مسؤولان باشگاه است تا آنان را
آهسته - آهسته به دردسرهای فصل گذشته بازنگرداند.
مصدومیت و مشکلات غیبت بازیکنان ارزنده که فصل گذشته گریبانگیر بیانکونری شد و این تیم بزرگ را شدیدا آزار داد در حال شکل‌گیری دوباره است.
مشکلات و مصدومیت‌های فصل گذشته با تغییراتی در بخش مربیان بدنساز به پایان رسید اما حالا پس از دل‌پیرو، نوبت به دیه‌گو رسید. این نشانه مثبت و زیبایی نیست و تلاش بیشتر گروه مربیان و ماساژورهای باشگاه را در زمین تمرین وینوو می‌طلبد.
