آیه الله العظمی مظاهری: آتش اختلاف در جامعه از قتل بدتر است
ایشان تصریح کردند: وقتی فساد اخلاقی در جامعه رایج باشد و حجاب و عفّت عمومی به کفّار شباهت داشته باشد، اقامۀ نماز در جامعه کمرنگ باشد و به خمس و زکات و جهاد و امر به معروف و نهی از منکر اهمیّت لازم داده نشود، هرچند افراد آن جامعه قلباً معتقد به اسلام باشند و مکرراً از حیث ظاهری به اسلام و تشیّع اقرار کنند، متأسفانه باید گفت به مرتبه‌ای از نفاق گرفتار هستند و مسلمان واقعی نمی‌باشند.
مرجع عالیقدر آیةالله العظمی مظاهری ظهر امروز در درس اخلاق مسجد حکیم، از نفاق و دو رویی به عنوان یکی از صفات رذیله یاد کرده و افزودند: نفاق شخصیت انسان را نزد پروردگار متعال و اولیای الهی و در عالم ملکوت از بین می‌برد و او را به صورت یک انسان بی‌شخصیت جلوه می‌دهد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیةالله العظمی مظاهری، ایشان ضمن تبیین اقسام نفاق، اظهار اسلام بدون داشتن عقیده را یکی از اقسام نفاق برشمرده و خاطرنشان کردند: این قسم از نفاق از صدر اسلام تاکنون در بین مسلمانان رایج بوده و طبق آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت«علیهم‌السلام» خطر این قسم از منافقین برای اسلام و مسلمانان بیش از خطر کفار است.
معظّم‌له قسم دیگر نفاق را عمل نکردن بر طبق اعتقاد قلبی و شعار زبانی دانسته و افزودند: قسم دیگری از نفاق این است که انسان قلباً معتقد به اسلام و تشیّع باشد و به این اعتقاد با زبان و به صورت شعاری اقرار نماید ولی بر طبق موازین و احکام اسلامی عمل ننماید.
ایشان تصریح کردند: وقتی فساد اخلاقی در جامعه رایج باشد و حجاب و عفّت عمومی به کفّار شباهت داشته باشد، اقامۀ نماز در جامعه کمرنگ باشد و به خمس و زکات و جهاد و امر به معروف و نهی از منکر اهمیّت لازم داده نشود، هرچند افراد آن جامعه قلباً معتقد به اسلام باشند و مکرراً از حیث ظاهری به اسلام و تشیّع اقرار کنند، متأسفانه باید گفت به مرتبه‌ای از نفاق گرفتار هستند و مسلمان واقعی نمی‌باشند.
آیةالله العظمی مظاهری در ادامۀ بیانات خود آتش اختلاف و تفرقه افکنی را از قتل و آدم‌کشی بدتر دانسته و خاطرنشان کردند:
متأسفانه امروزه مجامع سیاسی و رسانه‌ای به دروغ، غیبت، تهمت و شایعه‌پراکنی مبتلا شده‌اند و آتش اختلاف که در رسانه‌ها، روزنامه‌ها وسایت‌ها بدان دامن زده می‌شود، باعث تفرقه و جدایی در خانواده‌ها شده است و نزدیک است جمهوری اسلامی را بسوزاند.
آیت الله العظمی مظاهری در بخش پایانی بیانات خود، ضمن ابراز گلایۀ شدید از شیوع عرفان های نو ظهور و کاذب، عارف نمایانی که با ادعاهای دروغین به فریب نسل جوان می پردازند را از جملۀ منافقین عصر حاضر برشمردند و افزودند:
در زمان حاضر شیّادان بسیاری در قالب عرفان و سیروسلوک و مهدویت، به نشر مطالب خرافی و شیطانی می پردازند و از صفای باطن و صداقت جوانانی که نسبت به امور معنوی اشتیاق دارند، سوء استفاده می کنند.
معظّم له خاطر نشان کردند: یکی از آسیب های مهم عرفانهای نوپدید، ادعاهای دروغینی است که امروزه در خصوص تشرف به محضر حضرت ولی عصر«ارواحنافداه» و ارتباط با آن حضرت و تعیین وقت ظهور آن امام بزرگوار می شود و جوانان باید بدانند که چنین ادعاهایی که امروزه در شهر ها و روستا ها می شود کذب محض است و توجه به آن ادعاها، آنان را به تباهی می کشاند.
آیةالله العظمی مظاهری با اشاره به سرگذشت تاریخی مدعیان عرفان و مهدویّت، بهائیت را زاییدۀ همین ادعاها توصیف کرده و افزودند:
این مدعیان یا دروغ‌گو و شیّاد هستند و یا در اثر اهمیّت دادن به تخیّلات ذهنی و مشاهدات غیر واقعی و تصور الهامات رحمانی دچار وسواس فکری شده‌اند. در هر صورت ابتدا ادعای تشرّف می‌کنند، پس از چندی مدعی می‌شوند که با امام زمان«ارواحنا فداه» ارتباط نزدیک دارند و پس از مدتی در اثر مراجعۀ مشتاقان سیر و سلوک و عرفان در انحراف خود غوطه‌ور می‌شوند و در پاسخ به تقاضای افراد ساده لوح مبنی بر ارائۀ اذکار خاص و اوراد ویژه، دستورات نامربوطی که خودشان ابداع کرده‌اند و ریشۀ دینی ندارد بیان می‌نمایند و به تدریج خود نیز ادعاهایی که بدان تکیه کرده‌اند را باور می‌کنند و به جایی می‌رسند که ادعای امامت، نبوت و الوهیت نیز خواهند کرد.
معظّم له ضرورت مقابله با چنین مدعیانی را لازم و ضروری دانسته و خاطرنشان ساختند: کسانی که اطراف این شیّادان و منحرفان جمع می شوند و به سخنان نامربوط آنان توجه کرده و بدان عمل می کنند نیز در انحراف آنان تقصیر دارند. اگر مردم ساده لوح نباشند و چنین افرادی را از جامعه طرد نمایند، زمینه خیال پردازی را از دست می دهند و فرصت حقه بازی از آنان سلب می شود و دیگر نمی توانند از صداقت و پاکی جوانان و افراد ساده لوح سوء استفاده نمایند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آیةالله العظمی مظاهری، ایشان ضمن تبیین اقسام نفاق، اظهار اسلام بدون داشتن عقیده را یکی از اقسام نفاق برشمرده و خاطرنشان کردند: این قسم از نفاق از صدر اسلام تاکنون در بین مسلمانان رایج بوده و طبق آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت«علیهم‌السلام» خطر این قسم از منافقین برای اسلام و مسلمانان بیش از خطر کفار است.
معظّم‌له قسم دیگر نفاق را عمل نکردن بر طبق اعتقاد قلبی و شعار زبانی دانسته و افزودند: قسم دیگری از نفاق این است که انسان قلباً معتقد به اسلام و تشیّع باشد و به این اعتقاد با زبان و به صورت شعاری اقرار نماید ولی بر طبق موازین و احکام اسلامی عمل ننماید.
ایشان تصریح کردند: وقتی فساد اخلاقی در جامعه رایج باشد و حجاب و عفّت عمومی به کفّار شباهت داشته باشد، اقامۀ نماز در جامعه کمرنگ باشد و به خمس و زکات و جهاد و امر به معروف و نهی از منکر اهمیّت لازم داده نشود، هرچند افراد آن جامعه قلباً معتقد به اسلام باشند و مکرراً از حیث ظاهری به اسلام و تشیّع اقرار کنند، متأسفانه باید گفت به مرتبه‌ای از نفاق گرفتار هستند و مسلمان واقعی نمی‌باشند.
آیةالله العظمی مظاهری در ادامۀ بیانات خود آتش اختلاف و تفرقه افکنی را از قتل و آدم‌کشی بدتر دانسته و خاطرنشان کردند:
متأسفانه امروزه مجامع سیاسی و رسانه‌ای به دروغ، غیبت، تهمت و شایعه‌پراکنی مبتلا شده‌اند و آتش اختلاف که در رسانه‌ها، روزنامه‌ها وسایت‌ها بدان دامن زده می‌شود، باعث تفرقه و جدایی در خانواده‌ها شده است و نزدیک است جمهوری اسلامی را بسوزاند.
آیت الله العظمی مظاهری در بخش پایانی بیانات خود، ضمن ابراز گلایۀ شدید از شیوع عرفان های نو ظهور و کاذب، عارف نمایانی که با ادعاهای دروغین به فریب نسل جوان می پردازند را از جملۀ منافقین عصر حاضر برشمردند و افزودند:
در زمان حاضر شیّادان بسیاری در قالب عرفان و سیروسلوک و مهدویت، به نشر مطالب خرافی و شیطانی می پردازند و از صفای باطن و صداقت جوانانی که نسبت به امور معنوی اشتیاق دارند، سوء استفاده می کنند.
معظّم له خاطر نشان کردند: یکی از آسیب های مهم عرفانهای نوپدید، ادعاهای دروغینی است که امروزه در خصوص تشرف به محضر حضرت ولی عصر«ارواحنافداه» و ارتباط با آن حضرت و تعیین وقت ظهور آن امام بزرگوار می شود و جوانان باید بدانند که چنین ادعاهایی که امروزه در شهر ها و روستا ها می شود کذب محض است و توجه به آن ادعاها، آنان را به تباهی می کشاند.
آیةالله العظمی مظاهری با اشاره به سرگذشت تاریخی مدعیان عرفان و مهدویّت، بهائیت را زاییدۀ همین ادعاها توصیف کرده و افزودند:
این مدعیان یا دروغ‌گو و شیّاد هستند و یا در اثر اهمیّت دادن به تخیّلات ذهنی و مشاهدات غیر واقعی و تصور الهامات رحمانی دچار وسواس فکری شده‌اند. در هر صورت ابتدا ادعای تشرّف می‌کنند، پس از چندی مدعی می‌شوند که با امام زمان«ارواحنا فداه» ارتباط نزدیک دارند و پس از مدتی در اثر مراجعۀ مشتاقان سیر و سلوک و عرفان در انحراف خود غوطه‌ور می‌شوند و در پاسخ به تقاضای افراد ساده لوح مبنی بر ارائۀ اذکار خاص و اوراد ویژه، دستورات نامربوطی که خودشان ابداع کرده‌اند و ریشۀ دینی ندارد بیان می‌نمایند و به تدریج خود نیز ادعاهایی که بدان تکیه کرده‌اند را باور می‌کنند و به جایی می‌رسند که ادعای امامت، نبوت و الوهیت نیز خواهند کرد.
معظّم له ضرورت مقابله با چنین مدعیانی را لازم و ضروری دانسته و خاطرنشان ساختند: کسانی که اطراف این شیّادان و منحرفان جمع می شوند و به سخنان نامربوط آنان توجه کرده و بدان عمل می کنند نیز در انحراف آنان تقصیر دارند. اگر مردم ساده لوح نباشند و چنین افرادی را از جامعه طرد نمایند، زمینه خیال پردازی را از دست می دهند و فرصت حقه بازی از آنان سلب می شود و دیگر نمی توانند از صداقت و پاکی جوانان و افراد ساده لوح سوء استفاده نمایند.
