در طول حدود 95 سال رويارويي آرژانتين و برزيل دو ابرقدرت فوتبال قاره آمريكاي جنوبي، اين آرژانتين بود كه در ديدارهاي رو در رو سوابق بهتري را در پرونده ثبت كرده بود با اين حال در 4 سال اخير برزيل ورق را برگردانده و با 4 پيروزي قاطع يك تساوي بدون گل 13 گل را وارد دروازه رقيب ديرينه كرده و تنها 2 گل را نيز پذيرا شده است اما آخرین این پیروزیها باعث شده مارادونا شبیهترین وضعیت را به دایی پیدا کند.
به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک و به نقل از رويترز و آسوشتیدپرس؛ آرژانتين در جديدترين ديدار خود برابر برزيل باز هم 3 بر يك مغلوب شد تا حضور برزيل در جام جهاني آفريقاي جنوبي را تضمين كند و تيم ديگو مارادونا همچنان براي صعود به جنگ تيمهايي مانند اكوادور، كلمبيا، اوروگوئه و ونزوئلا برود. قوانين عوض شدهاند و برزيل فوتبالي ضد حملهاي را در برابر بازي زيباي آرژانتين به نمايش ميگذارد اگرچه در برابر تيمي كه 5 قهرماني جهان را در كارنامه دارد روشي غيرمؤثر بوده است. در ديدار اخير اين دو تيم نيز آرژانتين از فينال كوپا آمريكاي سال 2007 درس نگرفت كه بعد از چند بازي زيبا محبوبيت زيادي را كسب كرده بودند اما سرانجام در فينال 3 بر صفر مغلوب برزيل شدند.
برزيل پس از عملكردي ضعيف در جام جهاني 2006 آلمان تصميم گرفت تا دونگاي كم تجربه را به سمت سرمربيگري خود انتخاب كند و راهي را برود كه هلند با انتخاب ماركو فان باستن و آلمان با انتخاب يورگن كلينزمن رفتند. كاپيتان تيم ملي برزيل در فينال جام جهاني 1994 به سرعت خود را نشان داد و پس از قهرماني در كوپا آمريكاي سال 2007 و جام كنفدراسيونها در سال جاري 10 پيروزي پياپي را براي تيمش بدست آورد.
آرژانتین هم گام در همين راه گذاشت و پس از آلفيو باسيل در اقدامي كه مخالفان و موافقان متعددي داشت هدايت تيم ملي كشورش را به مارادونا سپرد. اين در حالي است كه مربيان آرژانتيني ديگري مانند مارچلو بيلسا و جراردو مارتيون به ترتيب هدايت تيمهاي شيلي و پاراگوئه را در اختيار دارند كه شانس زيادي را نيز براي صعود به جام جهاني دارا هستند.
مارادونا در فاصله كمي با سرجيو باتيستا ژنرال خط مياني آرژانتين در تيم قهرمان جام جهاني 1986 كه يكي از نامزدهاي اين پست بود و توانايیهای خود را نيز با كسب مدال طلای المپيك پكن با تيم زير 23 سالههای آرژانتين نشان داده بود درگيری پيدا كرد.
وي در برابر برزيل بسياري از ستارههايي كه روز شنبه در استاديوم روزاريو در برابر برزيل به ميدان رفتند را در اختيار داشت اما كاملا آگاه بود كه برزيل با ضد حملات سريع خود چه ضرباتي را ميتواند به تيمش وارد كند. آنها 3 بر صفر برزيلي را مغلوب كردند كه دونگا به صورت داوطلبانه مربيگري آن تيم در المپيك پكن را بر عهده گرفته بود و احتمال بركناري او توسط مقامهاي ارشد فوتبال برزيل را افزايش دادند. او بركنار نشد و از آن زمان تاكنون يك بازي را هم نباخته است.
مارادونا با پذيرش مسئوليت شكست برابر برزيل اعلام كرد كه استعفا نخواهد داد و ديوانه وار كارش را ادامه ميدهد چرا كه اين شكست او را مغلوب نخواهد كرد. اين در حالي است كه آرژانتين چهارشنبه به پاراگوئه ميرود كه باخت در اين بازي ميتواند به معني خداحافظي از جام جهاني آفريقاي جنوبي هم باشد. در اين ميان خطر بزرگ نبود آرژانتين تيمي كه دو بار قهرمان جهان شده و ليونل مسي بازيكني كه وارث مارادونا ناميده ميشود در استاديومهای فوتبال جام جهاني 2010 آفريقاي جنوبي است. در اين صورت مارادونا به نخستين مربي آرژانتين تبديل خواهد شد كه در 30 سال گذشته موفق به بردن تيم ملي آرژانتين به جام جهاني نخواهد شد.
با شكست برابر برزيل آرژانتين هم اكنون بعد از برزيل، شيلي و پاراگوئه در حالي در رده چهارم قرار دارد كه در صورت حفظ همين رده در سه بازي باقيمانده جواز حضور در جام جهاني را كسب خواهد كرد. به نظر ميرسد اين موضوع اثبات كند كه يكي از بزرگترين بازيكنان تاريخ فوتبال، مربي خوبي نيست.
مارادونا مهرهاي اسطورهاي بوده كه محبوبيت گستردهاي را در كشور خودش داراست و همه ستارگاني كه هم اكنون زير دست او بازي ميكنند به بزرگي مربي خود اذعان دارند اما او نتيجه نميگيرد چيزي كه موجوديت مربيگري منوط به آن است.
شكست برابر برزيل پس از شكستي دو بر صفر برابر اكوادور و در حالي بدست آمد كه هواداران اين تيم هنوز هم از شكست 6 بر یک تيمشان برابر بوليوي در آوريل گذشته شوكه هستند.
در صورت شكست برابر پاراگوئه در روز چهارشنبه و پيروزي كلمبيا و اكوادور آرژانتين به رده ششم جدول 10 تيمي آمريكاي جنوبي سقوط ميكند و احتمال اينكه حتي بتواند به مرحله پلي آف راه يابد را نيز از دست ميدهد چيزي كه هواداران دو آتشه آرژانتين ممكن است هيچگاه به اين علت او را نبخشند؛ هواداراني كه هنگام محروميت وي به دليل دوپينگ يا زماني كه به علت اضافه وزن و مصرف كوكائين در آستانه مرگ بود و زماني كه از خانهاش به سمت خبرنگاران شليك كرده و در خطر حبس بود و زماني كه با مشكلات مالياتي متعددي روبرو شده بود همچنان در كنار او ايستادند. آنها زماني را به ياد ميآوردند كه وي در سال 1986 با مهارتهاي باور نكردني خود در دريبل زدن جام جهاني را به كشورشان آورد و در كنار او پس از گل مشهورش "دست خدا" در برابر انگليس خنديدند.
به رغم اينكه خوان ريكلمه از هافبكهاي برجسته آرژانتيني بعد از اختلافاتي چند اعلام كرده تا زماني كه مارادونا مربي آرژانتين باشد به اين تيم بازنخواهد گشت اما با بازيكناني مانند ليونل مسي، كارلوس توز و سرجيو آگوئرو در خط حمله، مهرههاي كارآزمودهاي مانند خاوير زانتي و خووان سباستين ورون و خاوير ماسچرانو در ميانه زمين و در جلوي يك خط دفاع پولادين يك مربي خوب واقعا نبايد در رسيدن به جام جهاني ناكام بماند. اين تيم بيشتر به يك رهبري نياز دارد و به نظر ميرسد كه مارادونا در اين ميان بيشتر يك نام است تا يك مربي. اين بار او روي نيمكت نشسته و ديگر نميتواند با فريب داور دست خدا را به كمك خود آورده و گل بزند.
مارادونا آن هنگام که هدایت آرژانتین را برعهده گرفت از سوی این رسانه با علی دایی مقایسه شد که البته عدهای به واسطه سوابق اعتیاد مارادونا، این قیاس را نپذیرفتند اما به واقع اگر اینچنین مسائل را کنار گذاشته و صرفاً مسائل ورزشی این دو چهره را مقایسه کرد، به یک الگو میرسیم. اگر مارادونا در جهان و آرژانتین یک اسطوره است، دایی نیز در جهان و ایران به عنوان گلزنترین بازیکن جهان مورد تحسین است و هر دو سوابق قهرمانی و افتخاراتش را در دست گرفتند و پا به عرصه مربیگری ملی گذاشتند.
هر دو با بازیکنان کلیدیشان درگیر بودند و یا برخی بازیکنان با اینها نمیساختند و همین امر آنها را تا حدودی از تحصیل موفقیت منحرف ساخت. دایی نتوانست با صعود تیم ملی به جام جهانی، ماندگاری نامش را دوچندان سازد و مارادونا نیز در مسیر دایی قرار گرفت. دیگو اما در شرایط دشوارتری نسبت به علی قرار گرفته است. اگر کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران تیمی را تحویل گرفته بود که تنها سه بار سابقه صعود به جام جهانی فوتبال را داشت، ستاره سالهای دور تیم ملی آرژانتین که همواره تیم ملی کشورش در چند دهه اخیر میان تیمهای صعودکننده به جام جهانی بوده را هدایت میکند.
البته او پیش از حذف تیم ملی کشورش کنار گذاشته نشد و از سوی فدراسیون فوتبال آرژانتین به وی تا آخرین لحظه برخلاف دایی فرصت داده شد. شاید این مسئله به محبوبیتش در میان مردمش مربوط شود که شاید از محبوبیت سرمربی سابق تیم ملی نزد مردم بیشتر باشد، مربوط شود و شاید مسائل دیگری در میان باشد اما به هر حال او این شانس را دارد که آخرین تلاش را برای صعود تیم کشورش به جامجهانی داشته باشد. آیا او کامیاب خواهد شد یا این مقایسه کاملاً تطبیق پیدا خواهد کرد و چهره وی به شدت با ناکامی آرژانتین در مسیر صعود به جامجهانی لطمه خواهد دید؟