اگر شخص غیرمشهوری جای کیارستمی بود، تا الان کشته شده بود!

در این کشور اهمال کاری دیگر عادی شده

همه که آقای کیارستمی نیستند که وزیر وزرا سر بالین شان بروند مردم عادی در بیمارستانها اکثرا قربانی اهمال و بی توجهی می شوند وکسی هم فریاد رس شان نیست

این جاست که شاعر میگه

تنت به ناز طبیبان نیاز مباد

امسال 8فروردین نوبت سزارین داشتم دکتر خودم که رفت مسافرت گفت اگه میخای بیا زودتر از موعد عملت کنم میخواست منو تحت فشار قرار بده فقط پیش خودش برم وقتی گفتم نه اونم با منهمکاری نکرد وحتی معرفینامه به دکتر دیگه نداد.دکتر هم که تو شهر گیرم نمی اومد میگفتن اگه اورژانسی بشی بیمارستان پذیرش میکنه.فقط لطف خدا بود یک دکتر خوب وبا انصاف پیدا شد 9فروردین منو عمل کرد .اگه نبود خدا میدونه چی بسرم می اومد.

تو این ... که همه چیز ش شده پارتی وپول وتوصیه وسفارش وای بر حال واحوال کسانی که از ان امتیازات بهره مند نیستند ...

شب روز دعا کنید کا اصلا بیمار نشوید کارتان به بیمارستانهای مجهز بیافتد چه رسد در ایام نوروز . وا مصیبتا .

خدا رحمت کنه همه رفتگان را پدر من در یکی از همین بیمارستانهای پایتخت بستری بود و بدلیل خطای پزشکی که می بایست بی حسی می گرفتند و نه بی هوشی. متاسفانه پزشک اتاق عمل بیهوش کردند ایشان را و پدرم به کما رفتند و بعد که با هزار نذرو نیاز برگشتند 2 ماه بیشتر نموندند و به رحمت خدا رفتند. من باید شکایت به کجا برم مثل هزاران نفر دیگر از هموطنانم

گاهی اگر کسی بیمارستان نرود و خانه بنشیند امکان زنده ماندنش بیشتر است...

تابناک محترم .... به نظر می رسد تیترهای ضد جامعه پزشکان و پیراپزشکان شما پایانی ندارد .... اینگونه تند راندن ماشین قضاوت و به سلاخی بردن کل جامعه پزشکی در شان یک خبرگزاری نیست ...

...هم اکنون روزانه چندین هموطن به همین دلیل فوت می کنند...
آقای وزیر ما دستمان کوتاه است خودتان راهی،چاهی بفرمایید...
که چه بایدکرد.

در تعطيلات نوروز ٩٤ دقيقا ٢٩ اسفند يكي از اطرافيان طبق نظر متخصص قلب نياز به عنل جراحي فوري قلب پيدا كرد و هر لحظه احتمال سكته قلبي وجود داشت و همان دكتري كه اعلام عمل جراحي فوري كرده بود خيلي راحت اعلام كرد من عازم مسافرتم و عمل نمي كنم و اگر من هم بخواهم عمل كنم نمي شود چون طبق اعلام بيمارستان كادر اتاق عمل تكميل نيست . به ناچار تهران رفتيم تا شايد عمل انجام شود ولي كسي نبود و در اي سي يو يكي از بيمارستان هاي تهران بستري شدند و كار ما در آن چند روز سخت فقط دعا بود كه در اين تعطيلات اتفاقي نيفتد تا بعد از تعطيلات جراحان برگردند و بنده هميشه وقتي ياد آن اتفاق ميفتم دعا مي كنم كه خدايا هيچ كس حداقل در ايام تعطيلات عيد نياز به بيمارستان پيدا نكند.

خدا به همه بیماران ما رحم کند.

7 برابر کردن یکشبه حقوق پژشکان و ثبات و تنزل حقوق سایرین مانند معلمان و اساتید و نظامیان و انتظامیان و ... بغیر از تحقیر بقیه هیچ تاثیری بر کیفیت خدمات پزشکی نداشته است

این موضوع مربوط به عید امسال نیست، سالهاست است که وضعیت همین است، عموی بنده روز اول عید سال 73 سکته کردند و به دلیل عید بودن! در بیمارستان جان داد... فقط به خاطر اینکه کسی نبود خدمات درمانی خوب و موثر ارائه دهد...صدای مردم را هیچ کس نمی شنود... اینجا فقط جان است که ارزشی ندارد!

همين الان خبر فوت دختر 13 ساله اي سالم و سرحال كه به خاطر آپانديس در لرستان بستري شد و دم عيد جنازه شو بيمارستان گرو گرفته بودند تا خانواده اش پول بيمارستان بدند رو خوندم.
خيلي ناراحتم!

همه ما ها اگر بیکار هم باشیم پزشکان حاذق، سیاستمداران کار کشته و اقتصاد دانان خبره ای هستیم و در حرف زدن فوق العاده فعال هستیم ولی در عمل همیشه از دیگران انتظار داریم و خودمان هیچ وقت برای رفع مشکلات و اینکه کاری که به عهده خودمان است را درست انجام دهیم تلاش نمی کنیم و از زمین و زمان طلب کاریم.

من شاهد این موضوع بودم در سال گذشته والده بسیار بیمار بود معالجات خارج ازبیمارستان با رسیدگی فرزندانش بهتر نتیجه می داد ولی به اسرار پزشگ معالج ایشان رو بستری کردیم و وچند روز بعد از بستری کردن حال والده بدترشد با پیگیریهای که ما کردیم علتش عفونت بیمارستانی بود که به بیماری اصلی شدت داده بود من بهمراه فرزندان دیگر مادرم درکنار ایشان در بیمارستان بودیم که حال ایشان خراب شد سریعا به ایستگاه پرستاری رفتیم وگفتیم ایشان داره به کما میره با جسارت گفتن تا به کما نره ما نمی آیم وایشان با آن کما رفتن بود که دنیا رو ترک کردن خدا به همه مادرانی که رفته اند رحمت کنه این رو گفتم شاید آقای وزیر به سر بالین کسایی که بجز خدا کسی دیگری رو ندارن هم سر بزنه

وزیر بهداشت واقعا پر تلاش و صادقه اما ساختارهای ما کار آمد نیستند و نیاز به اصلاح دارند یعنی اگه وزیر نباشه کمتر به مسولیتشان عمل میشه

وضعیت درمانی تو مملکت از فاجعه هم عبور کرده ، پس چرا همه خودشون رو زدن به بی خیالی ، اول با پول حل می شد الان پولم کارساز نیست ، فقط مرگ ! بیمارشدی تمومه...

پارسال ده روز بعد عید مادر من شدیدا" مریض شد بردیم بیمارستان.... گفتن تا بعد سیزده فروردین هیچ متخصصی نمیاد باید بستری بشن تا پزشکان محترم تشریف بیارن .... ای لعنت به این همه تعطیلات پوچ که دودش تو چشم قشر مستضعف بدبخت بی پول میره.

بيشتر از اين از پزشكها نبايد انتظار داشت. ميشه گفت سريال در حاشيه "مهران مديري" به واقع وضعيت دكترهاي يه بيمارستانو به تصوير كشيده بود كه همه پزشكها خونشون به جوش اومده بود و رگهاشون زده بود بيرون!!!!

جای افراد غیر مشهور اگر پول داشته باشن بر روی چشم بیمارستان و دکتر و پرستار و کارکنان هست و اگر نه که هیچی. خوب بشه میشه، نشد هم نمیشه. مثالش مادر من برای عمل کمر بیمارستان خصوصی رفت و پول زیادی پرداخت کرد و دکتر به مادرم میگفت هر چقدر که میخواهی میتونی در بیمارستان بستری باشی. ولی در مقابل دایی من که وضع مالی خوبی نداره، یک هفته بعد پایش را در یک بیمارستان دولتی عمل کرد و وقتی به ملاقاتش رفتم، در یک اتاق سه یا چهار بیمار دیگه هم بودن و دیرتر هم وضعش بهبود پیدا کرد. (البته ما میخواستیم به دایی مان کمک مالی کنیم، خودشان قبول نکردن)

باسلام واقعا درست ميفرمايند مادر اينجانب دوم فروردين ماه بعلت عفونت ريه و متاستاز سرطان به ريه به بيمارستان... مراجعه نمودم متاسفانه بخاطر عيد نصف اورژانس بيمارستان تعطيل بود بخش داخلي 3 تعطيل بودبخش انكولوژي يك و دو تعطيل بود درش زنجير زده بودن سئوال آيا بيماري ميداند عيد نوروز چيست آيا عفونت ميداند تعطيلات چيست دربيمارستان بخاطر تعطيلات چيزهاي ساده هم نبود

خودمان را اصلاح كنيم. اين مملكت از من و ما تشكيل شده است. خودمان را اصلاح كنيم تا بلكه اين مملكت اصلاح شود. همه ما در هر سمتي كه باشيم مسئول هم هستيم.

بیچاره یه مهران مدیری انتقادی از پزشک ها کرد چی کارش کردن. کجای دنیا درامد یک پزشک و فرد عادی پانصد تا هزار برابر اختلاف هست آیا درامد کسی که رتبه یک شریف شده ودکتری گرفته با کسی که تخصص پزشکی گرفته یکی است اگر ملاک سختی کشیدن برای تحصیل باشد. پزشکی واقعا مقدس است اما متاسفانه برخی به دنبال جدا کرد این قشر از بقیه جامعه دارند. خداوند به هر کس که بخواهد از علم خودش خواهد بخشید

ضمن تایید مطالب ارائه شده یک خاطره تلخ ذارم
چندی پیش به دلیل بالا رفتن قند خون(360) به دو متخصص عروق استان قم خانم دکتر ... و آقای ... مراجعه کردم که هر کدام علی رقم دیدن آزمایش خبر از نوبتهای چند ماهه برای ویزیت زدند و علی رقم اصرارم آقای دکتر نامه ای برای بیمارستان شهید بهشتی نوشت که به گفته مسیول پرستاری بیمارستان شهید بهشتی قم سرکاری بوده ( عین گفته ایشان) و علی رغم پیگیری و اصرار بنده و حتی رفتن به بخش اورژانس و گرفتن تست قند که 400 را نشان می داد باز هم مرا بستری نکردند و خدای پدر دکتر احمد سعادتمند را بیامرزد که تشخیص درست داد و علت بالارفتن شدید قند را زدن آمپول اشتباه تشخیص دادند و مرا از یک بحران جدی نجات دادند
نمی دانم این متن را درج می کنید یا خیر ولی وظیفه داشتم نقدی بر وضعیت درمانی کشور داشته باشم

سلام
پدر همکار ما بعد از عمل ساده پروستات در یکی از بهترین بیمارستان های خصوصی تهران ؛ فقط به دلیل کم کاری پرستار در خوب جا زدن لوله خروج عفونت و کنترل نکردن به دلیل برگزاری جشن در بیمارستان از دست رفت؟!!

از یک هفته قبل از اسفند تا 15 فروردین در هیچ بیمارستانی دکتر متخصصی یافت نمی شود وای به حال کسی که در این روزها مریض شود

باید اصول وطن دوستی و به تبع آن هموطن دوستی از مهد کودکها آموزش داده و تهییج گردد تا به انواع دردهای بی درمان ، خیانتها خباثتها ، اجنبی پرستی ها هموطن بیزاری ها و ... دچار نگردیم. افسوس و هزار افسوس

جالب اينجاست كه برخي به پيشواز تعطيلي ميروند من روز پنجشنبه 27 اسفند رفتم بانك قسط بدم گفتند درسيستم دريافت اقساط اختلال پيش آمده (كه ا لبته هرسال اين موقع اين اختلال پيش مياد) و شما از پنجم فروردين مبتوانيد قسط خود را بدهيد البته جريمه ديركرد هم شامل شما خواهد شد !!! از آنجا رفتم هلال احمر دارو بگيرم گفتند بدليل انبارگرداني تعطيله !!! بالاخره 3 روز مانده به تعطيلات ماهيچ كاري نتونستيم انجام بديم و برگشتيم خونه .

وامصیبتا

همه جای این کشور همین هست تابناک عزیز!! اگر مشهور نباشی نه ، اگر کوچکترین حامی و پارتی نداشته باشی یک فقیر و ذلیل و برده در محله و اداره و اجتماع خواهی بود. اگر آشنا نداشته باشی کار خوبی پیدا نخواهی کرد اگر حامی نداشته باشی امیدی به آینده نباید داشته باشی و اگر باند پدرخوانده نباشی محکوم به تکرار و فسیل شدن هستی ...

این نتیجه آموزش غلط، تربیت غلط و مدیریت غلط است
آنچه مهم نیست جان مردم بی کس و کار است
آقای وزیر
توصیه می کنم بیشتر تلاش کنید...

سیستم درمانی کشور ما نیاز به پوست اندازی دارد وقتی که مسئولین وزارت بهداشت خود پزشک هستند و توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی هم حکم شده است که حتما روسای دانشگاه های علوم پزشکی بایستی پزشک متخصص با شد مگر می شود این سیستم هرچند با تزریق بودجه های کلان بهبود یابد. باور کنید مدیریت یک علم است که متخصصین محترم پزشک بالینی انرا نیاموخته اند و البته پس از سالها آزمون و خطا بصورت تجربی انرا فرا می گیرند ولاکن مگر این مسئولین چند سال مدیرند و ما چند نسل را بایستی فدای بی تدبیری دولت هایمان بکنیم.

یکی از اقوام ما چند روز قبل از عید بعد از عمل جراحی دیسک کمر بر اثر عفونت، کلیه ها و کبدش از کار افتاد و خیلی ملو مرد و خانواده ای بی سرپرست شد. به همین راحتی!!!!!!!!!!!!!(حالا نام بیمار و نام بیمارستان پیش ما محفوظ)

مي بخشيد ولي واقعيت اينه كه برنامه ريزي وجود ندارد وگرنه به تعطيلات طولاني ربطي ندارد
در اروپا و كشورهاي ديگه تعطيلات كريسمس 15 روز است ولي كارمندهايش هم 5 روز اول تعطيل هستن چطور اين موارد در آن كشورها رخ نمي دهد ؟!! بنظر ميرسه بهتره ما ياد بگيريم برنامه ريزي داشته باشيم تا مثل هميشه چيز بي ربط ديگري را بهانه كم كاري خود كنيم

سریال در حاشیه که یادتون هست . بیچاره مهران مدیری که آنقدر از سر و ته سریالش زدند که چیزی باقی نموند. کلاً ما ایرانیها فقط قر میزنیم و طاقت شنیدن حقیقت رو نداریم.

تعطیلی ها چه نوروز و چه غیر نوروز باید سامان دهی و کم شود و مثل همه جای دنیا هر فردی حق استفاده از 15 روز از مرخصی اش را به صورت پیوسته در طول سال داشته باشد . در ایران تقریبا در طول نوروز بیمارستان ها کرکره شان را پایین می کشند .

وای بر مسئولان
وای...

اقای وزیر مادرم را ۲۸اسفند در حالیکه نیاز بود در ای سی یو بستری شود بزور ترخیص کردند تا دکتر محترم به تعطیلاتش برسد. روز بعد حال مادرم انچنان وخیم شد که برادر کوچکم با دیدن او از ترس بیهوش شد. کاش مادرم فرد مشهوری بود تا الان ما پنج سال ازگار بی مادر نبودیم

بفرمائید قصالخانه ها نه بیمارستان ها

جان همه مرد عزيز است. دولت بايد براي همه شرايط يكسان در نظر بگيرد.

ولی انصافا دکترهاشمی خیلی بهتر از بقیه وزرای بهداشت عمل کرده مثلا اصلا قابل قیاس با وحید دستجردی نیست!
در ضمن فراموش نکنیم که خیلی وقت ها هم که برای شهروندان معمولی مشکل درمانی داشتند ورود کرده است.
و قابل ذکر است که درباره اسیدپاشی های اصفهان که همه سکوت کرده بودند خود آقای دکترهاشمی شخصا از افرادی که اسید رویشان ریخته شده بود دیدن کرد.
و صد البته که هنوز تا رسیدن به استاندارد انسانی توی همه زمینه ها خیلی راه داریم ولی به هر حال ایشون باز هم بهتر از بقیه وزرای بهداشت عمل کرده است

مرگ و زندگی قدیما دست خدا بود. انگار آقای وزیر احساس کردند دست ایشونه

به خدا راست میگه
این حرف سالها تو دلم مونده بود
بدبخت کسی که اواخر اسفند مریض بشه و کارش به بیمارستان بکشه
تو عید اصلا دکتر درست و حسابی در بیمارستانها نیست
این درسته؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
چرا تا حالا کسی به این موضوع مهم فکر نکرده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
پسر دایی من بیماری مهلک گوارشی داشت خورد به عید سال 85 . خدا میدونه عملا یک ماه از آخر اسفند تا اخر فروردین این بیچاره تو بیمارستانها به هیچ دکتر درست و حسابی دسترسی نداشت . انقدر زجر کشید که اول اردیبهشت همون سال هم فوت کرد
من سالهاست از این تعطیلات کشدار و طولانی عید متنفرم

احتمالا همینک وزیر بهداشت و تیم کارشناسان زبده ایشان مشغول برنامه ریزی جهت پرداخت حق حضور در بیمارستان در ایام تعطیل با فوق العاده ویژه نوروز می باشند و همچنین حق ویژه باعنوان پیشگیری از خطا والبته همه اینها از محل پرداخت مالیات و هدف مندی یارانه ها از جیب ملت به جیب پزشکان در قالب گام ده طرح تحول نظام سلامت پرداخت خواهد شد

مردم عادی یا همان مردم همیشه در صحنه اگر گذارشان به بیمارستان افتاد احتمال ترخیص سالم از انجا بسیار کم است بنده چندین بار تجربه کرده ام هیچ کسی به دیگری اهمیت نمی دهد درست مثل همه جای جامعه ایران

جان برادر در سایر ایام نیز بیمارانی وجود دارند که نیاز به مراقبتهای خاص و...دارند پس پزشکان و پرستاران بایستی در تمام سال در خدمت باشند !! فقط ابوی شما ، ابوی هستند و دیگران خیر . برو خدارو شکر کن که بواسطه ارتباط با وزیران باز گره از کارت باز شده .

با سلام....الان نمیدونم باید خوشحال باشم که یک نفر از بستگان اهل رسانه این مشکل براش پیش اومده یا ناراحت(قطعا ناراحت)....اما می خوام اینو بگم که این مشکل دقیقا در تاریخ ۲۹ اسفند ماه برای خواهر بنده پیش اومد که در راه مراسم تشییع جنازه پدر بزرگ ماشین چپ کرد و متاسفانه ظربه مغزی شدند خواهر و هنگام رسیدن به بیمارستان فقط دکترهای رزیدنت بودند و یک متخصص(البته از شانس خوب ما)چون بعد از عمل ما تا آخره تعطیلات نه دکتره جراح خواهرم رو تونستیم پیدا کنیم نه هیچ دکتره متخصص دیگه ای رو و جواب چی بود؟؟؟دکترها جملگی به سفر فرنگ رفته اند و تا آخر تعطیلات باز نمیگردند!!!!!اینکه ما تو نوروز امسال چی کشیدیم و به هر خبرگذاری و سایت و نهادی که بود شکایت کردیم و مثمر ثمر واقع نشد بماند اما خواهر بنده قربانی کوچکی از این بی مدیریتی ها در کشوره....همیشه فکر میکنیم این دسته از اتفاقات برای مردمه غافل از اینکه ماهم جزيی از همین مردمیم....انشاالله هیچوقت مسیرتون به پشت در ICU بیمارستانها نیوفته چون اونجاست که واقعا میفهمید چه مردم مظلومی داریم....این هم اضافه کنم که نبود مدیریت در تقسیم تعطیلات بین مشاغل جامعه باعث بوجود اومدن چنین مشکلاتی میشه که با جان انسانها گره خورده و نباید به سادگی ازش عبور کرد و بشدت رسیدگی مسئولان رو طلب می کنه...التماس دعا دارم برای همه مریضها و خواهر بنده

سلام
درسته، توقف بیش از یه هفته در بخش مراقبت های ویژه با توحه به دستگاه های تنفس و ... بیهوشی کامل بیمار موجب عفونت به خصوص عفونت ریه میشه. متاسفانه ماهم این مشکل را برای پدرم داشتیم و به لطف خدا به خیر گذشت.
حای تگرانی از جانب عفونت نیست فقط کمی دیرتر مرخص می شوند
با ارزوی سلامتی برای همه بیماران

آقای شجریان برای درمان سرطان به خارج رفته . آقای وزیر محترم صنایع برای عمل گوش به آلمان رفته بود حتی سردار ازمون برای عمل جراحی بسیار ساده و سرپایی انحراف بینی در خارج عمل کرد چرا؟؟؟؟ جواب ساده است . چون اعتمادی به پزشکان و کادر درمانی و خدماتی و پرستارهای داخل کشور وجود نداره!!!

سلام، من یک جراح هستم، وزیر بهداشت ما متاسفانه همیشه غلو میکنند، ایشان یک چشم پزشک هستند و قانونا حق دخالت در امور پزشک دیگر را ندارند، حتی اگر بالاترین مقام باشند، عارضه در هر عمل جراحی خصوصا سن بالا امری طبیعی حتی در آمریکا و اروپا میباشد و درمان لازم خودش را دارد، ایشان اخلاق حرفه ای را رعایت نمیکند، خود جراح آقای کیا رستمی باعث بهبودی ایشان شده و البته لطف پروردگار،

بازم خدا را شکر که وزیر بهداشت و درمان آنقدر شجاعت و صداقت دارد که وضعیت موجود را بیان کند. و بازم خدا را شکر که نویسنده ای پیدا می شود که در ادامه از راه تسطیح شده آقای هاشمی گذر کند و مطالب دیگری از این کم و کاست ها را بنویسد.
ایران عزیزمان سالهاست دچار بی تفاوتی ها و کم کاری ها شده است.
اما پرسش اینجاست که این معضلات رفع می شود کی آستینهامان را بالا می زنیم و خودمان را نجات می دهیم. کی دگر خواه خواهیم شد؟ کی مشکلات برادران و خواهران ما مسائل و معضلات ما تلقی خواهد شد؟ نمی دانم. اما می دانم اگر آن روز برسد ایران می تواند به شکوه و عزمت برسد.

دوستان توجه کنید ایشون در یک بیمارستان مجهز و معروف خصوصی این بلا سرشون اومده نه یک بیمارستان دولتی . نتیجه اینه که مشکل در خصوصی بودن یا نبودن خدمات پزشکی نیست چرا که بیمارستانهای آمریکایی با وجود خصوصی بودن یکی از یکی بهترن و بیمارستانهای انگلیس و کانادا و استرالیا هم همینطور منتهی همه دولتی اند . پس باید دنبال دلیل اصلی این ماجرا بود. نه اینکه بنا بر اعتقاد جناب وزیر بهداشت راه حل این قضیه رو خصوصی سازی عنوان کرد که اینهم نتیجه اش هست.

من هم شخصا چنین تجربه وحشتناکی داشتم. پدر بنده اواسط اسفند ماه به دلیل گرفتگی رگ پا در بیمارستان .... اصفهان بستری بود و در نوبت بالن که پزشک معالج بدون کمترین عذاب وجدانی بیمار خود را رها کرد و به مسافرت رفت. همکار او در همان بیمارستان هم پدر بنده را به عنوان مریض خود قبول نکرد. استرس پیدا کردن پزشک جدید و بیمارستان جدید تا قبل از تعطیل تاریخی ما را دق داد.
شانس آوردیم بیمه تکمیلی داشتیم ویکی از پزشکان معروف اصفهان پدر بنده را در بیمارستان خصوصی خودش پذیرش و عمل کرد.

خدا هیچ کسی را اسیر پزشکان و بیمارستانها و منشیان بیمارستان ها نکند.

تا وقتی حقوق پزشک عمومی به 2 میایون تومن و پزشک متخصص به 5 میلیون کاهش پیدا نکنه بهداشت توسعه پیدا نمیکنه.

به جای قضاوت کردن در مورد جامعه پزشکی و کادر درمانی کشور کلاه خودمون رو قاضی کنیم ببینیم آیا خودمون در جایگاهی که هستیم وظایف مون رو به درستی انجام میدیم یا نه . اول یه سوزن به خود بعد یه جوالدوز به دیگران. متاسفانه خیلی از ما حس وظیفه شناسی خودمون رو از دست دادیم . پزشک و مهندس ناظر و بساز بفروش و خودروساز و کشاورز و نانوا و مکانیک و ... هم نداره

چراحضرات یکبارهم ازمرحوم سلحشورعیادتی نکردند؟؟!!

دوسال پیش من به راحتی بچه ام را در بیمارستان دزفول از دست دادم متاسفانه وضع خیلی بدیه

باید پزشکان همچون مشاغل دیگر مثل پلیس ، آتش نشانی ، اورژانس ، هلال احمر و امدادو نجات در ایام تعطیلات نوروز به صورت شیفتی کارکنند و خون آنها رنگین تر این عزیزان نیست و نباید وقتی مردم کشورشون و هم وطنانشون نیاز به کمک آنها دارند و نبودشان ممکن است به قیمت از دست رفتن جان انسانها تمام شود به فکر تورهای گردشی خود به اروپا و ... باشند این بدور از قسم پزشکی و اخلاق است و باید وزارت بهداشت جلوی این اقدام غیر حرفهای و غیر انسانی را با راهکارهای قانونی بگیرد .

کجای این سیستم درست عمل میکنه که بخش درمان بکنه؟!
همه جا حرف اول و آخر رو پول میزنه و بس، کسی پول و پارتی نداشته باشه کلاهش پس معرکه است!!

وقتى مرگ به در خانه در مى كوبد پزشك يك الهه است
وقتى بيمار خود بيمارى مسرى خطرناك دارد پزشك يك فرشته است
وقتى بيمار درمان يافت ،پزشك يك آدم عادى مى شود
وقتى پزشك طلب مزدش را دارد او يك ديو است

آذر ماه سال 93 مادر سالخورده من در اثر زمین خوردن، دچار شکستگی استخوان ران پا شد. به سفارش تکنیسین های اورژانس تهران ایشان را با آمبولانس به یکی از بیمارستانهای دولتی در اطراف میدان ولی عصر تهران بردیم که گفتند امکانات خوبی دارد و به همین دلیل بیشتر مصدومان حوادث رانندگی را به آنجا می برند. در کوچه و خیابان نزدیک بیمارستان به دلیل توقف تعداد زیادی آمبولانس راه بسته شده بود. داخل اورژنس بیمارستان تا جایی که میشد تخت گذاشته بودند و همه تخت ها هم پر بود از بیمارانی که بیشتر در اثر تصادفات رانندگی مصدوم شده بودند. دوازده بیمار مصدوم - از جمله مادر مرا - روی تخت در راهرو اورژانس جا دادند. در قسمت اورژانس سرپرستاری جاافتاده، مودب و صد البته کلافه مسئول پذیرش بود و تنها جوابی که با خونسردی به ماموران اورژانس میداد این بود که جا نداریم! دو نفر هم نگهبان مرد - بدتر از لاتهای چاله میدان - با عربده کشی سعی در جلوگیری از ورود افراد متفرقه و ایجاد نظم و سکوت داشتند! پزشکان (شاید هم انترن ها و رزیدنت ها) همگی کمتر از سی - سی و پنج سال داشتند و موبایل به دست مشغول ویزیت بیماران بودند و هر از گاهی هم با نگاهی به موبایلشان، خود را از این شلوغی جدا می کردند. از امکانات، اصلا خبری نبود برای مثال جایی برای نشستن همراهان بیماران وجود نداشت (حتی یک صندلی) پتو هم به تعداد بیماران نبود و تعدادی، شب را تا صبح از سرما لرزیدند. طبیعی است که از شام هم برای بیماران اورژانس خبری نباشد. در تمام آن شب پرستاری را در آن قسمت ندیدم تنها یکی دو نفر از خدمه زن گاهی از آنجا عبور می کردند که در جواب التماس پتوی من می گفتند "از داخل کمد اتاق اورژانس بردار" که البته کمد خالی بود. پس از دو ساعت انتظار - در حالی که مادرم درد می کشید - بالاخره دستور عکس برداری صادر شد و به من گفتند که مادرت را ببر رادیولوژی عکس بگیر! پرسیدم خودم ببرم؟ فرمودند اگر پرستاری پیدا کردی بده او ببرد! پرسان پرسان تخت سنگین و بدقلق را به هر زحمتی که بود با آسانسور به طبقه پایین و رادیولوژی رساندم. در آنجا هم از پرستار خبری نبود و همراهان بیماران باید آنها را برمی داشتند و به روی تخت دستگاه رادیولوژی می گذاشتند و برعکس. از فکر اینکه بیشتر این بیماران تصادفی هستند و هر حرکت نسنجیده ی همراهانشان می توانست باعث قطع نخاع آنان شود به خود لرزیدم. مصدومی بود بیهوش که با دستگاه تنفس می کرد و رنگ صورتش بنفش شده بود سراپایش خون آلود بود و با چنین وضعی توسط افراد عادی از روی تخت حرکت داده شد. حتی کسی نبود که خون های روی تخت رادیولوژی را پاک کند. یادم هست خانمی که دچار شکستگی زانو شده بود و همراهی نداشت در اتاق رادیولوژی منتظر بود تا شاید چند خانم دلسوز از راه برسند و او را روی تخت عکسبرداری بگذارند! بعد از این مرحله، گفتند که منتظر پزشک متخصص باشم تا نتیجه معاینات را مشخص کند. سرانجام بعد از ساعتی پزشکی جوان که ظاهرا رزیدنت یا پزشک ارتوپدی بود به من گفت که پای مادرت شکسته و باید جراحی شود. وقتی از او محل شکستگی را پرسیدم پاسخ داد که من خودم عکس ها را ندیدم ولی همکارانم که دیده اند گفتند شکسته! برای دریافت دارو نیز که به داروخانه بیمارستان مراجعه کردم دختر جوانی با روپوش سفید، سر در موبایل، پشت پیشخوان نشسته بود. نسخه را در مقابل او گذاشتم بعد از چند ثانیه بی اعتنایی نسخه را برداشت و در حالی که همچنان نگاهش به گوشی موبایلش بود به سمت قفسه داروها رفت.
با دیدن این اوضاع صبح روز بعد مادرم را به یک بیمارستان خصوصی منتقل کردم. اولین چیزی که جلب نظر می کرد تمیزی، نظم، امکانات خوب و برخورد مودبانه کارکنان بیمارستان - حتی نگهبانان - بود. در تمام یک هفته ای که به آن بیمارستان رفت و آمد داشتم موبایل در دست کسی - حتی پزشکان - ندیدم. در ابتدای بستری شدن مادرم برای جابجا کردن او از برانکارد دو تکه استفاده کردند که ای کاش در اختیار ماموران اورژانس هم بود. برای او تشک مواج گذاشتند و به پایش وزنه ای آویختند که درد او را بسیار کاهش داد. بجای جابجا کردن بیمار، دستگاه عکسبرداری را به اتاق بیمار می آوردند. کارهای ساده ای که امکانات آنچنانی هم لازم ندارد اما در کاهش رنج و درد بیمار بسیار موثر است. حتی پزشک معالج مادرم خودش شخصا به لابی بیمارستان آمد مرا پیدا کرد و از روی عکس، مراحل درمان را به من توضیح داد که بسیار دلگرم کننده و آرامش بخش بود.
با دیدن شرایط این دو بیمارستان متوجه شدم که بخشی از تفاوت های بیمارستانهای دولتی و خصوصی به نحوه ی مدیریت و اداره آنها مربوط می شود. برای نمونه اجبار کارکنان به استفاده نکردن از موبایل در هنگام کار یا برخورد مودبانه با مراجعان، ربطی به امکانات و بودجه ندارد بلکه مدیریت صحیح و دلسوزانه می خواهد.
آنچه گفتم عین حقیقت است و فقط به این دلیل ذکر شد تا شاید آن دسته از مسئولانی که هرگز گذرشان به بیمارستانهای دولتی نمی افتد بخوانند و به داد مردم کم درآمدی برسند که استحقاقشان خیلی بیش از اینهاست.

پدر بزرگمو دکتر مرخص کرد سه روز بعد فوت کرد چرا مرخص شد؟ به این دلیل که دکتر بیمارستان غیر خصوصی لزومی نمیدید بیشتر وقت و انرژی و... صرف شود
بمیرد بهتر است
من موارد بسیاری دیدمو شنیدم که پزشکان ما کاسبی کرده و میکنند مطب دکان شده و بیمارستان پاساژ.