پایان بد سلطه‌گری
زوج جوان که متهمند مرد سلطه‌گر را کشته و جنازه‌اش را در باغ‌شان دفن کرده بودند، دیروز برای دومین‌بار پای میز محاکمه ایستادند.
به گزارش فرهیختگان، پیشتر این زوج ادعای مهدورالدم بودن قربانی را مطرح کرده و از قصاص معاف شده بودند اما دیوان عالی کشور این حکم را شکست.
رسیدگی به این پرونده از عصر چهارم دی‌ماه 90 به دنبال ناپدید شدن مرد 30 ساله‌ای به نام حبیب در دستور کار پلیس اسلامشهر قرار گرفت.
خواهر این مرد به ماموران گفت: «دیروز صبح زنی به نام فریبا که از دوستان قدیمی من است با تلفن همراه برادرم تماس گرفت و پس از آن حبیب از خانه بیرون رفت و دیگر بازنگشت.»
به دنبال اظهارات این زن، تلاش برای افشای راز ناپدید شدن مرد جوان آغاز شد. پلیس در نخستین گام از تحقیقات به بررسی پرینت مکالمات تلفنی حبیب پرداخت و نشانی از فریبا یافت. به این ترتیب فریبا 28 ساله که همراه همسرش در یک باغ در اسلامشهر سکونت داشتند، بازداشت شدند.
فریبا در همان بازجویی مقدماتی راز جنایت را برملا کرد و گفت: «مدتی پیش به خانه دوستم نسیم رفتم تا از او پول قرض کنم. اما دوستم در خانه نبود و برادرش حبیب مرا به خانه دعوت کرد. وقتی وارد خانه دوستم شدم برادرش مرا آزار داد و از جنایت سیاه فیلمبرداری کرد. از آن روز به بعد حبیب تهدیدم می‌کرد که اگر به شوهرم حرفی بزنم فیلم را در اسلامشهر پخش می‌کند و آبرویم را می‌برد. تا اینکه بعد از مدتی ماجرا را با شوهرم فاروق در میان گذاشتم. فاروق مجبورم کرد با حبیب تماس بگیرم و او را به خانه‌مان دعوت کنم.»
این زن ادامه داد: «وقتی حبیب به خانه‌مان آمد او را به باغ بردم. همان موقع شوهرم با چوب به سرش زد و مرا از باغ به بیرون فرستاد. شب که برگشتم گفت حبیب را خفه و جنازه‌اش را در باغ دفن کرده است.» به دنبال اظهارات این زن، ماموران به باغ رفتند اما با گودالی روبه‌رو شدند که جنازه‌ای در آن نبود.
سپس فاروق 32 ساله تحت بازجویی قرار گرفت و گفت: «چندین روز پس از کشتن و دفن جنازه حبیب در باغ، از ترسم جنازه را بیرون آوردم و آن را مثله کردم. سپس جنازه را به بیابان‌های احمدآباد شهریار بردم و آنجا رها کردم.» به دنبال اطلاعاتی که این مرد به پلیس داد بقایای جنازه کشف شد.
به این ترتیب فاروق و فریبا در شعبه 113 دادگاه کیفری سابق استان تهران پای میز محاکمه ایستادند. در آن جلسه فاروق به دفاع پرداخت و گفت: «حبیب دست به جنایتی زده بود که باید کشته می‌شد. من با اعتقاد به مهدورالدم بودن او را کشتم.» فریبا نیز منکر معاونت در قتل شد.
در آن جلسه هیات قضایی فاروق را از قصاص تبرئه و وی را به پرداخت دیه و 10 سال زندان محکوم کرد. فریبا نیز به دو سال زندان محکوم شد.
این رای با اعتراض اولیای‌دم در شعبه 24 دیوان عالی کشور تحت رسیدگی موشکافانه قرار گرفت و تایید نشد. به این ترتیب پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه همعرض فرستاده شد.
در جلسه رسیدگی به این پرونده که دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران و به ریاست امین مقدم‌زهرا و با حضور دو مستشار تشکیل شد، فریبا پشت تریبون دفاع ایستاد و در حالی که اشک می‌ریخت حرف‌های قبلی‌اش را تکرار کرد. او گفت: «من به اجبار همسرم، حبیب را به باغ کشیدم و همسرم او را کشت.»
نوبت دفاع به فاروق که رسید منکر قتل شد. وی گفت: «قبول دارم از همسرم خواستم با حبیب قرار بگذارد اما من قصد کشتن او را نداشتم. فقط می‌خواستم مدارکی به دست بیاورم که به پلیس ارائه دهم اما وقتی زنم فهمید حبیب فیلم‌های سیاه را همراه خودش نیاورده است، عصبانی شد و او را خفه کرد. من فقط در حمل جنازه و مثله کردن آن به او کمک کردم.»
در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا رای صادر کند.
به گزارش فرهیختگان، پیشتر این زوج ادعای مهدورالدم بودن قربانی را مطرح کرده و از قصاص معاف شده بودند اما دیوان عالی کشور این حکم را شکست.
رسیدگی به این پرونده از عصر چهارم دی‌ماه 90 به دنبال ناپدید شدن مرد 30 ساله‌ای به نام حبیب در دستور کار پلیس اسلامشهر قرار گرفت.
خواهر این مرد به ماموران گفت: «دیروز صبح زنی به نام فریبا که از دوستان قدیمی من است با تلفن همراه برادرم تماس گرفت و پس از آن حبیب از خانه بیرون رفت و دیگر بازنگشت.»
به دنبال اظهارات این زن، تلاش برای افشای راز ناپدید شدن مرد جوان آغاز شد. پلیس در نخستین گام از تحقیقات به بررسی پرینت مکالمات تلفنی حبیب پرداخت و نشانی از فریبا یافت. به این ترتیب فریبا 28 ساله که همراه همسرش در یک باغ در اسلامشهر سکونت داشتند، بازداشت شدند.
فریبا در همان بازجویی مقدماتی راز جنایت را برملا کرد و گفت: «مدتی پیش به خانه دوستم نسیم رفتم تا از او پول قرض کنم. اما دوستم در خانه نبود و برادرش حبیب مرا به خانه دعوت کرد. وقتی وارد خانه دوستم شدم برادرش مرا آزار داد و از جنایت سیاه فیلمبرداری کرد. از آن روز به بعد حبیب تهدیدم می‌کرد که اگر به شوهرم حرفی بزنم فیلم را در اسلامشهر پخش می‌کند و آبرویم را می‌برد. تا اینکه بعد از مدتی ماجرا را با شوهرم فاروق در میان گذاشتم. فاروق مجبورم کرد با حبیب تماس بگیرم و او را به خانه‌مان دعوت کنم.»
این زن ادامه داد: «وقتی حبیب به خانه‌مان آمد او را به باغ بردم. همان موقع شوهرم با چوب به سرش زد و مرا از باغ به بیرون فرستاد. شب که برگشتم گفت حبیب را خفه و جنازه‌اش را در باغ دفن کرده است.» به دنبال اظهارات این زن، ماموران به باغ رفتند اما با گودالی روبه‌رو شدند که جنازه‌ای در آن نبود.
سپس فاروق 32 ساله تحت بازجویی قرار گرفت و گفت: «چندین روز پس از کشتن و دفن جنازه حبیب در باغ، از ترسم جنازه را بیرون آوردم و آن را مثله کردم. سپس جنازه را به بیابان‌های احمدآباد شهریار بردم و آنجا رها کردم.» به دنبال اطلاعاتی که این مرد به پلیس داد بقایای جنازه کشف شد.
به این ترتیب فاروق و فریبا در شعبه 113 دادگاه کیفری سابق استان تهران پای میز محاکمه ایستادند. در آن جلسه فاروق به دفاع پرداخت و گفت: «حبیب دست به جنایتی زده بود که باید کشته می‌شد. من با اعتقاد به مهدورالدم بودن او را کشتم.» فریبا نیز منکر معاونت در قتل شد.
در آن جلسه هیات قضایی فاروق را از قصاص تبرئه و وی را به پرداخت دیه و 10 سال زندان محکوم کرد. فریبا نیز به دو سال زندان محکوم شد.
این رای با اعتراض اولیای‌دم در شعبه 24 دیوان عالی کشور تحت رسیدگی موشکافانه قرار گرفت و تایید نشد. به این ترتیب پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه همعرض فرستاده شد.
در جلسه رسیدگی به این پرونده که دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران و به ریاست امین مقدم‌زهرا و با حضور دو مستشار تشکیل شد، فریبا پشت تریبون دفاع ایستاد و در حالی که اشک می‌ریخت حرف‌های قبلی‌اش را تکرار کرد. او گفت: «من به اجبار همسرم، حبیب را به باغ کشیدم و همسرم او را کشت.»
نوبت دفاع به فاروق که رسید منکر قتل شد. وی گفت: «قبول دارم از همسرم خواستم با حبیب قرار بگذارد اما من قصد کشتن او را نداشتم. فقط می‌خواستم مدارکی به دست بیاورم که به پلیس ارائه دهم اما وقتی زنم فهمید حبیب فیلم‌های سیاه را همراه خودش نیاورده است، عصبانی شد و او را خفه کرد. من فقط در حمل جنازه و مثله کردن آن به او کمک کردم.»
در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا رای صادر کند.
