«چالش باتلاقی» اصلاح طلبان برای اصولگرایانی که اصلاح طلب شده اند
آن دسته از اصولگرایانی که هشت سال به اسم اصولگرایی در مجلس بوده و بارها هم مدح احمدی نژاد را کرده اند، باید تعهد بدهند، در صورتی که رأی بیاورند، باید در فراکسیون اصلاحات در مجلس عضو شده و به اصلاحات متعهد شوند؛ باید تعهد بدهند و زیر تعهد را امضا کنند تا فراموش نکنند که مدیون و وامدار چه گروهی هستند، تا بدانند تغییر اندیشه و فکر سیاسی، مانند تعویض لباس یا کفش نیست!
چالش امضا! چالش امضای میثاق نامه، جدیدترین چالشی است که اصلاح طلبان، اصولگرایان به سمت اصلاحات رفته را به آن دعوت کرده اند.
به گزارش «تابناک»، دنیای سیاست در ایران عموما خط خطی است و در هنگام انتخابات خط خطی تر هم می شود. این روزها برخی از اصولگرایانی که سال هاست در لیست اصولگرایی به مجلس راه یافته اند، راه خود را کج کرده تا کجدار و مریز در انتخابات مجلس شرکت کنند، ولی اصلاح طلبان آنان را کجدار و مریز نمی خواهند و آنان را به چالش امضای میثاق نامه و تعهد به مجموعه ای از شروط دعوت کرده اند؛ میثاقی که امضا کردن آن فرو رفتن تدریجی است و باتلاق گونه با دست و پا زدن، گرفتار شدن بیشتر را در پی خواهد داشت.
آن دسته از اصولگرایانی که هشت سال به اسم اصولگرایی در مجلس بوده و بارها هم مدح احمدی نژاد را کرده اند، باید تعهد بدهند، در صورتی که رای بیاورند باید در فراکسیون اصلاحات در مجلس عضو شده و به اصلاحات متعهد شوند؛ باید تعهد بدهند و زیر تعهد خود را امضا کنند تا فراموش نکنند که مدیون و وامدار چه گروهی هستند؛ تا بدانند تغییر اندیشه و فکر سیاسی، مانند تعویض لباس یا کفش نیست! برای تغییر اندیشه و منش سیاسی، باید تعهد داد و متعهد شد؛ چالشی که اصولگرایان اصلاح طلب شده، تمایلی ندارند درباره آن سخنی بگویند. دوست دارند امضایی بکنند و کار تمام شود!
شرط اصلاح طلبان طبیعتا شرط غیر منطقی نیست و عقلایی است که اگر امروز از کسی حمایت کنند و او را به مجلس بفرستند، فردای روز از او انتظار تعهد به جناح اصلاح طلبی و هنجارهای اندیشه ای آن داشته باشند؛ به همین دلیل، اندیشیده اند و به امضای تعهد برای این افراد رسیده اند؛ چه اینکه چه تضمینی است، اینان که هشت سال در مجلس اصولگرایی به اسم اصولگرا منفعت برده اند و یک شبه تغییر جهت داده اند، چه تضمینی هست که از اصلاح طلبی انصراف ندهند؟!
حالا این اصولگرایان باید برای بودن در لیست به این چالش پاسخ مثبت دهند و بپذیرند در موضوعات مختلف سیاست داخلی و خارجی تابع نگرش اصلاح طلبان در مجلس باشند و به وقت چالش اصلاح طلبی و اصولگرایی در موضوعی چون مناقشات سال 88 و پیامدهای آن، طرف اصلاح طلبان را بگیرند و در بیشمار موضوع فرهنگی که چالش اصلی آنجاست، قالب چند ده ساله خود را تهی کنند و مهم تر از این، آنکه در مجلس مانند وکیل الدوله های دولت احمدی نژاد، این بار آنان وکیل الدوله های دولت مستقر باشند. برای برخی چالش امضای میثاق نامه اصطلاح طلبان چندان سخت نیست و برای برخی هم سخت است؛ اما بهتر از نپذیرفتن آن است.
نکته مهم در این میان، اینکه کجدار و مریز عمل کردن، هیچ گاه برای مردم ثمره ای نداشته است. فردای روزی که برخی از اصولگرایان با پرچم اصلاح طلبی وارد مجلس شوند و هیچ یک حاضر نباشند مسئولیت حرکت اصلاح طلبانه یا اصولگرایانه دیگری را در قبال هم بپذیرند، آن روز اول هرج و مرج در مجلس است. تجربه ای که قبلا از سر گذرانده شده است. اصولگرایانی که پشت محمود احمدی نژاد بودند، هیچ یک مسئولیت ناکامی های دوران ریاست جمهوری او را نپذیرفتند و او هم اصولگرایان را از خودش ندانست و در نهایت مشخص نشد که هزینه آن همه ناکامی به پای کیست!
این برخی از اصولگرایانِ به سمت اصلاح طلب رفته، به یقین در عاقبت کار خود اندیشیده اند؛ اما مشخص نیست در عاقبت این مردم هم اندیشیده باشند!
به گزارش «تابناک»، دنیای سیاست در ایران عموما خط خطی است و در هنگام انتخابات خط خطی تر هم می شود. این روزها برخی از اصولگرایانی که سال هاست در لیست اصولگرایی به مجلس راه یافته اند، راه خود را کج کرده تا کجدار و مریز در انتخابات مجلس شرکت کنند، ولی اصلاح طلبان آنان را کجدار و مریز نمی خواهند و آنان را به چالش امضای میثاق نامه و تعهد به مجموعه ای از شروط دعوت کرده اند؛ میثاقی که امضا کردن آن فرو رفتن تدریجی است و باتلاق گونه با دست و پا زدن، گرفتار شدن بیشتر را در پی خواهد داشت.
آن دسته از اصولگرایانی که هشت سال به اسم اصولگرایی در مجلس بوده و بارها هم مدح احمدی نژاد را کرده اند، باید تعهد بدهند، در صورتی که رای بیاورند باید در فراکسیون اصلاحات در مجلس عضو شده و به اصلاحات متعهد شوند؛ باید تعهد بدهند و زیر تعهد خود را امضا کنند تا فراموش نکنند که مدیون و وامدار چه گروهی هستند؛ تا بدانند تغییر اندیشه و فکر سیاسی، مانند تعویض لباس یا کفش نیست! برای تغییر اندیشه و منش سیاسی، باید تعهد داد و متعهد شد؛ چالشی که اصولگرایان اصلاح طلب شده، تمایلی ندارند درباره آن سخنی بگویند. دوست دارند امضایی بکنند و کار تمام شود!
شرط اصلاح طلبان طبیعتا شرط غیر منطقی نیست و عقلایی است که اگر امروز از کسی حمایت کنند و او را به مجلس بفرستند، فردای روز از او انتظار تعهد به جناح اصلاح طلبی و هنجارهای اندیشه ای آن داشته باشند؛ به همین دلیل، اندیشیده اند و به امضای تعهد برای این افراد رسیده اند؛ چه اینکه چه تضمینی است، اینان که هشت سال در مجلس اصولگرایی به اسم اصولگرا منفعت برده اند و یک شبه تغییر جهت داده اند، چه تضمینی هست که از اصلاح طلبی انصراف ندهند؟!
حالا این اصولگرایان باید برای بودن در لیست به این چالش پاسخ مثبت دهند و بپذیرند در موضوعات مختلف سیاست داخلی و خارجی تابع نگرش اصلاح طلبان در مجلس باشند و به وقت چالش اصلاح طلبی و اصولگرایی در موضوعی چون مناقشات سال 88 و پیامدهای آن، طرف اصلاح طلبان را بگیرند و در بیشمار موضوع فرهنگی که چالش اصلی آنجاست، قالب چند ده ساله خود را تهی کنند و مهم تر از این، آنکه در مجلس مانند وکیل الدوله های دولت احمدی نژاد، این بار آنان وکیل الدوله های دولت مستقر باشند. برای برخی چالش امضای میثاق نامه اصطلاح طلبان چندان سخت نیست و برای برخی هم سخت است؛ اما بهتر از نپذیرفتن آن است.
نکته مهم در این میان، اینکه کجدار و مریز عمل کردن، هیچ گاه برای مردم ثمره ای نداشته است. فردای روزی که برخی از اصولگرایان با پرچم اصلاح طلبی وارد مجلس شوند و هیچ یک حاضر نباشند مسئولیت حرکت اصلاح طلبانه یا اصولگرایانه دیگری را در قبال هم بپذیرند، آن روز اول هرج و مرج در مجلس است. تجربه ای که قبلا از سر گذرانده شده است. اصولگرایانی که پشت محمود احمدی نژاد بودند، هیچ یک مسئولیت ناکامی های دوران ریاست جمهوری او را نپذیرفتند و او هم اصولگرایان را از خودش ندانست و در نهایت مشخص نشد که هزینه آن همه ناکامی به پای کیست!
این برخی از اصولگرایانِ به سمت اصلاح طلب رفته، به یقین در عاقبت کار خود اندیشیده اند؛ اما مشخص نیست در عاقبت این مردم هم اندیشیده باشند!
