واقعیت فوتبال ایران
سرمربی پرتغالی تیم‌ملی، در این بازی، دفاع یوزها را جلوتر برد و هافبک‌ها را به کناره منتقل کرد تا از کناره‌ها به دروازه حریف حمله کند، اما این برای تیمی که در دوبازی پیشین، دفاعی بازی کرده بود و موفق هم بود، به منزله خودکشی بود.
بیژن ذوالفقارنسب. مربی پیشین تیم‌ملی در شرق نوشت:
دو بازی خوب تیم‌ملی کشورمان مقابل نیجریه و آرژانتین باعث شد تا رضایتی عمومی میان مردم و کارشناسان فوتبال کشور ایجاد شود. همین نکته موجب شد در نبرد سوم با بوسنی، اغلب بازیکنان در دام «خودباوری کاذب» گرفتار شوند و با اعتمادبه‌نفس بالایی مسابقه را آغاز کنند. در بازی پایانی، ایران دنبال گل‌زدن و پیروزی بود و با تاکتیک متفاوتی وارد زمین شد، اما باتوجه به ذات فوتبال ما که بیشتر بازیکنان، خلاق و تاکتیک‌پذیر نیستند، نتوانستند تاکتیک مورد نظر «کارلوس کیروش» را در زمین پیاده کنند.
سرمربی پرتغالی تیم‌ملی، در این بازی، دفاع یوزها را جلوتر برد و هافبک‌ها را به کناره منتقل کرد تا از کناره‌ها به دروازه حریف حمله کند، اما این برای تیمی که در دوبازی پیشین، دفاعی بازی کرده بود و موفق هم بود، به منزله خودکشی بود. «کیروش»، می‌خواست یک بازی متعادل در این میدان ارایه کند، اما بازیکنان ایران نتوانستند تاکتیک متفاوت او را در سومین مصاف به مرحله اجرا درآورند. از دیگر مسایلی که باعث ناکامی «تیم‌ملی» شد، خستگی بازیکنان میانی ایران بود که قادر نبودند دوندگی چشمگیر دو بازی گذشته را تکرار کنند و آمار دوندگی‌شان بسیار کمتر از دو بازی با نیجریه و آرژانتین بود. علاوه براین، ما در ساختار حمله هم مشکل داشتیم و به دلیل نبود هافبک خلاق و بازی‌ساز نتوانستیم کنترل جدی و موثری در مرکز میدان داشته باشیم. در نتیجه، اغلب توپ‌ها را به‌راحتی از دست می‌دادیم. تیم بوسنی با شناخت خوبی که از قوچان‌نژاد و دژاگه داشت، این دو بازیکن را به خوبی کنترل کردند و به آنان اجازه هنرنمایی ندادند.
باخت 3 بر یک مقابل بوسنی، واقعیت تلخ فاصله تیم‌ملی ایران با سطح اول فوتبال دنیا را نشان می‌دهد و ما نباید انتظار داشته باشیم این فاصله خیلی زود پر شود. هرچند، نباید از کنار بازیهای امیدوار‌کننده یوزها در نبرد با نیجریه و آرژانتین بی‌تفاوت گذشت. درواقع، سوای اینکه مربی بعدی «تیم‌ملی» کیست و «کیروش» می‌ماند یا می‌رود، باید پذیرفت که ایجاد استمرار در بازیهای خوب «تیم‌ملی»، نیازمند برنامه‌ریزی و بهره‌گیری از مربیان کاربلد و دادن فرصت و امکانات لازم به سکاندار «تیم‌ملی» است تا «روند» بازیهای ملی‌پوشان با حداقل «نوسان» همراه شود.
دو بازی خوب تیم‌ملی کشورمان مقابل نیجریه و آرژانتین باعث شد تا رضایتی عمومی میان مردم و کارشناسان فوتبال کشور ایجاد شود. همین نکته موجب شد در نبرد سوم با بوسنی، اغلب بازیکنان در دام «خودباوری کاذب» گرفتار شوند و با اعتمادبه‌نفس بالایی مسابقه را آغاز کنند. در بازی پایانی، ایران دنبال گل‌زدن و پیروزی بود و با تاکتیک متفاوتی وارد زمین شد، اما باتوجه به ذات فوتبال ما که بیشتر بازیکنان، خلاق و تاکتیک‌پذیر نیستند، نتوانستند تاکتیک مورد نظر «کارلوس کیروش» را در زمین پیاده کنند.
سرمربی پرتغالی تیم‌ملی، در این بازی، دفاع یوزها را جلوتر برد و هافبک‌ها را به کناره منتقل کرد تا از کناره‌ها به دروازه حریف حمله کند، اما این برای تیمی که در دوبازی پیشین، دفاعی بازی کرده بود و موفق هم بود، به منزله خودکشی بود. «کیروش»، می‌خواست یک بازی متعادل در این میدان ارایه کند، اما بازیکنان ایران نتوانستند تاکتیک متفاوت او را در سومین مصاف به مرحله اجرا درآورند. از دیگر مسایلی که باعث ناکامی «تیم‌ملی» شد، خستگی بازیکنان میانی ایران بود که قادر نبودند دوندگی چشمگیر دو بازی گذشته را تکرار کنند و آمار دوندگی‌شان بسیار کمتر از دو بازی با نیجریه و آرژانتین بود. علاوه براین، ما در ساختار حمله هم مشکل داشتیم و به دلیل نبود هافبک خلاق و بازی‌ساز نتوانستیم کنترل جدی و موثری در مرکز میدان داشته باشیم. در نتیجه، اغلب توپ‌ها را به‌راحتی از دست می‌دادیم. تیم بوسنی با شناخت خوبی که از قوچان‌نژاد و دژاگه داشت، این دو بازیکن را به خوبی کنترل کردند و به آنان اجازه هنرنمایی ندادند.
باخت 3 بر یک مقابل بوسنی، واقعیت تلخ فاصله تیم‌ملی ایران با سطح اول فوتبال دنیا را نشان می‌دهد و ما نباید انتظار داشته باشیم این فاصله خیلی زود پر شود. هرچند، نباید از کنار بازیهای امیدوار‌کننده یوزها در نبرد با نیجریه و آرژانتین بی‌تفاوت گذشت. درواقع، سوای اینکه مربی بعدی «تیم‌ملی» کیست و «کیروش» می‌ماند یا می‌رود، باید پذیرفت که ایجاد استمرار در بازیهای خوب «تیم‌ملی»، نیازمند برنامه‌ریزی و بهره‌گیری از مربیان کاربلد و دادن فرصت و امکانات لازم به سکاندار «تیم‌ملی» است تا «روند» بازیهای ملی‌پوشان با حداقل «نوسان» همراه شود.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۷۸
انتشار یافته: ۴۱
کی روش حرف خوبی زد اونم اینکه ما تمام انرژیمون رو در بازی با آرژانتین گذاشتیم و در بازی با بوسنی از لحاظ فیزیکی کم آوردندواقعا هم وقتی به بازی آخر اییران نگاه میکنید انگار به پای بچه ها وزنه وصل کرده بودند
.... بهر حال من به شخصه از بازیهای تیم ملی راضی بودم ... گروه سختی داشتیم ... دیشب نیجریه و آرژانتین ببینید چطور افتادن به جون هم ... 5 تا گل زدند . اما ایران اجازه نداد از این دو تیم باهم بیش از 1 گل بخورد ...
کیروش همان اول که به ایران آمده بود گفت با این زمین های چمن و استادیوم ها ی خراب و این امکانات به جایی نمی رسید. راست می گفت. ما از بازیکنی که برای فوتبال واقعی یک زمین چمن به نام آزادی ندارد نباید انتظار معجزه داشته باشیم. پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۹:۵۸ - ۱۳۹۳/۰۴/۰۵
مگه نیجریه چه امکاناتی داره که صعود کرد؟الانم که تو کشورشون درگیری و نزاع
یوزپلنگ ترسوترین حیوان استهمش با ترس بازی کردیم این هم از نماد تیم ملی
خدا را شاکریم که از بوسنی هفت ، هشت تا نخوردیم
عجب حضور پرافتخاری
ته جدول
چی شد؟ میخواستید مجسمه های کیروش را توی خونه بگذارید و عبادت کنید.وای از مردم قهرمانپرور قهرمانپرست!
ورزش کاران عزیز خسته نباشید ولی شما و مردم شریف ایران آیا راضی هستید با این وضعیت معیشت روزی مثلا 40000000 فقط خرج یه مربی بشه ؟ ما انتظار شاهکاری نداریم ولی ما هر چند زحمت بکشیم فعلا باید توی قاره آسیا رتبه خوبی داشته باشیم و آن را حفظ کنیم..... 
بسیار منطقی و منصفانه است حرفشون. به هر حال دست بازیکن ها و کی روش و بقیه درد نکنه. سطح فوتبال ایران رو چند پله آورد بالا. پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۹:۵۹ - ۱۳۹۳/۰۴/۰۵
عزیزم جام 98 حداقل یه بازی رو بردیم و آخر نبودیم در جام. چی رو آورده ایشون بالا دقیقا؟ اگر تیم ملی همان سیستم دفاعی را اجرا می کرد وچشم به ضد حملات داشت اکنون ما خیلی خوشحال وشاد بودیم . آخر بنده ندانستم چرا الکی اینقدر برای یک مساوی به خودمان افتخار می کنیم.مگه پولی کمتر از آرژانتین برای فوتبال ما خرج می شود؟آیا سابقه فوتبال ما کم است؟ آیا از بهترین مربی ها استفاده نمی کنیم؟با این همه خرج اگر 11 بازیکن ایران توی دروازه می ایستند و یک مساوی می گیرند باید اسفند دود کنیم ؟تیمهای کشتی وزنه برداری والیبال و تکواندو ومعلولین عزیز ما این همه با کمترین خرج افتخار آفرینند.به نظر من دیگه کافیه .ما 50 سال است فوتبال بازی می کنیم و خودرو می سازیم.ولی تحمیل هزینه اینها با نتایجشان به نظر من دیگر بیهوده و آب در هاون کوبیدن است. 
واقعیت فوتبال ما مدتها قبل در بازی آخر ایران و کره جنوبی نشان داده شد که علیرغم تسلط کامل کره ایها به بازی،بااستفاده از تنها موقعیتمان که آنهم حاصل خلاقیت و سماجت قوچان نژاد بود به گل رسیدیم و به جام جهانی صعود کردیم. اگر واقعیت فوتبال ما اینه پس چرا مردم را سر کار میگذاریم ؟؟؟؟؟ بگین فوتیال بی فوتبال خلاص. ما استعداد این بازی را نداریم. اینهم شده خودرو سازی ملی که ول میکنیم ونه درست میکنیم نظرسنجی
آیا اسنپ بک فعال می‌شود؟