نماینده اصلح کیست ؟!
مجلس شورای اسلامی به عنوان نهاد موثر در تعیین تکلیف قوانین کشور نیازمند حضوری نمایندگانی است که بتوانند در انجام وظایف تعیین شده در قانون اساسی به بهترین شکل انجام وظیفه کند. نمایندگان اصلح علاوه بر ضرورت دارا بودن یکسری شرایط عمومی همچون التزام به قانون اساسی و ولایت مطلقه فقیه، باید از شاخصه‌هایی خاص نیز برخوردار باشند. اما نماینده اصلح کیست؟
انتخابات تعیین‌کننده سرنوشت فردی و اجتماعی است
انسان با توجه به اختیاری که خداوند متعال به او عنایت کرده می‌تواند سرنوشت فردی و اجتماعی خود را انتخاب کند و یا با نوع انتخاب خود سرنوشت خود را تغییر دهد.
«ان الله لا یغیر ما بقوم محتی یغیروا ما بانفسهم» (به درستی که خداوند حال قومی را تغییر نمی‌دهد تا اینکه آنها خود حالشان را دگرگون سازند) و این بر اساس سنت‌هایی است که خداوند متعال درعالم قرار داده و هیچگونه تغییر و تبدیل نیز در آن راه ندارد و لذا انسان نتیجه کاری را که در دنیا انجام داده به صورت مادی و معنوی به طور قطع خواهد دید.
«فلن تجد لسنه الله تبدیلاً و لن تجد لسنه الله تحویلا» (هرگز در سنت خداوند دگرگونی و تغییری نیابی)
بنابراین انسان‌ها می‌توانند با توجه به عملکرد مثبت یا منفی خود سعادت یا شقاوت را در زندگی برای خود رقم زده و از آن بهره برده و یا در آن گرفتار آیند.
«و لو ان اهل القری آمنوا و اتقوا لفتحنا علیهم برکاتٍمن السماء و الارض و لکن کذبوا فاخذنا هم بما کانوا یکسبون» (واگر مردم شهرها ایمان می‌آوردند و پرهیزگاری می‌نمودند قطعاً می‌گشودیم برایشان برکت‌هایی را از آسمان و زمین لیکن آنها تکذیب نمودند پس گرفتیمشان به کیفر آنچه به دست می‌آوردند)
با توجه به این مطالب بیان شده انتخابات می‌تواند به عنوان یک مصداق بارز و عینی تعیین کننده سرنوشت انسان به دست خودش باشد.
بر همین اساس در سیستم حکومتی کشورمان یعنی جمهوری اسلامی ایران که حکومتی مردم سالار و مبتنی بر تعالیم شرع مقدس اسلام می‌باشد، انتخابات نقش بسیار مهمی در صحنه‌های سیاسی کشور دارد و می‌توان گفت تقریباً تمامی مسئولین کشوری از طریق انتخابات عمومی برگزیده می‌شوند. در اصل ششم قانون اساسی آمده است: «در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید با اتکاء به آراء عمومی اداره شود»
در نظام اسلامی انتخابات تنها به عنوان یک حق برای مردم نیست بلکه به عنوان یک وظیفه و تکلیف دینی و ملی همگانی بوده و باید بدان توجه لازم را بنمایند و در تمام انتخاباتی که به هر منظور پیش می‌آید شرکت کنند.
در حاکمیت الهی بعد از آنکه مشروعیت را از آن شرع مقدس دانستیم، باید به این نکته نیز توجه لازم را بنمائیم که مقبولیت نظام که از سوی مردم و با رای آنها ثابت می‌شود از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است چرا که حاکمیت شرع و اجرای احکام و حدود آن منوط به رای مردم و پذیرش آنهاست با توجه به این مطالب می‌توان گفت نقش مردم در انتخابات بسیار مهم بوده و از اهمیت بالایی برخوردار می‌باشد.
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) در این خصوص می‌فرمایند:«امروز سرنوشت اسلام و سرنوشت مسلمین در ایران و سرنوشت کشور ما به دست ملت است و اگر مساحمه کنند در این امر، اهمال کنند، نروند رای ندهند مسئولیت متوجه خود آنهاست عیناً، و اگر بروند و در تشخیص مساحمه نکنند و اشخاص متعهد مسلم کسانی که برای کشور و اهالی کشور ارج قائل هستند کسانی که نمی‌خواهند زمام امور کشور ما به دست چپ بیفتد یا به دست راست بیفتد، این اشخاص را چنان چه تعیین کنند به تکلیف خودشان عمل کرده اند و اگر چنان چه مسامحه در این امر کنند و آنها پیش ببرند و شما ساکت باشید تمام مسئولیت متوجه شماست«
بنابراین می‌توان گفت دشمن در انتخابات دو هدف عمده را دنبال می‌نماید:
اول اینکه با توجه به جنگ روانی که از طریق تبلیغات به راه می‌اندازد سعی می‌کند تا مانع از حضور گسترده مردم در پای صندوق‌های رای شود و بدین وسیله در اقتدار ملی خلل وارد کرده و نظام اسلامی را از پشتیبانی نیروی عظیم مردمی بی بهره سازد. لذاست که مردم عزیز میهن اسلامی باید با پی بردن به نیت پلید دشمن حضوری هر چه با شکوه تر مانند دیگر انتخابات داشته، مشتی بر دهان آنها بکوبد.
دوم اینکه دشمن در مرحله بعدی سعی می‌کند مردم را در انتخاب خود دچار مشکل کرده تا مانع از انتخاب اصلح شود و لذا مردم عزیز در این مرحله نیز باید با هوشیاری کامل اصلح را شناسایی کرده و با دادن رای به اصلح او را در اصلاح جامعه اسلامی یاری رسانند.
وظیفه اصلی مردم در انتخابات چیست؟
امت اسلامی در انتخابات وظیفه حساسی دارند. لذاست که در این امر باید سعی کنند فردی را که می‌خواهند انتخاب کنند، فقط برای رضای خدا و مصلحت امت اسلامی باشد و در انتخاب آنها هیچ گونه انگیزه‌ای غیر از انتخاب اصلح که تنها راه حاکمیت صالحان است نداشته باشند.
بر همین اساس در انتخابی که صورت می‌گیرد باید افرادی را که می‌خواهند انتخاب کنند، کاملاً شناخته شده باشند و آنها را در دیانت و صداقت امتحان کرده باشند و میزان کارآئی آنها را برای کاری که انتخاب می‌کنند، دانسته باشند.
اگرچه ممکن است تعصبات نژادی، محلی، قومی و قبیله‌ای،روابط دوستی و گروهی و حزبی، هواهای نفسانی و دنیا طلبی و مصلحت اندیشیانگیزه افراد برای شرکت در انتخابات مطرح شود، آنچه باید انگیزه یک فرد مسلمان در انتخاب افراد باشد همان مصلحت‌اندیشی و انتخاب اصلح است و هنگامی که به پای صندوق‌های رای می‌روند باید خدا را در نظر داشته باشند و فقط برای رضای خدا و مصلحت اسلام کشور اسلامی شایسته ترین افراد را انتخاب کنند و اگر غیر از این باشد یعنی انتخابی را که انجام می‌دهند بر اساس هوای نفس و تعصبات و گرایشات حزبی و گروهی باشد در پیش گاه خدا و رسول او مسئول بوده و خائن محسوب می‌شوند.
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده اند: «هر کس خود را بر قومی مقدم بدارد (پیشوایی آنها را بر عهده بگیرد) در حالی که بداند در بین آن ملت فاضل‌تر (و شایسته‌تر) از او (برای آن کار) وجود دارد، آن شخص به خدا و رسول و جمیع مسلمانان خیانت کرده است».
در همین زمینه حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید:«هر که به کردار عده‌ای راضی باشد، مانند کسی است که همراه آنان کار را انجام داده باشد و هر کس به کردار باطلی دست زند او را دو گناه باشد، گناه انجام آن و گناه راضی بودن به آن».
خصوصیات نماینده اصلح به طور عام
اول، تخصص: یعنی توانایی و کارایی لازم را برای کاری که انتخاب شده است، دارا باشد.
دوم، تعهد: به این معنی که از تقوای بالایی برخوردار بوده تا نسبت به اسلام و کشور تعهد لازم را داشته باشد.
باید گفت که همراه داشتن هر دو مورد بالا، لازم و ضروری می‌باشد، زیرا در غیر این صورت شخص مورد نظر، نخواهد توانست برای خدمت به اسلام و کشور مفید واقع گردد و شاید خسارات جبران‌ناپذیری وارد نماید.
خصوصیات اصلح به طور خاص
از دیدگاه قرآن و روایات ائمه (علیه السلام) خصوصیات اصلح به طور خاص نیز به شرح زیر است:
۱ ـ سعه صدر: قال علی (علیه السلام):
«اله الریاسه سعه الصدر» . ابزار ریاست سعه صدر است.
۲ ـ حلم: قال علی (علیه السلام):
«الحلم راس الرئاسه» . بردباری مهمترین رکن ریاست است.
۳ ـ متانت: قال علی (علیه السلام):
«و لا تکن عند النغماء بطراً» . در هنگامی که نعمت‌ها به تو رو آرند، مغرور و خوشحال مشو.
۴ ـ استقامت: قرآن مجید می‌فرماید:
«لتبلون فی اموالکم و انفسکم و لتسمعن من الذین اوتوا الکتاب من قبلکم و من الذین اشرکوا أذی کثیراً و إن تصبروا و تتقوا فان ذلک من عزم الامور» . به طور مسلم در اموال و نفوس خود آزمایش می‌شوید، و از آنها که پیش از شما کتاب [آسمانی] داده شدند [یعنی یهود و همچنین] از آنها که راه شرک پیش گرفتند، سخنان آزار دهنده و فراوان خواهید شنید، و اگر استقامت کنید و تقوا پیشه سازید، پس به درستی که آن از عزم امور است.
۵ ـ صبر: حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«الصبر عون علی کل امرٍ» . صبر و پایداری بر هر کاری یاور است.
۶ ـ تحمل افکار دیگران: قرآن مجید می‌فرمایند:
«و لو شاء ربک لجعل الناس امه واحده و لا یزالون مختلفین» . (و اگر پروردگارت می‌خواست، همه مردم را امت واحد بدون هیچگونه اختلاف قرار می‌داد، ولی آنها همواره مختلفند.)
۷ ـ هوشیاری: امیرالمومنین (علیه السلام) می‌فرمایند:
«من امارات الدوله الیقظه [ التیقظ ] لحراسه الامور» . (از دلایل بقای دولت بیداری آگاهی و هوشیاری در حفظ و حراست امور می‌باشد.)
«من دلائل الدوله قله الغفله» . (از دلایل موفقیت کم غفلتی است.)
۸ ـ سعی و کوشش: امیرالمومنین (علیه السلام) می‌فرمایند:
«ما ادرک المجد من فاته الجد» . (کسی که کوشش نکرد به مجد و عظمت نرسید.)
۹ ـ پشت کار: حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«قلیل یدوم خیر من کثیر ینقطع» . ([ چیز ] کمی که مداوم باشد، بهتر از زیادی است که تداوم ندارد.)
۱۰ ـ شجاعت: امیرالمومنین (علیه السلام) در توصیف ارزش‌های اخلاقی «مالک اشتر» با توجه به انتصاب او به عنوان فرماندار مردم مصر چنین می‌فرمایند:
«اما بعد فقد بعثت الیکم عبداً من عباد الله لاینام ایام الخوف و لا ینکل عن العداء ساعات الروع اشد علی الفجار من حریق النار» . (اما بعد، یکی از بندگان خداوند را به سوی شما فرستادم که به هنگام خوف (مردم از جنگ) خواب به چشم راه نمی‌دهد، در ساعات ترس و وحشت از دشمن هراس نخواهد داشت و نسبت به بدکاران از شعله آتش سوزنده تر است.)
۱۱ ـ سخنوری: اهمیت سخن گفتن به حدی است که امیرالمومنین (علیه السلام) می‌فرمایند:
«رب کلام انفذ من سهام» . (چه بسیار سخنانی که از تیر موثرترند.)
«و احلل عقده من لسانی یفقهوا قولی» (و گره از زبانم بگشا تا سخنان مرا بفهمند.)
۱۲ ـ دشمن ستیزی: قرآن مجید می‌فرمایند:
«لا تجد قوماً یومنون بالله و الیوم الاخر یوادون من حاد الله و رسوله و لو کانوا آباء هم او ابناء هم او اخوانهم او عشیرتهم» . (قومی را نمی‌یابی که با داشتن ایمان، به خدا و روز قیامت، با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران، فرزندان، برادران و یا خویشاوندان آنان باشند.)
۱۳ ـ ایمان و عمل صالح: قرآن مجید می‌فرماید:
«ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمن و داً» . (کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند، خداوند رحمان محبت آنها را در دلها می‌افکند.)
۱۴ ـ محبت داشتن: قرآن مجید می‌فرماید:
«لقد جاء کم من انفسکم عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین روف رحیم» . (رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنج‌های شما بر او سخت، و بر هدایت شما اصرار دارد و نسبت به مومنین رئوف و مهربان است.)
۱۵ ـ خوش اخلاقی: محبت و مهر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به حدی است که قرآن مجید آن را منبعث از رحمت پروردگار به حساب آورده می‌فرماید:
«فبما رحمه من الله لنت لهم و لو کنت فطا غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم و استغفرلهم» . (از پرتو رحمت الهی در برابر آنها، نرم ( و مهربان ) شدی و اگر خشن و سنگ دل بودی، از اطراف تو پراکنده می‌شدند، بنابراین آنها را عفو کن و برای آنها طلب آمرزش نما.)
۱۶ ـ تولی و تبری: عن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم):
«الحب فی الله فریضه و البغض فی الله فریضه» . (از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است دوستی در راه خدا و دشمنی در راه خدا تکلیف است.)
امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید:
«کل من لم یحب علی الدین و لم یبغض علی الدین، فلا دین له». (کسی که دوستی و دشمنی بر دین نداشته باشد، دین ندارد.)
۱۷ ـ مدارا: امیرالمومنین (علیه السلام) فرمود:
«راس السیاسه استعمال الرفق» . (مهمترین رکن سیاست به کارگیری رفق و مدار است.)
و در جایی دیگر آن حضرت می‌فرماید:
«ثمره العقل مداراه الناس» . (ثمره عقل مدارا کردن با مردم است.)
«مداراه الرجال من افضل الاعمال» . (مدارا کردن با مردم از بهترین اعمال است.)
۱۸ ـ درخواست عمل در حد توان: امیرالمومنین علی (علیه السلام) می‌فرماید:
«اذا اردت ان تطاع فاسئل ما یستطاع» . (اگر خواستی تو را اطاعت کنند، چیزی که مقدور باشد، طلب کن.)
۱۹ ـ دوری از مخالفت: حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«الخلاف یهدم الرای» . (مخالفت تصمیم گیری را نابود می‌کند.)
۲۰ ـ شدت عمل در مواقع لازم: حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«و اخلط الشده بضغث من اللین و ارفق ما کان الرفق ارفق و اعتزم بالشده حین لا یغنی عنک الا الشده» . (شدت و سخت گیری را، با کمی نرمش درهم آمیز، در آنجا که مدارا کردن بهتر است، مدار کن ! اما آنجایی که جز با شدت عمل، کار از پیش نمی‌رود، شدت را به کار بند.)
۲۱ ـ پرهیز از جزیی نگری: امیر المومنین علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«ان رایک لا یتسع لکل شیء ففرغه للمهم» . (رای و فکر تو گنجایش همه چیز را ندارد، پس او را برای پرداختن به امور مهم آزاد گذار.)
۲۲ ـ استفاده از فرصت‌ها: امام علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«و لا کل فرصه تصاب» . (هر فرصتی باز نمی‌گردد.)
در همین مورد امام حسن (علیه السلام) می‌فرمایند:
«الفرصه سریعه الفوت بطیئه العود» . (فرصت با سرعت از بین می‌رود و به کندی باز می‌گردد.)
امام صادق (علیه السلام) از امیر المومنین علی (علیه السلام) نقل می‌کند:
«ایاکم و التسویف فی العمل بادروا به اذا امکنکم» . (بر حذر باشید از عقب انداختن کارها، هنگامی که امکان کاری برایتان به وجود آمد، اقدام کنید.)
۲۳ ـ پرهیز از لجاجت: حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«اللجاج یفسد الرای» . (لجاجت، فکر و اندیشه انسان را فاسد می‌کند.)
و باز می‌فرمایند:
«لیس للجوج تدبیر» . (افراد لجوج عاقبت اندیشی ندارند.)
۲۴ ـ کنترل و نظارت: امیرالمومنین (علیه السلام) در نامه خود به مالک اشتر می‌فرمایند:
(سپس با فرستادن ماموران مخفی، راستگو و با وفا، کارهای آنان ا زیر نظر بگیر، زیرا بازرسی مداوم پنهانی سبب می‌شود که آنها به امانت داری و مدارا کردن با زیر دستان ترغیب شوند.)
در این مورد امام رضا (علیه السلام) فرموده اند:
«پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) همواره هنگامی که لشگریان را برای جنگ اعزام می‌نمودند و به امیران اطمینان نداشتند، فردی مورد اعتماد به همراه او می‌فرستادند که از او به آن حضرت خبر برساند» .
۲۵ ـ ارزیابی نیروها: حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«افه الاعمال عجز العمال» . (آفت و بلای کارها ناتوانی کارگزاران است.)
۲۶ ـ تشویق نیکوکاران: از امیرالمومنین علی (علیه السلام) نقل شده است:
«هرگز نباید افراد نیکوکار و بدکار در نظرت مساوی باشند، زیرا این کار سبب می‌شود که افراد نیکوکار در نیکی‌هایشان بی رغبت شوند و بدکاران در عمل بدشان تشویق گردند، و هر کدام از اینها را مطابق کارش پاداش بده» .
۲۷ ـ تنبیه خطاکاران: اگر یکی از آنها دست به خیانت زد و ماموران سری تو متفقاً چنین گزارشی را دادند، به همین مقدار از شهادت قناعت کن و او را زیر تازیانه کیفر بگیرد و به مقدار خیانتی که انجام داده، او را کیفر نما، سپس وی را در مقام خواری و مذلت بنشان و نشان خیانت را بر او بنه و گردن بند ننگ و تهمت را بر گردنش بیفکن و او را به جامعه معرفی کن .
۲۸ ـ عفو و گذشت: قرآن مجید می‌فرماید:
«و منهم الذین یؤذون النبی و یقولون هو اذن قل اذن خیرٍ لکم» . (از آنها کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و میگویند او خوش باور و گوشی است بگو خوش باور بودن او به نفع شماست.)
حضرت علی (علیه السلام) به مالک اشتر چنین می‌فرمایند:
«گاه از آنها لغزش و خطا سر می‌زند، ناراحتی‌هایی به آنان عارض می‌گردد، به دست آنان عملاً یا به طور اشتباه کارهایی انجام می‌شود در این مورد از عفو و گذشت خود آن مقدار به آنها عطا کن، که دوست داری خداوند از عفوش به تو عنایت کند، زیرا تو مافوق آنها و پیشوایت مافوق تو و خداوند ما فوق کسی است که تو را زمامدار قرار داده است» .
۲۹ ـ استفاده از تجربه: حضرت علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«العقل غریزه یزید بالعلم بالتجارب» . (عقل غریزه‌ای است که با علم و تجربه زیاد می‌شود.)
آن حضرت در جای دیگری می‌فرمایند:
«کسی که کم تجربه بود فریب خورد و کسی که تجربه اش زیاد بود لغزش‌هایش کم گردید».
۳۰ ـ مشورت کردن: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در موارد بسیاری با اصحاب مشورت نموده و نظر آنها را عمل می‌نمایند:
«حق علی العاقل ان یستدیم الاسترشاد و یترک الاستبداد» . (بر عاقل حق است که همواره از دیگران راهنمایی بخواهد و استبداد را ترک کند).
۳۱ ـ در نظر داشتن رضایت الهی: امیر المومنین علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«و هرگز خداوند را به خاطر رضایت احدی از مخلوقاتش به خشم نیاور، چرا که خداوند جای همه کس را می‌گیرد و کسی نمی‌تواند جای خداوند را بگیرد» .
عدالت داشتن: امیرالمومنین علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«من عدل نفذ حکمه» . (کسی که عادل باشد، حکمش نفوذ خواهد کرد.)
۳۳ ـ رسیدگی به مشکلات: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند:
«همانا خداوند بندگان را در مورد آبرویشان مورد سوال قرار می‌دهد، همان گونه که در مورد اموالشان سوال می‌کند و می‌فرماید:ای بنده من ! به تو نعمت آبرو دادم، پس آیا با این آبرو مظلومی را کمک کردی ؟ و به فریاد غمگینی رسیدی ؟» .
۳۴ ـ دوری از خائین: امیرالمومنین علی (علیه السلام) می‌فرمایند:
«من خانه وزیره فسد تدبیره» . (هیچ گاه خود را در زمانی طولانی از رعیت پنهان مدار ! چرا که دور بودن زمامداران از چشم رعایا، موجب نوعی محدودیت و بی اطلاعی نسبت به امور مملکت است، و این چهره پنهان داشتن زمامداران، آگاهی آنها را از مسائل نهایی قطع می‌کند. در نتیجه بزرگ در نزد آنان کوچک، و کوچک بزرگ و کار نیک زشت و کار بد خوب و حق با باطل آمیخته می‌شود. اما اگر مدیر به شکلی دوستانه و مهرآمیز به محل کار افراد رفته، آنها را جمع کند و ساعتی با آنها نشسته، حرف‌ها و سخنان شان را بشنود، به حدی در روحیه کارکنان تاثیر مثبت می‌گذارد و دوستی و صمیمیت بین آنها حاکم می‌کند که قابل توصیف نیست».
نامزد اصلح از دیدگاه بنیانگذار جمهوری اسلامی
در کنار سفارشات اسلام و ائمه معصومین، حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذار انقلاب اسلامی در فرمایشات و بیانات خود معیارهایی را برای انتخاب نماینده اصلح بیان فرموده اند که در ذیل می خوانید:
ـ خدمت گذاری و مردمی بودن: حاکم باید مردمی باشد، خودتان را حاکم مردم ندانید، خدمتگذار بدانید.
ـ تعهد به موازین و معیارهای اسلامی: باید مجریان امور در هر کجا هستند متعهد به اسلام باشند.
ـ رسیدگی به امر متخلفین: در رسیدگی به امر متخلفین باید با کمال جدیت و قاطعیت عمل شود.
ـ رعایت نظم و سلسله مراتب: امر خداست که باید نظم و سلسله مراتب را رعایت کنید.
ـ تواضع در مقابل مردم: وقتی قدرت دست تان آمد بیشتر مواظب باشید که متواضع باشید.
ـ عدم تضعیف یکدیگر: کارشکنی و تضعیف یکدیگر موجب انحطاط و سقوط می‌شود.
ـ پرهیز از قدرت طلبی: قدرت طلبی انسان را در دنیا و آخرت به تباهی می‌کشاند.
ـ خضوع در مقابل قانون: عمل نکردن به قانون خدا خلاف تعهد اسلامی است.
ـ ارزش برای مردم: ما رهین منت این توده‌های بزرگوار و ایثارگر هستیم.
ـ تزکیه: تزکیه نفس ضرورت زمامداری و تزکیه عامل طاغوت زدایی است.
ـ رفتارهای اسلامی با زیردستان: جفای به زیر دست استکبار است.
ـ رعایت عدالت: پاسدار عدالت باید خودش دارای عدالت باشد.
ـ ساده زیستی: پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) وقتی که از دنیا رفت هیچ چیز نداشت.
ـ اعتماد به نفس: تزلزل در تصمیم، کارها را شکست می‌دهد.
ـ انجام تکلیف: همه ما مامور به ادای تکلیف هستیم.
ـ تقوی: تقوی برای مسئولین لازم است.
ـ انتقادپذیری: انتقاد برای اصلاح امور لازم است.
ـ ارائه کار به مردم: خدمت تان را به مردم بگویید.
ـ حکومت بر قلوب: فتح قلوب بالاتر از فتح کشورها است.
ـ صبر و استقامت: استقامت در کارها در راس امور است.
ـ حفظ آبروی نظام: حفظ حیثیت نظام به شماها بسته است.
ـ اهمیت به بیت المال: بیت المال مسلمین را بزرگ بشمارید.
ـ حفظ وحدت: اختلاف سلیقه خوب است ولی دشمنی نباید باشد.
ـ پرهیز از کم کاری: اجرت کسانی که کم کاری می‌کنند حرام است.
ـ خوش برخوردی: با خوشرویی و احترام کار مردم را انجام دهید.
ـ جلب رضای الهی: باید تمام هم خود را برای رضای خدا به کار گرفت.
ـ اشاعه معنویت: تا معنویات محفوظ است جمهوری اسلامی محفوظ است.
ـ اعتراف به اشتباه: اگر در مسئله‌ای اشتباه کردید صریحاً بگویید اشتباه کردیم.
ـ حسن انجام وظیفه: بهترین مامور کسی است که ماموریت خودش را خوب عمل کند.
ـ ایمان: مملکت ما نیاز به انسان مومن دارد، کسانی که ایمان ندارند نمی‌توانند به مردم خدمت کنند.
نامزد اصلح از دیدگاه مقام معظم رهبری
مقام معظم رهبری با الگوبرداری از رهبری حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) ویژگی‌های اصلح را این چنین بیان می‌فرمایند:
ـ ارزش گرا در رفتار و گفتار: یک مسئول باید سعی کند در رفتار و گفتار خود ارزش‌ها را ملاک عمل قرار دهد.
ـ رعایت پیمان در همه حال با تمام افراد: وفاداری به پیمان‌ها باعث جلب اعتماد مردم و عمل به دستور شرع مقدس است.
ـ تدبیر در اداره امور: یک مسئول باید سعی کند در امور خود تدبیر نماید تا با سامان دادن به امور به اهداف تعیین شده دست یابد.
ـ سرعت در عمل: یک مسئول باید سعی کند تا در عمل خود سرعت داشته تا ازفرصت‌ها استفاده لازم را ببرد.
ـ درست عمل کردن: یک مسئول باید سعی کند مسئولیت محوله خود را به درستی انجام داده و خود را از هر گونه ضعف و کاستی نگه دارد.
ـ اثرگذاری با عمل: یک مسئول باید سعی کند به گونه‌ای عمل کند که دیگران از او تاثیر بپذیرند و به حرف اکتفا نکند.
ـ صداقت در عمل و گفتار با خودی‌ها: مسئول باید به افراد خودی از روی صداقت و صراحت برخورد نماید.
ـ حضور فیزیکی در امور: یک مسئول باید خود عملاً در جریان امور قرار بگیرد و از نزدیک با مسائل آشنا باشد.
ـ سیاست با دشمنان: یک مسئول باید با افراد غیر خودی و دشمنان با سیاست رفتار کرده و از حماقت دوری کند.
ـ مدارا با افراد در موارد لازم: یک مسئول باید سعی کند در مواردی که لازم می‌آید با افراد مدارا نماید زیرا در غیر این صورت نمی‌تواند مشارکت داشته و کارها را به سامان برساند.
ـ محکم کردن ارتباط با خداوند متعال: مسئول باید در عین قاطعیت در عمل، بر خداوند متعال توکل و تضرع داشته باشد.
ـ استفاده از نیروهای مادی و معنوی در مبارزات: یک مسئول باید سعی کند در مبارزات خود از تمام نیروها از مادی و معنوی بهره گیری کرده تا بتواند بر دشمن فائق آید.
ـ دوری از ترس و تردید در مبارزات: یک مسئول باید سعی کند در مبارزات خود تردید نکرده ترس را از خود دور نماید.
ـ پناه گاه نیروهای خود در سختی‌ها: یک مسئول باید سعی کند در سختی‌هایی که پیش می‌آید پناه گاهی برای نیروهای خود باشد تا به این وسیله آنها نیز مقاوم گشته و به وظایف خود به خوبی عمل نمایند.
ـ الگو بودن در کارها: مسئول باید در تمام کارها برای نیروها و زیردستان خود به عنوان یک الگو مطرح باشد.
ـ شاداب بودن: مسئول باید در تعملات و برخوردهای اجتماعی خود شاداب بوده و از خمودگی دوری گزیند.
ـ وجود محبت و اعتقاد در بین مردم: مسئول باید به گونه‌ای عمل نماید که مردم دوست دار او بوده و به او اعتقاد داشته باشند تا همیشه از پشتوانه مردمی برخوردار باشد.
ـ ادای حق زیردستان: یک مسئول باید سعی کند حقوق زیر دستان خود را ادا کرده و این کار را بر خود وظیفه شرعی و الهی بداند.
ـ جهت دار عمل کردن: یک مسئول باید سعی کند به تمام اعمال و رفتار و گفتار خود جهت الهی بدهد و باید قیامش قیام الله باشد.
ـ محور وحدت بودن: یک مسئول باید سعی کند از هر گونه گرایش به جناح یا گروه خاصی دور بوده و محور وحدت دیگران قرار گیرد.
ـ برنامه ریزی در انجام امور: یک مسئول باید سعی کند در انجام امور خود برنامه ریزی داشته و از هر گونه هرج و مرج جلوگیری نماید، تا بتواند به اهداف تعیین شده دست یابد.
ـ حراست از انحراف برنامه‌ها: یک مسئول باید سعی کند بر برنامه‌های انجام شده برای دستیابی به اهداف تعیین شده نظارت و کنترل داشته باشد تا به موقع از هر گونه انحرافی جلوگیری نماید.
ـ روحیه سازندگی: یک مسئول باید سعی کند روحیه سازندگی را در خود هر چه بیشتر پرورش داده تا هر روز پیشرفت کرده و موفقیت‌های بیشتری کسب نماید.
ـ تداوم در انجام برنامه‌ها: مسئول باید در انجام برنامه‌هایش تداوم داشته باشد زیرا کار مقطعی اگر چه با ارزش باشد کارایی نخواهد داشت.
ـ داشتن علم و دانش و تخصص: یک مسئول باید سعی کند نسبت به مسئولیتی که به او محول می‌شود، علم و آگاهی لازم را داشته باشد. تا کارها را به صورت تخصصی به انجام رساند.
ـ روحیه خدمتگذاری: مسئول باید دارای روحیه خدمتگذاری بوده و خود را وقف مردم کند و این باید شعار همیشه مسئولین باشد.
