جای خالی تئاتر خیابانی حس می‌شود
بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در دو روز پایانی خود از میزبانی اجرای تئاترهای خیابانی محروم شد که این امر در حال و هوای برگزاری جشنواره تأثیرگذار بود.
به گزارش خبرنگار مهر، بخش تئاتر خابانی بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر از جمله بخش‌های موفق جشنواره در جذب مخاطب بود. این اتفاق چند سالی است که در بخش تئاتر خیابانی جشنواره رخ می‌دهد و در دوره بیست و نهم نیز با موفقیت بیشتری همراه بود. یکی از ویژگی‌های اجرای تئاترهای خیابانی در فضای باز مجموعه تئاتر شهر و خانه هنرمندان ایران این بود که حضور گروه‌ها و تماشاگران و علاقمندان به تئاتر و تئاتر خیابانی حال و هوای جشنواره‌ای زنده و پویا را ایجاد کرده بود.
این امر باعث می‌شد تا اقشار مختلفی که حتی قصد تماشای تئاتر را نداشتند یا با تئاتر آشنا نبودند با دیدن تجمع مخاطبان برای تماشای اجرای تئاتر خیابانی به این جمع بپیوندند و این خود یکی از بهترین راه‌ها برای معرفی جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر و به طور کلی تئاتر بود. تئاتر خیابانی این امکان را برای مدیران و مسئولان تئاتری فراهم کرد تا افراد بیشتری با جشنواره تئاتر فجر آشنا شوند.
متأسفانه برگزار کنندگان جشنواره از این امکان به خوبی بهره نبردند و با برگزاری مراسم معرفی بهترین‌های تئاتر ایران پرونده تئاتر خیابانی را در بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر بستند و جشنواره بیست و نهم را هم از این امکان مؤثر و مناسب محروم کردند.
این در حالی است که برنامه ریزی برای اجرای تئاتر خیابانی در دو روز باقیمانده جشنواره کار خطیری نبود و ستاد برگزاری جشنواره بیست و نهم می‌توانست با کمی دوراندیشی امکان اجرای تئاترهای خیابانی را در این روز فراهم کند. این برنامه ریزی می‌توانست باعث حفظ حال و هوای جشنواره و تکاپو در فضای بیرونی مجموعه تئاتر شهر به عنوان مرکز توجه تئاتر ایران و جشنواره بیست و نهم تئاتر فجر باشد.
طی برگزاری هفتمین روز بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر جای خالی اجرای تئاترهای خیابانی در فضای جشنواره حس می‌شد و دیده نشدن تجمع علاقه‌مندان و تماشاگران تئاتر خیابانی از زنده بودن و پویایی فضای برگزاری جشنواره کاسته بود. موفقیت تئاتر خیابانی در جذب مخاطب و پیوند اقشار مختلف جامعه با تئاتر گویا تنها در ذهن مدیران تئاتری وجود دارد و هنوز به یقین و باور تبدیل نشده است.
اگر این چنین نبود به طور حتم با یک برنامه‌ریزی بهتر بیست و نهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در دو روز پایانی خود از اجرای تئاترهای خیابانی محروم نمی‌شد.
