آخرین مهلت اتحادیه جهانی به فدراسیون کشتی ایران/ تنزل درجه داوران، نتیجه جنگ بود یا اشتباه؟
تعداد زیادی از داوران کشتی ایران با تصمیم اتحادیه جهانی کشتی تنزل درجه پیدا کردند که برخی از آنها نسبت به این موضوع معترض بودند؛ با این حال تعدادی از آنهایی که از تنزل درجه رهایی پیدا کردند، با تلاش توانستند در ایام جنگ خود را به مسابقات برسانند تا کنترل درجه شوند.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، تنزل درجه حدود ۵۹ داور بینالمللی کشتی ایران در جدیدترین لیست اتحادیه جهانی کشتی که منجر به حذف داوران درجه سه از لیست بینالمللی شد و آنها به داوران ملی تنزل پیدا کردند، در حالی رقم خورد که پیش از این فدراسیون کشتی در نامهنگاری خود با اتحادیه جهانی تلاش کرده بود مانع از این اتفاق شود.
بر اساس لیست منتشرشده از سوی اتحادیه جهانی کشتی، حدود ۳۵ داور بینالمللی درجه ۲ ایران به درجه ۳ تنزل یافتهاند و نزدیک به ۲۴ داور درجه ۳ نیز بهطور کامل از لیست داوران بینالمللی کنار گذاشته شدهاند. این در حالی است که پیشتر رئیس کمیته داوران فدراسیون کشتی اعلام کرده بود در پی مکاتبه با اتحادیه جهانی، با توجه به شرایط خاص ایران از جمله جنگ ۱۲ روزه و بسته شدن سفارتخانهها و دشواری دریافت روادید، قرار شده داوران ایرانی در سال ۲۰۲۵ از کنترل درجه معاف شوند و این موضوع در سال ۲۰۲۶ جبران شود. طبق تأیید محمد مصلاییپور، عضو سابق کمیسیون داوران اتحادیه جهانی، این معافیت برای لیست سال ۲۰۲۶ صرفاً شامل داوران درجه یک بینالمللی شده و داوران درجه ۲ و ۳، علیرغم توضیحات قبلی، مشمول تنزل یا حذف شدهاند. موضوعی که باعث شده فدراسیون کشتی مجدداً به این تصمیم اعتراض و نامهنگاری جدیدی با اتحادیه جهانی انجام دهد.
با این حال تعدادی از داورانی که تنزل درجه پیدا کردهاند نسبت به این موضوع معترض بوده و معتقدند که فدراسیون کشتی چندان هم بی میل نبوده تا از تعداد داوران بینالمللی کاسته شود. از قضا احتمالاً این تصمیم مورد حمایت بسیاری هم بوده باشد، چرا که تعداد داوران بینالمللی کشتی ایران هم بسیار زیاد بود و شلوغی لیست عملاً کمکی هم به داوری کشتی ایران نکرده بود. محمد مصلاییپور در توضیح این موضوع در گفتوگو با خبرنگار تابناک گفت: «در نامه نگاری که با اتحادیه جهانی کشتی داشتیم، در پاسخی که به ما اعلام شد از «All Referees» (تمام داوران) استفاده شده بود که همه معاف از کنترل شدند و وقتی تنزل درجه برای داوران ما رقم خورد، برای خودمان هم پرسش ایجاد شد. دوباره نامهنگاری کردیم، اما اکنون تعطیلات کریسمس و سال نوی میلادی است و کسی در اتحادیه نیست. به محض دریافت پاسخ از اتحادیه که چه شده که چنین اتفاقی افتاده، در این خصوص اطلاعرسانی میکنیم. فقط همین قدر باید توضیح بدهم که این یک قانون کلی هست و همیشه هم بوده و خیلی داوران که در سال گذشته کنترل درجه نشدند، تنزل درجه پیدا کردند.»
با این توضیح شاید فدراسیون کشتی هم از تصمیم اتحادیه جهانی کشتی استقبال کرده باشد اما در این خصوص هیچگونه هدفگذاری و برنامهریزی نکرده است. مصلاییپور در همین خصوص توضیح داد: «از فکر اینکه فدراسیون ایران اینطور برنامهریزی کرده، خارج شویم. در سال ۲۰۲۵ خیلی از داوران ما از جمله مهدی بشیرزاده درست حین جنگ ۱۲ روزه زمینی به بغداد رفت، از آنجا خودش را به ترکیه و سپس به قرقیزستان رساند که کنترل درجه خودش را پشت سر بگذارد؛ در آن مسابقات ما ۶ داور ظرفیت داشتیم. ۳ نفر از داوران ملی ما هم که میخواستند داور بینالمللی شوند، زمینی به وان ترکیه رفتند و از آنجا خودشان را به استانبول رساندند و به قرقیزستان رفتند تا کنترل درجه شوند. کسانی که میخواستند کنترل شوند با صرف هزینه یا تحمل سختی درجه خودشان را حفظ کردند. اینجا بی عدالتی صورت نگرفته و برخی از داوران که دوست داشتند درجه خودشان را حفظ یا ارتقا دهند، تلاش کردند و تلاش آنها هم بی ثمر نبود.»
در این میان، نباید از واقعیتهای اقتصادی یا برخی بی میلیها هم عبور کرد. داوران بینالمللی کشتی ایران برای حفظ و ارتقای درجه خود، موظف به حضور در مسابقات خارجی و کلاسهای کنترل درجه هستند که این کار با هزینه شخصی انجام میشود. بنابراین بسیاری ممکن است به دلیل هزینههای بالای سفر نسبت به این موضوع تمایلی نشان ندهند. افزایش شدید قیمت ارز و دشواری اخذ ویزا، سالهاست حضور مستمر داوران ایرانی در رویدادهای بینالمللی را با مشکل مواجه کرده است. رئیس کمیسیون داوران فدراسیون کشتی در این خصوص نیز به تابناک گفت: «مثلاً یک کنترل درجه هم در تایلند داشتیم که سفارت این کشور در تهران تعطیل بود، اما فدراسیون کشتی تایلند یک لینکی برای ما ارسال کرد که داوران میتوانستند ویزای الکترونیکی بگیرند و ما این لینک را در اختیار داوران قرار دادیم، اما هیچکدام اقدامی نکردند. یک کنترل درجه هم در کشور رومانی بود که برخی از داوران برای ویزای شینگن اقدام کردند و ویزا گرفتند و برخی دنبال نکردند.»
غیرفعال بودن بخشی از داوران در سالهای اخیر نکته مهمی است که مصلاییپور به آن اشاره داشت؛ داورانی که نه در کلاسهای بینالمللی شرکت کردهاند و نه تلاشی برای کنترل و ارتقای درجه خود داشتهاند. با این حال، تأکید میشود که در میان تنزلیافتگان، داوران فعال و واجد شرایطی نیز حضور دارند که صرفاً به دلیل مشکلات سال ۲۰۲۵ از حضور در مسابقات بینالمللی بازماندهاند. مصلاییپور در این مورد هم توضیحاتی به تابناک داد: «ما از سال ۲۰۲۲ این مشکل را داشتیم و نامهنگاری کردیم در مسابقات داخلی خودمان کنترل درجه را انجام دادیم. در سال ۲۰۲۴ هم باز نامهنگاری کردیم که اتحادیه جهانی گفت این آخرین بار است که میتوانید این کار را انجام دهید و دیگر اجازه کنترل درجه در مسابقات داخلی را نمیدهند. این بار هم در نامهای که اتحادیه جهانی کشتی برای ما ارسال کرده، نوشتهاند چون کمیسیون، کمیسیون جدیدی است داوران درجه یک را از کنترل درجه معاف کردهاند. چون نامه کمیسیون قبلی را هم برای ما ارسال کردهاند و گفتهاند دیگر هیچ معافیتی از کنترل درجه برای داوران ایران در نظر نمیگیریم و این آخرین مهلت شماست.»
موضوع از این قرار است که تعداد داوران بینالمللی ایران در سالهای اخیر هم افزایش چشمگیری داشته که با سیاستهای گذشته اتفاق افتاده و شاید نیاز هم نبوده که میزان داوران بینالمللی کشتی ایران تا این اندازه بالا برود که عملاً به بسیاری از آنها فرصت نرسد. رئیس کمیسیون داوران فدراسیون کشتی در این خصوص گفت: «اگر همین امسال هم تعداد داوران بینالمللی ما کم شده، بازهم تعداد مسابقات بینالمللی که خارج از ایران هست، به تعداد داوران ما نیست. اگر همه داوران ما بخواهند در تمام مسابقات شرکت کنند، امکانش نیست. اینکه مسابقات بینالمللی داخل کشور برگزار شود یا نه، جزو سیاستهای فدراسیون است و فدراسیون حساب میکند که برگزاری مسابقه بینالمللی چقدر هزینه دارد و اگر بخواهد تیمهایش را به یک مسابقه بینالمللی ببرد، چه هزینهای خواهد داشت. به همین دلیل فدراسیون در سیاستهای کلی تصمیم میگیرد به نفع کشتی خواهد بود که میزبان مسابقه بینالمللی شود یا نه و چنین موضوعی در اختیار کمیسیون داوران نیست.»
مصلاییپور در ادامه توضیحات خود به تابناک گفت: «متأسفانه با سیاستهای اشتباهی که صورت گرفته بود، تعداد داوران بینالمللی ما افزایش پیدا کرده بود. در حالی که داوران بینالمللی ما فقط در سطح ملی در حال قضاوت کردن هستند و داوران ملی ما در سطح استانی و چنین موضوعی در هیچ کجای ورزش دنیا مفهوم نیست. در حالی که یک داور بینالمللی باید در مسابقات و تورنمنتهای بینالمللی شرکت کند و داوران ملی هم در سطح کشوری باید قضاوت کنند و به نظرم این شکاف به دلیل تعداد بالای داوران آنقدر زیاد شده که حتی قضاوت مسابقات داخلی، به داوران ملی ما نمیرسد. امیدوارم با تصمیماتی که اتخاذ شده، داوران ملی ما که بار مسابقات استانی به دوش آنهاست، بیایند و در مسابقات کشوری شرکت کنند که هم از نظر دانش خودشان را به روز کنند و هم زحماتشان دیده شود.»
هر کی تنها بره قاضی راضی بر می گرده