ابتدا رشیدی کوچی این موضوع را اعلام کرد و گفت که برای ضد گلوله کردن تیبای او، اندازه دو خودروی بنز هزینه شده است. دفتر جلیلی در واکنش اطلاعیه داد که اولا تیبا نبوده و پراید بوده و ثانیا، در سال ۱۳۸۹ و برای جلوگیری از ترور جلیلی، آن هم نه به درخواست خودش که با فشار نهادهای نظارتی، فقط با ۸ میلیون تومان ماشین اش را ضد گلوله کردهاند.
به گزارش تابناک به نقل از عصرایران؛ مجتبی ذوالنوزی، نماینده اصولگرای مجلس نیز در این میان گفت که خودروی موسوم به «پراید ضدگلوله» مورد استفاده او، هزینهای بیشتر از یک خودروی بنز ضدگلوله داشته است. چیزی که بچههای حزب اللهی به کله ما میزدند این بود که آقای جلیلی پراید سوار میشود، بعد میگفتند که قالیباف فلان و فلان مسئول فلان است. هزینه پراید ضدگلوله سعید جلیلی، از یک بنز ضدگلوله بیشتر است.
وی با انتقاد از فضاسازی تبلیغاتی پیرامون استفاده از خودروی ارزانقیمت توسط جلیلی افزود: قبول دارم که این پیامی که به جامعه داده میشود مبنی بر اینکه مسئولان هم میتوانند پراید سوار شوند، ارزشمند است، اما «اگر واقعا ما پراید سوار شویم».
چند نکته در این باره به ذهن متبادر میشود:
- اگر بخواهیم همانند جلیلی و منتقدانش، صرفاً روی بحث مالی موضوع تمرکز کنیم، میتوانیم با خواندن این که فقط ۸ میلیون تومان برای خودروی جلیلی هزینه کردهاند، از کنارش بگذریم ولی وقتی به یاد میآوریم که این ۸ میلیون بی ارزش امروز، در سال ۱۳۸۹ خرج شده، دست به حساب میشویم که ببینیم معادل امروزی اش چقدر است؟
در میانه سال ۱۳۸۹، هر سکه بهار آزادی حدود ۳۲۰ هزار تومان بود. به عبارت دیگر، با ۸ میلیون تومان میشد ۲۵ سکه تمام بهار آزادی خرید که به قیمت امروز میشود ۳ میلیارد و ۳۵۰ میلیون تومان ناقابل.
بنابراین، اگر به ارزش روز پول نگاه کنیم، ملبغ قابل توجهی معادل حقوق ماهانه حدود ۲۰۰ کارگر میشود. پس نمیشود پشت سر این که پول چندانی خرج نشده، پنهان شد؛ خرج شده، زیاد هم خرج شده؛ این را همین عدد و رقمهای مستند میگویند.
- دفتر جلیلی گفته که خود او نمیخواسته ماشین اش ضد گلوله شود ولی نهادهای نظارتی او را تحت فشار گذاشتهاند و او هم زیر بار ضد گلوله شدن ماشین رفته است.
گو این که یادشان رفته در آن زمان، سعید جلیلی، دبیر عالیترین نهاد امنیتی کشور یعنی شورای عالی امنیت ملی بوده است و معلوم نیست کدام نهاد بالاتری توانسته به او فشار بیاورد تا حدی که جلیلی برغم میل باطنی اش، ماشین اش را ضد گلوله کند.
- این که مقامات ارشد کشور باید در برابر خطراتی مانند ترور باید محافظت شوند، امری بدیهی است و جلیلی نیز در آن زمان، دبیر شورای عالی امنیت ملی بوده است و باید از او حراست میشد. سوال اینجاست که چرا از خودروهای ضدگلوله موجود استفاده نشده و از بین همه خودروها، پراید را برای ضدگلوله سازی محل هزینه جدید کردهاند؟
جواب جز این میتواند باشد؟: "هیچ خودرویی مانند پراید نمیتواند یک مقام مسوول را مردمی و ساده زیست نشان دهد ولو آن که معادل حقوق ۱۸ سال یک کارگر را خرج تغییرات در داخل آن کنند (بر اساس برابری قیمت سکه در روز جاری و حقوق پایه کارگر متاهل در ایران) و اگر هم بر اساس دلار حساب کنیم حدود ۵.۵ سال میشود.
- اصل موضوع، اما میزان هزینه نیست؛ اصلاً این اعداد و ارقامی که درباره اش صحبت میکنیم در برابر سرمایه سوزیهایی که جلیلی و امثال او در این سالها کردهاند، چیزی نیست. اصل سخن بر سر ریاکاری نهادینه شده در نظام حکمرانی است؛ طرف سالهای سال با ماشین پرایدش پُز ساده زیستی داده و به عالم و آدم القا کرده که من مدیری هستم که به بیت المال دسترسی دارم ولی دست درازی نمیکنم و دارم یک پراید معمولی سوار میشوم، درست مانند تویِ کارگر (شما بخوانید رأی دهنده)! اما نگو که صدها برابر حقوق ماهانه او را خرج درون همین ماشین به ظاهر ساده و غلط انداز کرده است.
اگر جلیلی، به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی، بنز ضد گلوله سوار میشد، کسی بر او خرده نمیگرفت، اما این که ظاهر ماشین اش مردم را بفریبد و داخلش چیز دیگری باشد، مصداق بارز گندم نمایی و جو فروشی است. این چیز است که مردم را آزار میدهد، نه سوار شدن او و امثالش بر مرکب مدرن و برخورداری از همه مواهب مجاز مدیریتی.
مردم میگویند:ای کاش مسوولان ما در بهترین خانهها سکونت داشته باشند، بهترین خودروها را سوار شوند، شیکترین لباسها را بپوشند، بهترین امکانات را برای خانواده هایشان فراهم کنند، اما در عین حال، بهترین تصمیمها را برای کشور بگیرند و بهترین کارکردها را برای توسعه کشور و رونق سفره مردم داشته باشند. این که سوار پراید شوی و کشور با به چاه تحریمها بیندازی، چه دردی از مردم دوا میکند؟ حال بماند که بعداً معلوم شود که آن پراید هم چندان پراید نبود!
- پراید ضد گلوله هم وارد ادبیات سیاسی ایران شد و شاید از این پس درباره هر مسوولی که تظاهر میکند ولی، چون به خلوت میرود آن کار دیگر میکند، بتوان گفت: باورش نکنید، پرایدش ضد گلوله است!
- راستی! این خودروی پراید که با پول بیت المال ضد گلوله شده، مال شخص جلیلی است؟ اگر برای خود اوست که چرا باید خودروی شخصی را با هزینه بیت المال ضد گلوله کنند و اگر برای دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی است، الان کجاست؟ و این که تیبایی که سوار میشود هم ضدگلوله شده یا خطر ترور رفع شده است؟
من موافق جلیلی و حتی مساله ضد گلوله کردن پرایدنیستم. اتفاقا امنیت مقامات یک مسئله رایج توی همه دنیاس اما یانکه ادا دراری پراید سوار شی نه تنها قشنگ نیست بلکه زشت هم هست. ساده زیست واقعی حسن روحانی و عباس اخوندی هستند. اخوندی بنده خدا تو حساب پسرش یک میلیون تومن بود. البته الان لیست اموال این خانواده و روحانی خیلی بیشتره ولی خیلی ساده زیستن مردم میگویند:ای کاش مسوولان ما در بهترین خانهها سکونت داشته باشند، بهترین خودروها را سوار شوند، شیکترین لباسها را بپوشند، بهترین امکانات را برای خانواده هایشان فراهم کنند، اما در عین حال، بهترین تصمیمها را برای کشور بگیرند و بهترین کارکردها را برای توسعه کشور و رونق سفره مردم داشته باشند. این که سوار پراید شوی و کشور با به چاه تحریمها بیندازی، چه دردی از مردم دوا میکند؟ حال بماند که بعداً معلوم شود که آن پراید هم چندان پراید نبود! دقیقا!!!! تنها کسیکه برنامه داشت جلیلی بود. گفتید به پزشکیان و قالیباف رای بدهیم. خدایا ما را ببخش. من اشتباه کردم. این تخریب های شما هم الکی هست. خدايا زوري زوري زمينهاي لواسان به نام ميزنند