پرسپولیس هنوز از شوک فصل جدید خارج نشده؛ تیمی که با نقلوانتقالات پرحاشیه و بیتدبیری مدیریتی، تنها یک پیروزی از پنج بازی دارد. حالا نیمکت لرزان وحید هاشمیان به تیتر اول تبدیل شده؛ نیمکتی که بیشتر از صندلی مدیران در معرض تغییر است.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، پرسپولیس در پایان هفته پنجم لیگ برتر، بیش از هر زمان دیگری گرفتار ضعف فنی و مدیریتی شده؛ تیمی که روی کاغذ مدعی قهرمانی است، اما در زمین نشانی از یک مدعی ندارد. حالا نیمکت سرخها به لرزه افتاده و زمزمهها حکایت از این دارد که مدیریت باشگاه، برای فرار از فشار، وحید هاشمیان را به قربانی بعدی تبدیل خواهد کرد.
ناکامی فنی، سرپوشی برای بحران مدیریتی
از پنج بازی نخست، پرسپولیس تنها یک برد به دست آورده و با چهار تساوی، امتیازات حیاتی از دست داده است. تیمی که باتوجه به مشکلات نقلوانتقالاتی همواره با ترکیبی وصلهپینهای به میدان رفته است؛ از بازی نخست که نیمی از بازیکنان اصلی به دلیل ثبت نشدن قراردادها در دسترس نبودند تا استفاده اجباری فرشاد احمدزاده در دفاع چپ، میلاد محمدی در دفاع راست و تک و تنهایی علی علیپور در خط حمله که نمیتواند به تنهایی بار هجومی تیم را به دوش بکشد.
لشگری از مصدوم روی دست پرسپولیس
از سوی دیگر، مصدومیتهای پیدرپی شرایط را بغرنج کرده؛ از اورونوف همیشه مصدوم گرفته که بازهم از دسترس خارج شد و رضا شکاری که خیلی زود دست هاشمیان را خالی گذاشت تا محمدحسین کنعانیزادگان که در آخرین بازی نبود و سرژ اوریه که با تبلیغات فراوان به عنوان بازیکن پیشین تاتنهام و پاریسنژرمن جذب شد، اما بهخاطر بیماری و مصدومیت هنوز یک دقیقه هم بازی نکرده است.
تغییر تاکتیک اجباری بدون بازیکن تخصصی
این مشکلات در حالی است که وحید هاشمیان تاکنون چندین نام را برای جذب مهاجم و مدافع چپ به باشگاه داده است، اما درویش و سایر مدیران فعال در نقلوانتقالات هنوز نتوانستهاند خلا دفاع چپ و مهاجم تخصصی را پر کنند. میلاد محمدی که فصل گذشته دفاع چپ تخصصی سرخپوشان بود، در این پست رضایت کادرفنی را نگرفته و هاشمیان ترجیح داده فرشاد احمدزاده را در پست غیرتخصصیاش راهی میدان کند. در خط حمله نیز مدیران پرسپولیس بدون اینکه جانشینی برای سردار دورسون انتخاب کنند، قرارداد او را فسخ کردند تا علی علیپور تنها بماند؛ همین شرایط باعث شده پرسپولیس برای رسیدن به دروازه حریفات به ضدحملات روی بیاورد؛ تاکتیکی که مقابل ملوان ناکارآمدیاش را نشان داد و بازیکنان یک به یک فرصتها را هدر دادند.
مدیریت زیر ذرهبین، نیمکت در تیررس
ریشه بسیاری از مشکلات پرسپولیس را باید در بدنه مدیریتی و دفتر مدیریتی باشگاه جستوجو کرد؛ جایی که رضا درویش به عنوان مدیرعامل، پیمان حدادی به عنوان رئیس هیأت مدیره و مدیر اجرایی باشگاه و مصطفی لشگری به عنوان سخنگوی باشگاه و پیشتر مدیر روابط عمومی در رأس انتقادات هستند. زمزمههایی مبنی بر برخی دخالتها در نقلوانتقالات و حتی شائبههایی که در رابطه با برخی قراردادها از جمله قرارداد مجتبی فخریان شنیده شد، همه نشان از این دارد که منافع تیم در مواردی قربانی شده است.
بحرانهای عجیب و مدیریت دور از گزند
البته انتقادها به مدیریت باشگاه فقط محدود به همین موارد نبوده و نیست؛ عبور از سقف بودجه، ثبتنشدن قراردادها پیش از دیدار با فجرسپاسی که در نهایت مالک باشگاه شخصاً وارد شد تا بحران را حل کند، خرید بازیکنان بدون تأیید پزشکی، جدایی پرهزینه سردار دورسون بدون جانشین و بلاتکلیفی در نقلوانتقالات موارد گویای ضعف مدیریت در همین مدت کوتاه شروع لیگ است. خالی ماندن دو پست حیاتی -مدافع چپ تخصصی و مهاجم نوک- با گذشت پنج هفته از لیگ و حتی از دست رفتن یک تعطیلی دو هفتهای فیفادی، نماد فرصتسوزی در پرسپولیس بود. حالا هم خبر رسیده پیمان حدادی از مدیریت اجرایی کنار کشیده و تنها رئیس هیأت مدیره باقی خواهد ماند، اما این اتفاق در عمل چیزی از بار انتقادات علیه مدیریت پرسپولیس کم نمیکند.
ناشنوایی مقابل شعار علیه مدیریت
اوج انتقادهای همزمان به مدیریت و کادرفنی پس از هفته چهارم و تساوی مقابل چادرملو در ورزشگاه تختی بود؛ جایی که صدای «حیا کن، رها کن» هواداران در ورزشگاه پر از ایراد شرق تهران علیه مدیران و کادرفنی طنینانداز شد. هرچند انگار مديران شعارهای مربوط به خودشان را نمیشنوند و درباره نیمکت به خوبی شنوایی پیدا میکنند؛ جایی که خبر رسیده دیدار مقابل گلگهر آخرین فرصت به وحید هاشمیان داده خواهد شد. این در حالی است که سرمربی بارها تأکید کرده مشکلاتی در بخشهای دیگر وجود دارد، از جمله جذب نشدن بازیکنان مدنظرش اما او هیچ وقت اشاره مستقیمی به مدیریت نمیکند.
نیمکت لرزان، مدیریت بیپاسخ
مصدومیتها و زمزمه تغییر کادرفنی موضوعاتی است که هاشمیان پس از بازی هفته پنجم با ملوان به آن اشاره کرد: «همه مربیان دوست دارند تا آخرین روز سر کار خود بمانند. من هم امیدوار هستم. هواداران و حامیان ما کمی صبر داشته باشند. روزهای خوبی میآید. ما اوریه، شکاری و کنعانی را داریم. ما تیم قدرتمندی داریم... امیدوارم به ما زمان داده شود تا توانایی تیممان و لیاقت بچهها نشان داده شود.» طبیعتاً مصدومیت و از دسترس خارج شدن بازیکنان در همه جای دنیا اتفاق میافتد، اما هاشمیان هنوز اشارهای به این موضوع نداشته که کامل نشدن تیمش با ضعف مدیریتی به او اجازه جایگزینی درست در ترکیب را نداده است.
فرصتسوزی مدیران و تعلل مالکیت
پرسپولیس امروز نه مهاجم دارد، نه مدافع چپ تخصصی، نه ورزشگاه مناسبی برای بازی کردن و نه مدیریتی منسجم. در چنین شرایطی، آیا تغییر روی نیمکت دردی را دوا میکند یا صرفاً پوششی موقت است برای پنهان کردن ناکارآمدی مدیریتی که با تصمیمات اشتباه، فرصتهای طلایی آغاز فصل را دود کرد؟ نکته جالب اینکه مالک باشگاه پیشتر گفته بود قصد تغییر رضا درویش را داشته، اما با فشار هواداران منصرف شده است. حالا در شرایطی که هواداران همچنان خواهان برکناری درویش هستند، مدیریت جایگاه خود را حفظ کرده و ظاهراً تصمیم گرفته قربانی تازهای روی نیمکت پیدا کند تا زمان بیشتری بخرد.
سکوت هاشمیان تا قربانی شدن؟
اکنون پرسپولیس در وضعیتی گرفتار شده که هر نتیجهای در بازی بعدی مقابل گلگهر میتواند جرقه یک تغییر بزرگ باشد. اما این پرسش مطرح است؛ چرا هاشمیان مقابل مشکلاتی که از سوی مدیریت به تیمش تحمیل شده سکوت کرده و نشسته تا او قربانی این وضعیت شود؟
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید