رویای مدال جهانی در سایه اشتباهات و حاشیه‌ها بر باد رفت/ دستاورد قافله‌بلند والیبال در فیلیپین؛ تقریبا هیچ

فرزاد کفیلی - تیم ملی والیبال با شکست برابر تیم جوان چک، فرصت حضور در جمع چهار تیم برتر مسابقات قهرمانی جهان را از دست داد. این شکست در حالی در مانیل فیلیپین رقم خورد که کارشناسان والیبال متفق‌القول معتقد بودند در نیم قرن سابقه حضور تیم ملی در مسابقات قهرمانی جهان، هیچ‌گاه مسیر صعود به چهار تیم برتر جهان و حتی کسب سکو و مدال تا این اندازه برای تیم ملی مهیا نبوده است.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، تیم ملی والیبال ایران رقابت‌های قهرمانی جهان را ۱۰ روز پیش در گروه A با تیم‌های مصر، تونس و فیلیپین آغاز کرد و در عین ناباوری بازی اول را ۳ بر یک به مصر باخت. تیم ملی ایران بازی دوم را با تلاش فراوان از تونس، تیمی از قعر رنکینگ جهان، برد و در کمال ناباوری برابر فیلیپین میزبان و تیم هفتادوهشتم جهان در رقابتی بسیار نزدیک و نفس‌گیر، با یک ویدئوچک، بازی باخته را با برد ۳ بر ۲ عوض کرد.

باخت ابتدایی برابر مصر و بازی پرانتقاد مقابل فیلیپین، تمام رشته‌های حضور در ساده‌ترین و سهل‌ترین دوره مسابقات را پنبه کرد. از اولین حضور ایران در رقابت‌های قهرمانی جهان -۱۹۷۰ بلغارستان- با بازیکنان چون حسن کرد، تا به حال ایران با دو تیم آفریقایی و یک تیم آسیایی همگروه نبود. در حالی که همگان سه برد راحت برابر این تیم‌ها تیم‌ها کنار گذاشته بودند، ایران در یک‌شانزدهم به تیم جوان صربستان رسید و بازی ۲ بر یک باخته را ۳ بر ۲ برد. بازی با صربستان بهترین و تنها نمایش نسبتاً خوب تیم ملی در این مسابقات بود.

بازیکنان ایران در حالی در یک‌هشتم به تیم جوان چک رسیدند که این تیم در رنکینگ پایین‌تر از ایران قرار داشت و حتی ست اول را راحت واگذار کرد. در ست دوم مرتضی شریفی، کاپیتان تیم، توپ برگشتی در امتیاز ۲۲ بر ۲۰ به سود ایران را چنان به اوت زد که از مبتدی‌ترین بازیکنان هم بعید بود. بازی به چشم برهم‌زدنی از دست رفت و ایران با باخت در ست دوم، سوم و چهارم رویای مدال جهانی را از دست داد.

آنچه در بازی با چک آه از نهاد‌ها بلند کرد، جز اشتباهات فردی بسیار زیاد بازیکنان عملکرد سرمربی تیم، روبرتو پیاتزا بود؛ تعویض دیرهنگام شریفی و عدم استفاده درست از حق‌پرست و اسفندیار از مهمترین اشتباهات پیاتزا بودند. او همچنین جرأت نکرد به بردیا سعادت،  قُطر پاسور ذخیره ایران میدان کافی دهد یا شاید بازی به سود ایران تغییر مسیر دهد.

اردوی قطر و بازی‌های تدارکاتی کافی

برخلاف لیگ ملت‌ها و حضور دیرهنگام پیاتزا در ایران، تیم ملی والیبال پیش از آغاز رقابت‌های قهرمانی جهان تمرینات خوبی در تهران و اردوی بلندمدتی در قطر برگزار کرد و علاوه بر مسابقه تدارکاتی با قطر، پیش از شروع جام با آلمان و اسلوونی دو دیدار تدارکاتی خوب انجام داد.

پیاتزا در اردوی قطر با بدشانسی امین اسماعیل‌نژاد، قطرپاسور خود را به دلیل مصدومیت از دست داد و پیش از آن نیز جواد کریمی، پاسور تیم، مصدوم شد و علی رمضانی جایگزین او شد. با تمام این تفاسیر، دو برد در بازی‌های تدارکاتی برابر اسلوونی و آلمان و گروه بسیار راحت ایران، نوید صعودی آسان حتی تا نیمه‌نهایی را می‌داد.

عملکرد فردی بازیکنان تیم ملی قابل نقد است، اما روبرتو پیاتزا که بر خلاف مربیان قبلی خود برنامه تمرین را می‌نویسد، اجرا می‌کند و تیم را کوچ می‌کند، در ارنج و هدایت تیم ضعف‌های مشهودی داشت. 

حاشیه‌های بی‌پایان کاروان ۳۰ نفره

فارغ از سقوط یک پله‌ای ایران در رنکینگ فدراسیون جهانی (شانزدهم جهان) از زمان حضور روبرتو پیاتزا و کادر فنی جدید و پرهزینه‌اش، آنچه در اطراف تیم ملی و فدراسیون والیبال می‌گذرد تأثیر زیادی در عدم نتیجه‌گیری این تیم داشته است.

احتمالا مرتضی شریفی زمانی که آن توپ حساس را به بیرون زد، به ویدیویی فکر می‌کرد که روابط عمومی فدراسیون قرار بود با افکت و موسیقی ویژه از او بسازد و در پیج رسمی فدراسیون منتشر کند و از سرعت و قدرت ضربه صحبت کند؛ واقعیت این است که فدراسیون والیبال و تیم روابط عمومی‌اش حجم گسترده‌ای از حاشیه و محتوای بی‌فایده را به تیم آورده‌اند و تنها چیزی که دیده نمی‌شود، تمرکز روی بازی و انسجام تیمی بازیکنان است.

روابط عمومی فدراسیون والیبال همین سه ماه پیش برای ۱۱ نفر از کارمندانش درخواست ویزای شنگن از سفارت لهستان برای حضور در لیگ ملت‌ها را داد و حتی برای تهیه کننده یکی از برنامه‌های تلویزیونی که سه بار رئیس فدراسیون را به برنامه‌اش آورد درخواست ویزای شنگن داد.

تعداد پر شمار حاضران در کاروان تیم ملی در فیلیپین -حدود ۳۰ نفر- خود گویای حواشی فراوانی است که قرار بود همراه این تیم باشد. فدراسیون جهانی همچون همیشه هزینه‌های ۲۰ نفر را متقبل می‌شد و باقی به پای کشور نوشته شد. اکنون و با عملکرد تیم ملی والیبال راحت می‌توان پرسید: مونسان، نایب‌رئیس فدراسیون والیبال که اتفاقاً از فیلیپین راهی کشور دیگری شد تا به کار‌های شخصی‌اش برسد، دقیقاً چه نقشی در تیم ملی داشت؟ یا میلاد تقوی در مدت حضورش جز ساخت ویدیو‌های تبلیغاتی چه تأثیری بر عملکرد تیم ملی داشت؟ و مدیر روابط عمومی فدراسیون و همراهان پر شمارش در فیلیپین چه کردند جز ساخت ویدیو‌های زرد و ثبت هزینه‌های سنگین در شرایط بحرانی اقتصاد ایران؟

واقعیت این است که فدراسیون میلاد تقوی و روابط عمومی با حدود ۲۰ کارمند -به اندازه کل کارکنان فدراسیون جهانی والیبال- نه‌تنها به پوشش عملکرد تیم ملی نمی‌پردازند، بلکه با ایجاد حاشیه، در نتیجه‌گیری تیم اثر منفی دارند. برای مثال روابط عمومی فدراسیون از تمام بازیکنان خواست چند روز پیش از شروع مسابقات پستی مشترک در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنند و در آن از امیر خوش‌خبر، سرپرست تیم، به خاطر پنجمین حضورش در مسابقات قهرمانی جهان تجلیل کنند. این در حالی است که طی ۲۰ سال سرپرستی او، تیم ملی هیچ عنوان مهمی کسب نکرده و اصلاً حضور سرپرست تیم در چندین دوره مسابقات چه ارزش ذاتی دارد که بازیکنان را مجبور به چنین کاری می‌کنید؟

از سویی دیگر کار روابط عمومی فدراسیون والیبال، ساخت ویدیو‌های متعدد از میلاد تقوی رئیس فدراسیون است؛ ویدیو‌هایی که گاهی شبیه مراسم عروسی و گاهی عزاداری‌اند! تمام صفحات رسمی فدراسیون پر است از کلیپ‌هایی با محوریت تقوی.

به اعتقاد کارشناسان، بار روانی و حاشیه‌های بی‌پایان تیم ملی تا زمانی که این مدیریت ادامه داشته باشد، بر عملکرد بازیکنان سایه خواهد انداخت. میلاد تقوی علاوه بر سفر‌های متعدد، این روز‌ها مشغول تغییرات گسترده در فدراسیون و انتصاب‌های سؤال برانگیز در شهرستان‌هاست؛ اقدامی که بیشتر به چیدن پایگاه رأی برای انتخابات آینده شباهت دارد. سقوط تیم ملی در رنکینگ جهانی هم قطعاً بی‌ارتباط با این نوع مدیریت نیست.