"امیرحسین قیاسی" ستاره جدید طنز که همه ایرانی‌ها را می‌خنداند!
به گزارش تابناک، برنامه خندوانه که در اواخر دهه نود شمسی از یکی از شبکه های غیر اصلی صداوسیما پخش شد را می توان پایان مقاومت عرصه طنز رسمی ، طنز شبه گل آقایی، طنز در چارچوب و سوپاپ اطمنیانی در برابر موج جدید طنزپردازهای جوان و خلاق دانست، رسانه رسمی کمی خط قرمزها و حساسیت های سلیقه ای و دهه شصنی اش را شل کرد و دید ثمرش را!: آرای مسابقات خندوانه میلیونی شد! حتی بیشتز از رای برخی نامزدهای ریاست جمهوری!
امیر حسین قیاسی یکی از میوه های این دوره بود! یکی از استعدادهایی جوانی و خلاقی که بالاخره پایش و تصویرش به رسانه ملی باز شد و شد آنچه باید می شد: تولد ستازه جدید طنز ایرانی!
برنامه خنداونه، پتجره ای بود که ناگهان و برای مدتی کوتاه در تلویزیون باز شد و سیل استعدادها وارد ساختار کهنه و کلیشه ای تلویزیون کرد.
هرچند که این پنجره خیلی زود در دوران مدیریت جلیلی-جبلی بسته شد و تلویزیون به جای تداوم این سیاست و باز کردن درهایش به روی همه استعدادها، ترجیح داد به خالص سازی و راضی نگه داشتن طیف محدودی از مخاطبان روی آورد، راهبردی که نتیجه اش در وضعیت اسفناک مخاطبان رسانه ملی دیده می شود!
و... تصور کنید اگر برنامه ها و شبکه های اصلی و سیاسی تلویزیون هم این فرصت خندوانیزه شدن (!) و ورود استعدادهای جدید را پیدا می کردند!
حالا و این روزها امیرحسین قیاسی فضای مجازی ایرانی ر اتسخیر کرده است و همین کافی است که بتوان بدون تعارف او را ستازه جدید طنز ایران دانست، . اما چه چیزی طنز قیاسی را متمایز می‌کند؟
کاربری در شبکه ایکس نوشته بود : "امیرحسین قیاسی همه‌ی سال‌هایی که مامانم نمی‌خندید رو در چند روز جبران کرده! یه طور خانوادگی‌ای ممنونشم! ساعت دوازدهه و صدای قهقهه از اتاق میاد. " این مضمون در پست‌های دیگری هم در شبکه های اجتماعی تکرار می‌شود و قیاسی را به عنوان "ضدتلخی زندگی روزمره" ستایش می‌کنند، اما چرا امیرحسین قیاسی توانسته است کسانی را بخنداند که با طنزهای مرسوم قهر بودند ؟
سبک طنز امیرحسین قیاسی چیست؟
سبک طنز امیرحسین قیاسی را می‌توان "رگباری روزمره" نامید: ترکیبی از استندآپ ساده، نقد اجتماعی و شوخی‌های تصویری که بر پایه واقعیت‌های ایرانی بنا شده. برخلاف کمدین‌های سنتی که به میمیک‌های اغراق‌آمیز و حرکات غیرطبیعی تکیه می‌کنند، قیاسی اجرا را روان و وابسته به موضوع نگه می‌دارد، بامزه بازی درنمی آورد، هروقت واقعا طنز به اوج می رسد، خودش هم با مخاطب می خندد و همین ترفند ساده و جالب باعث می شود همدلی و اعتماد مخاطب به او بیشتر شود .
قیاسی، از میمک صورت، اغراق و به اصطلاح "ادا بازی" برای پیشبرد طنزش استفاده نمی کند(البته بجز برای لوگوی برنامه هایش!) با همان خنده نمکین اما واقعی اش! طنزش را آرام آرام می پزد و به مخاطب ارائه می کند!
امیرحسین قیاسی حساسیت های مذهبی و فرهنگی و اجتماعی و سیاسی ایران امروز را می شناسد و شوخی هایش دقیقا روی خط قرمز است، نه فراتر از آن که کار را به جاهای باریک بکشاند و نه فروتر از آن که تبدیل به بی مزگی شود.
یک طنزپرداز باید دقیقا بداند زمین بازی و مرزهایش کجاست تا بتواند بی خطر، طنازی کند! طنز عرصه عملیات سیاسی و انتحاری نیست و قیاسی این را به خوبی فهمیده است.
قیاسی با زیرکی از طنز خنداونه ای عبور کرده است، طنزی خانوادگی- صداوسیمایی که رامبد جوان آن را طراحی و اجرا می کرد، امیرحسین قیاسی از آنجا که خود نویسنده طنزهای خویش است، دچار دوگانگی و بازی های تصنعی طنزپردازهای دیگر نمی شود، به متن خود باور دارد و آن را باورمندانه اجرا می کند و به مخاطب عرضه می کند، استاندارد طنز امیرحسین قیاسی ادامه حرفه ای "استند آپ کمدی" است و تمرکزش بر همین رسته و ژانر و شاخه به شاخه نپریدن، باعث شده طنز قیاسی قوی تر و نافذتر شود! شاید اگر پیشنهادات وسوسه انگیز بازیگری را قبول کند به همین سرعت صعود، سقوط کند!
نکته دیگر این است که موضوع طنز امیرحسین قیاسی، "ایرانی ها " است و دقیقا بخاطر همین کارش به شدت ایرانی است و به دل می نشیند، او برای ایرانی های سال 1404 طنز می نویسد و اجرا می کند، اگر آثار و نمایش های او را ده سال تماشا کنیم، رگه حوادث و تحولات فکری و فرهنگی و حتی سیاسی ایران را می توانیم رصد کنیم در حالی که جنس دیگری از طنزهای سطحی نیز در فضای مجازی وجود دارد این تمایز را ایجاد نمی کند و به اصطلاح ارزش تاریخی ندارد.
امیرحسین قیاسی به زبان اختراعی و مخصوص خودش برای خنداندن و شوخی با همه ایرانی ها رسیده، این بسیار مهم است! خانواده های ایرانی با هر سبک و سیاق و سلیقه و طبقه، مشتری طنزهای او هستند،
خانواده ایرانی با امیرحسین قیاسی احساس معذب بودن نمی کند، قیاسی حتی مضامین جنسی - که بن مایه بخش اعظمی از طنز در همه فرهنگ ها محسوب می شود- را با ممیزی خانوادگی ایرانی سرهم می کند و طنز می سازد! طنزی که در صداوسیما جای ندارد و البته در رسانه ها وطنزپردازهای آن طرف آبی! امیرحسین قباسی دقیقا وسط و در جای درست ایستاده است! البته فعلا!
ریتم رگباری و انتقادی قیاسی و شوخی های صریح اش، برای جامعه تعارف زده ایرانی خوشایند است و احساس تازه ای به مخاطبان خود داده است، خیلی از حرف های ناگفته و شایعات و درگوشی ها- مثل شایعه استفاده فلان هنرمند از مواد- را با زبان شوخی مطرح می کند و در کارهایش همیشه چیزهای تازه است،
او می تواند از بیژن بنفشه خواه، بازیگر قدیمی طنزهای سی سال اخیر تلویزیون که بارها جلوی دوربین آمده است، مصاحبه ای متقاوت و جدید و جذاب بگیرد! چیزی بیش از ذکر خاطره های کلیشه ای و تعارفات و دورهمی های تصویری کم رمق و قربان و صدفه رفتن های مجری -مهمان و این مهم است!
قیاسی طنزهایش رابر پایه الگو‌های شناختی غافلگیری جلو می برد، ناگهان چیزی می گوید یا با چیزی شوخی می کند که انتظارش را ندارید! امیرحسین قیاسی را می توان یکی از سازندگان تصویر و شمایل طنز ایرانی در دهه آتی دانست.
اما بدترین اتفاق برای امیرحسین قیاسی می تواند تکرار خودش باشد، سبک مصاحبه های طنزش با آدم های جدی و جدید و حتی سیاسی، می تواند ضریب موفقیت هایش را زیاد کند و نامش را ماندگار، اما تکرار خودش و مهمان هایش دقیقا می تواند پاشنه آشیل او باشد.
قیاسی اینقدر باهوش است که بداند هنوز خیلی چیزهاست که باید یاد بگیرد و این جز با آدم های جدید و عرصه های جدید و طنزهای موقعیت بداهه و بی رحمانه ! به دست نمی آید! هرچند که آب تنی در حوض های بزرگتر هم بی خطر و بی هزینه نیست!
مثلا تصور کنید گفتگوی امیرحسین قیاسی با محمود احمدی نژاد، سید محمد خاتمی، حسن روحانی را که چه طوفان پرنشاطی را می تواند برای ایرانی های خسته بسازد! /دکتر کریم رامه
نظر شما چیست؟ طنز امیرحسین قیاسی را چطور بافتید؟
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
دوست دختر گرفتن را عادی نشان نمی دهد؟ چطور معتقدید روی مرز حرکت می کند؟ طنز سخیف پر از شوخی با مواد و روابط جنسی و .... واقعا جالبه 
فقط اونجا که همه شماره شبا و قلب برای هادی حجازی فر فرستادن ... خدا را شکر تلویزیون نداریم که موفق به تماشای برنامه اش بشوم.