خزر جان جوان ۱۳ ساله شیرازی را گرفت

رئیس هیات نجات غریق بابلسر گفت: یک پسر ۱۳ ساله شیرازی در ساحل بابلسر غرق و جان خود را از دست داد.

به گزارش تابناک به نقل از ایرنا؛ میثم طبری روز چهارشنبه اظهار کرد: این نوجوان ۱۳ ساله به همراه ۲ نفر دیگر همزمان در منطقه شنا ممنوع حضور یافتند که ناجیان غریق به سرعت برای نجات آنها اقدام کردند.

وی گفت: ناجیان غریق موفق شدند ۲ نفر از دوستان این پسر غرق شده را در منطقه شنا ممنوع نجات دهند، اما این نوجوان شیرازی در آب‌های ساحل دریای خزر در بابلسر غرق و جان خود را از دست داد.

رئیس هیات نجات غریق بابلسر تصریح کرد: تقاضای ما از همه شهروندان و مسافرانی که برای شنا به این خطه ا c شمال مسافرت می‌کنند آن است که بیشتر مراقب فرزندان خود باشند تا شاهد حواث ناگوار این چنینی نباشیم.

شهرستان ساحلی بابلسر با جمعیت ۱۳۵ هزار نفری دارای سه بخش است که از شمال به دریای خزر، از شرق به بهنمیر، از غرب به فریدونکنار و از جنوب به هادی شهر وصل است، از جمله شهر‌های زیبا و گردشگری استان مازندران بوده که به صورت کامل در منطقه جلگه‌ای و در کنار ساحل دریای خزر واقع شده است.

«سالمسازی دریا» عنوان طرحی که مسوولان برای کاهش غریق در مازندران طی یک دهه اخیر اجرا کردند و برای اجرای آن ناجیان غرق در سواحل مستقر هستند و ضمن هشدار به مسافران درباره نقاط خطرناک برای شنا افرادی که غرق می‌شوند را نجات می‌دهند. سواحل و دریای خزر در مجاورت مازندران همواره یکی از حادثه خیزترین آب‌های کشور محسوب می‌شود که هر ساله صد‌ها مسافر و بومی را به کام مرگ می‌کشاند.

عمق متغیر، وجود گرداب‌های زیرسطحی، ساخت و ساز‌های چندین دهه پیش در زمان پسروی دریا و ورود رودخانه‌ها و ایجاد جریانات کششی هرکدام باعث شده تا سواحل مازندران میزبان غرقی‌های بیشماری باشد که اغلب نیز مسافر و بی توجه به هشدار‌ها هستند.

تداوم حادثه خیزی سواحل مازندران که با بی توجهی و سهل انگاری شناگران همراه است سبب شد تا از سال ۱۳۹۱ پروژه‌ای با عنوان طرح سالمسازی دریا با هدف کاهش غرق شدگان از طریق استقرار ناجیان غریق در مناطق حادثه خیز دریا، همراه با ارائه خدمات برای گردشگران در سواحل مازندران اجرا شود.

این طرح که می‌رفت به امیدی برای رفع معضل غرق شدگی‌های دریای خزر باشد، اما گرفتار در مشکلات و موانع اولیه باقی ماند؛ موانعی همچون مدیریت نامتمرکز و چند دستگاهی، فقدان متولی اصلی، فقدان ردیف اعتباری و بودجه مستقل و از همه مهم‌تر مورد سوء استفاده قرار گرفتن توسط نهاد‌های خدمات رسان که پس از یک دهه گریبانگیر این طرح است. سال‌های اخیر گزارشات متعددی از رسانه‌های مختلف استان مازندران و حتی رسانه‌های سطح ملی در بررسی نواقص و مشکلات طرح دریا منتشر شد که البته تا به امروز راه به جایی نبرد.

تمامی این گزارش‌ها یک نقطه مشترک را فریاد می‌زنند و آن هم فقدان متولی رسمی، متمرکز و واحد برای اجرای طرح دریا یا سالم سازی دریا است. بیش از ۱۵ دستگاه اجرایی و دولتی در اجرای طرح سالمسازی دریا مشارکت دارند و دیگر نیازی به توضیح نیست که چرا این طرح نتوانسته موفق عمل کند. همین چند پارگی و موازی کاری به همراه مسئولیت ناپذیری نهاد‌های دخیل باعث شده است که طرح سالمسازی دریا از استقرار نصف و نیمه ناجیان غریق در برخی مناطق ساحلی پا را فراتر نگذارد.

از سوی دیگر مسوولان طی سال‌های گذشته همواره موفقیت طرح دریا را در کاهش مرگ و میر و غرق شدگان تبلیغ کردند، در حالی که هدف این طرح همان طور که گفته شد بسیار وسیع‌تر است و نظرسنجی‌های رسمی نیز عدم استقبال از آن را حکایت می‌کند.