علی علیپور لشکر تک نفره پرسپولیس؛ نقطه قوت سرخ‌ها یا آژیر قرمز!
علیپور اکنون در رده سوم برترین گلزنان تاریخ پرسپولیس قرار دارد و با زدن ۵ گل دیگر از رکورد علی پروین عبور خواهد کرد.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، در حالی هفته سوم لیگ برتر فصل جاری را پشت سرگذاشته‌ایم که نام ۶ بازیکن در صدر جدول گلزنان قرار گرفته است. بازیکنانی که تاکنون ۳ گل برای تیم‌هایشان به ثمر رسانده‌اند. حسن شوشتری (ذوب‌آهن)، علی علیپور (پرسپولیس)، هومن ربیع زاده (شمس‌آذر)، دوماگوی دروژدک (تراکتور)، علیرضا کوشکی (استقلال) و کسری طاهری (پیکان)، این شش‌ضلعی را تشکیل می‌دهند.
در این میان یک بازیکن، شرایط خاص‌تری دارد و در واقع تمام اندوخته‌های امتیازی تیمش، با گل‌های او حاصل شده است. علی علیپور مهاجم شماره ۹ سرخ‌ها در سه هفته ابتدایی لیگ، ناجی به تمام معنا بوده است. پرسپولیس در هفته نخست در ورزشگاه شهر قدس میزبان تیم تازه لیگ‌برتری شده فجرسپاسی بود. چیزی نمانده بود که شاگردان وحید هاشمیان دیدار خانگی در گام نخست را با دست خالی به پایان برسانند، اما علیپور دقیقه ۳+۹۰ گل زد تا بازی با تساوی یک - یک، خاتمه یابد.
براساس قرعه‌کشی، یکی از حساس‌ترین دیدار‌های لیگ‌برتر موسوم به ال‌کلاسیکوی وطنی خیلی زود از راه رسید. سرخپوشان پایتخت که به اصفهان سفر کرده بودند، در ورزشگاه نقش‌جهان نخستین برد فصل‌شان را جشن گرفتند. پایه‌گذار این جشن علی علیپور بود و تک‌گل سه امتیازی‌اش که در دقیقه ۴۴ زده شد. هاشمیان در هفته سوم، شاگردانش را در ورزشگاه شهرقدس راهی زمین کرد تا یکی دیگر از بازی‌های مهم خود را این بار برابر فولادخوزستان تحت هدایت یحیی‌گل‌محمدی برگزار کنند. در جریان بازی شاهد همان همیشگی بودیم؛ سرخ‌ها فقط یکبار دروازه حریف را باز کردند که توسط علی علیپور این اتفاق افتاد.
نکته قابل‌توجه اینکه علیپور تمام این گل‌ها را با شوت از پشت محوطه جریمه به ثمر رسانده و همین سه گل در سه بازی، که تمام آمار تهاجمی پرسپولیس از حیث گل زده محسوب می‌شود، باعث ثبت یک برد و دو تساوی و کسب ۵ امتیاز شده است. در این شرایط، پرسش‌های مهمی به وجود می‌آید. در وهله اول اینکه آیا زدن سه گل آن هم با شوت از پشت محوطه جریمه حریفان، نشان از این دارد که علیپور به خوبی توسط هافبک‌ها تغذیه نمی‌شود و مجبور است از توانایی خود برای باز کردن گره عدم گلزنی تیمش استفاده کند؟ موضوع دیگری که نگرانی هواداران را هم به دنبال شده، طرح این پرسش است که آیا بر دوش کشیدن تمام بار گلزنی توسط یک مهاجم، خوب است یا اتفاقی مضر محسوب می‌شود!
فرشاد پیوس چند روز پیش در مصاحبه‌ای گفت: «علیپور، اما با این تکنیک ضربه زدنش و قدرت سرزنی و سرعت و تکنیک مناسبی که دارد، واقعا از خیلی از مهاجمان خارجی که به تیم آمدند و پول دلاری بی‌زبان برای آنها هدر رفت، یک سر و گردن بهتر است.» مهاجم محبوب و گلزن سال‌های دور سرخ‌ها که لقب «فرشاد آقای گل» را یدک می‌کشید، افزود: «به نظرم باید بیشتر از این برای علیپور موقعیت ساخته شود. اینکه هر سه گلی که زده از پشت محوطه جریمه بوده شاید یک شاخصه فنی فوق‌العاده برای او محسوب شود، اما این یک ضعف دیگر را هم نمایان می‌کند که چرا هافبک‌های ما موقعیت‌های بهتری را در جایی که یک مهاجم فرصت طلب انتظار آن را می‌کشد برای او ترتیب نداده‌اند. باید قدرت طراحی حملات و پاس‌های طلایی بهتری نصیب علیپور شود.»
از سویی با باز کردن دروازه فولاد، مجموع تعداد گل‌های علیپور با پیراهن پرسپولیس به عدد ۹۰ رسید. علیپور اکنون در رده سوم برترین گلزنان تاریخ پرسپولیس قرار دارد و با زدن ۵ گل دیگر از رکورد علی پروین عبور خواهد کرد و باید دید آیا قادر خواهد بود از رکورد تاریخی فرشاد پیوس که ۱۵۳ گل برای پرسپولیس زده هم عبور کند. البته با توجه به اینکه علیپور ۲۹ سال دارد و همچنان فرصت‌های نسبتاً زیادی در پیش دارد، این هدف غیرممکن نخواهد بود، اما به هرحال او به رکورد علی پروین و سپس صدگله شدن بسیار نزدیک است. از سویی او چهار فصل از لیگ برتر ایران و تیم پرسپولیس دور بود و پیراهن تیم‌های ماریتیمو و ژیل‌ویسنته را به تن کرد و چه‌بسا اگر جمع سرخ‌های پایتخت را به مقصد پرتغال ترک نمی‌کرد، احتمالاً حالا فاصله بسیار نزدیکی با فرشاد پیوس در صدر جدول گلزنان باشگاه داشت.
در هر حال این موارد جایی حساس‌تر می‌شود که بدانیم اسکواد پرسپولیس تکمیل نیست و این تیم همچنان در دو پست دفاع چپ و مهاجم، نیازمند بازیکن است و مسئولان باشگاه هم هنوز نتوانسته‌اند وعده‌های پرتکرار خود برای جذب بازیکنان خارجی باکیفیت را محقق کنند.
در سال‌های اخیر بار‌ها از طریق کارشناسان مختلف هشدار‌هایی مطرح شده مبنی بر اینکه عدم استعدادیابی و پرورش مناسب از سنین پایه، تاثیر منفی زیادی روی فوتبال‌مان گذاشته و موضوعی نیست که بتوان از راه‌های جایگزین آن را جبران کرد. حقیقت آن است که نیازی نیست منتظر سال‌های پیش‌رو بمانیم، همین حالا هم فوتبال ایران با خلاء‌ها و کمبود‌های مهمی از جمله کمبود بازیکن مؤثر در پست‌هایی، چون هافبک بازیساز یا مهاجم روبه‌روست. گلزن تمام عیار و ششدانگ در میان بازیکنان ایرانی به کالایی کمیاب تبدیل شده و برای همین است مهاجمی که مثلاً در فصل گذشته حتی تعداد گل‌هایش دورقمی هم نشده، مشتریان پروپا قرصی پیدا می‌کند و در فصل نقل‌وانتقالات به چهره‌ای مهم و قابل توجه تبدیل می‌شود.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
