مروارید وحدت
پس از آن‌که حضرت موسی (ع) ازمیعادگاه پروردگاربازگشت و مشاهده نمود که مردم از توحید برگشته و دوباره به گوساله‌پرستی روی آورده‌اند، سراغ برادرش‌هارون (ع) که وی را به عنوان جانشین خود برای رهبری مردم درزمان غیبت خویش قرارداده بود رفت و با شدت وعصبانیت هرچه تمام‌تر، درحالی‌که ریش وموی سرش را گرفته وبه سوی خود می‌کشید، گفت آیا ازدستورمن سرپیچی نمودی؟ هارون که ناراحتی شدید برادر را دید، برای این‌که ازعصبانیتش بکاهد وعذر موجه خویش را دراین ماجرابیان کند گفت: «فرزند مادرم! ریش و سرمرا مگیر، من فکرکردم که اگربه مبارزه برخیزم و درگیری پیدا کنم، تفرقه شدیدی درمیان بنی‌اسرائیل می‌افتد، وازاین ترسیدم که تو به هنگام بازگشت بگویی؛ چرادرمیان بنی‌اسرائیل تفرقه افکندی وسفارش مرادرغیابم به‌کارنبستی»؟ (طه/سوره۲۰، آیه۹۴) ملاحظه می‌فرمایئد طبق نص آیه قران، اولویت هارون (ع) علی رغم حادثه غم انگیزگوساله سامری، حفظ وحدت در میان بنی‌اسرائیل بود تا موسی برگردد ودر بستروحدت مردم امور را در مجاری آن جاری سازد.
باری در هفته وحدت هستیم هفتهٔ‌ای که در ایران به فاصلهٔ میان ۱۲ ربیع‌الاول که سالگرد تولد حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) بنا بر روایات اهل سنت تا ۱۷ ربیع‌الاول که تاریخ ولادت او بنا بر روایات موجود در شیعه است.
وحدت به معنای یکی‌بودن، یگانه‌بودن و پیوستگی آمده‌است. وحدت و اتحاد، امری انسانی و برخاسته از ذات و سرشت انسان است که برای رسیدن به اهداف مشترک و عمومی، در برابر مفاهیمی نظیر کثرت، پراکندگی، اختلاف، تفرقه، گروه‌گرایی و واگرایی به کار می‌رود.
قرآن کریم به مسئله «اتحاد» از دیدگاه اجتماعی نگریسته و بر اهمیت اتحاد میان جهانیان، ادیان، مسلمانان و نهاد خانواده تاکید کرده است و پیوند میان دل‌های مومنان را نوعی تصرف الهی می‌شمارد و برای ایجاد و حفظ چنین یگانگی، ارسال پیامبران به همراه شرایع را ضروری می‌داند.
قرآن از اتحاد به عنوان «نعمت بزرگ» سخن به میان آورده و از مومنان خواسته است تا تلخی و خطرناک دوران تفرقه را از یاد نبرند و به یاد داشته باشند که چگونه خداوند میان آنان انس و الفت برقرار ساخت. «واذکروا نعمت الله علیکم اذ کنتم اعداءاٌ فالّف بین قلوبکم» (آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۳) در آیات دیگرنیزبر ضرورت اتحادتاکید وبه پیامد‌های تفرقه هشدار داده است. «واعتصموا بحبل الله جمیعا ولاتفرقوا» آل عمران/سوره۳، آیه۱۰۳. «کان الناس امة واحدة» بقره/سوره۲، آیه۲۱۳. «ضربت علیهم الذلة این ما ثقفوا الا بحبل من الله و حبلِ من الناس» آل عمران/سوره۳، آیه۱۱۲.
حضرت علی امیر المؤمنین (ع) در گفتاری بلند، سرنوشت امت‌های پیشین را گوشزد می‌کند که هنگام اتحاد و یک‌پارچگی، چگونه دارای عزت و شوکت بودند و برجهانیان فرمان روایی داشتند؛ اما آنگاه که ازهم پراکنده شدند، خواری وذلّت به آنان روی آورد واز هر سوی تاراج شدند. (نهج البلاغه، خطبه۱۹۲)
وحدت امت اسلامی
موضوع هفته وحدت، وحدت امت اسلامی است که آیات و روایت فوق الاشاره ناظر بر آن است وبحق اگر امت اسلامی به لوازم ایمان و اعتقاد خود که ازجمله آن وحدت بین مسلمانان است پایبند باشند نباید شاهد ذلت مسلمانان وقیمومیت دشمنان خاصه صهیونیست‌ها باشیم، آری فقط راهبرد"تفرقه بینداز حکومت کن"این توانائی را داردکه بیش ازیک میلیارد ونیم مسلمان رادر مقابل مشتی وحشی خوناشام صهیونیست و به قول شهید امام موسی صدر شیطان مطلق (اسرائیل) بی خاصیت کند وچشمشان را بروی این همه جنایات وقتل عام زنان و کودکان ببندد باری پردازش قصه پر غصه اختلاف مسلمان و کید‌های دشمنان در این باره فرصت دیگری می‌طلبد.
وحدت ملی
ملت بزرگوار و فرزانه ایران در طول تاریخ رمز جاودانگی واصالت ارزش‌های خود را همواره در وحدت دانسته ومیداند وبرغم تفاوت‌های قومی، نژادی و فرهنگی که دارد ولی مدار اصلی خود را در دو مقوله فرهنگی ایرانی-اسلامی ووطن دوستی حفظ کرده است و در مقاطع مختلف این بلوغ و قدرت ملی خود را نشان داده است که نمونه بارزآن درجنگ ودفاع مقدس دوم موسوم به جنگ ۱۲ روزه است، اکنون همگان باهر گرایش سیاسی وقومیتی اذعان دارند تنها مولفه‌ای که در کنار قدرت نرم راهبری وقدرت سخت نظامی موازنه قدرت را به نفع ایران کشانید و دشمن را متوقف کرد وحت ملی مردم ایران بود این مولفه همچنان باید تقویت و پاس داشته شود و از هر کنش و واکنشی که آن را تحت تاثیر قرارمیدهد اجتناب شود اگرچه تفطن افکار عمومی همچنان معطوف به این مقوله است ولی در فضای سیاسی و عملکردی مواردی رامشاهده میکنیم که خلاف این منظور قدم برمیدارند و خواسته یا ناخواسته مهمترین مولفه قدرت ملی را نشانه گرفته‌اند.
این افراد خوب است بدانند که با راهبرد وحدت ملی میتوان از شرایط فعلی عبور کرد و دشمنان را برای همیشه مایوس نمود اگر جنگ اخیر بازتعریف ساختار سازمانی را ضروری نمود و شورای عالی دفاع بوجود آمد، اما و هزار، اما که ضرورت ایران پیشرفته وتوسعه یافته و برخوردار از همه مولفه‌های تعالی مستلزم بازتعریف مشارکت همه در اداره کشوربا تشکیل شورای عالی وحدت است. باری در سایه وحدت واحترام به همه سلائق و توانمندی‌ها واستفاده درست ازمنابع میتوان فلک را سقف شکافت وطرحی نو در انداخت.
بطور معمول وقتی صحبت از وحدت میشود تو گوئی باید از باید‌های وحدت هم صحبت نمود ولی به اعتقاد نگارنده بعد از چهل و هفت سال سعی و خطا به نظر برای وحدت در شرایط فعلی انجام ندان بعض امور وحدت آفرین است که جهت اختصار فهرست آن را می‌نویسم و تفصیل آن را به آینده وامی گذارم.
-به افراد، گروه ها، اقوام و نگرش‌ها توهین نکنیم.
-در اتخاذ مواضع تند خو وتنش زا نباشیم.
-اقتصاد را بیش از اندازه دولتی نکنیم.
-فقط به حزب و تبار و گروه خودمان فکر نکنیم.
-خلاف قوانین و مقررات عمل نکنیم.
-خلف وعده نکنیم و خلاف قول عمل نکنیم.
-به افراد نادان وبی تعهد مسئولیت ندهیم.
-نسبت به فساد در نظام اداری بی تفاوت نباشیم.
-مردم را در ادارات معطل و سر گردان نکنیم.
-از دولت الکترونیک فرار نکنیم.
-به رانت خواران و مفسدین میدان ندهیم.
-قضات فاسد را به دادگستری راه ندهیم.
-حقوق‌های نجومی ندهیم.
-قیمت کالا‌ها را به امید خدا رها نکنیم.
-هر خبر و گزارشی را بدون اطمینان واختبار در فضای مجازی منتشر نکنیم.
-خارج از اطلاعات و سواد خود سخنرانی و خطبه نخوانیم.
-درباره هرچیز اظهار نظر نکنیم.
-افراد چاپلوس را از اطراف خودمان دور کنیم.
-وخیلی کار‌ها که ... نکنیم.
امید است با پرهیز از این امور مروارید وحدت در صدف ایران عزیز همچنان محفوظ و فروزنده بماند. والسلام
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
