مردم قدردان نیستند و غُر می‌زنند؛ «ذلت فوتبال» با مدعیان پوشالی و منت‌گذار در صداوسیما

مهدی ملکی - گزارشگر بازی تیم‌های رئال‌مادرید و مایورکا گفت: «واقعاً چقدر راحت علاقه‌مندان، فوتبال مجانی نگاه می‌کنند و غُر هم می‌زنند.» در این لحظه جواد خیابانی در نقش حکیم و شاید هم به قول خودش دانشمند، وارد بحث شد و با تکرار جمله «آره به خدا»، او را تأیید کرد.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، عملکرد صداوسیما مدت‌هاست صدای اقشار مختلف را در آورده و اغلب نظرسنجی‌ها و نشانه‌ها، مؤید ریزش شدید مخاطب این رسانه است. در این شرایط پخش مستقیم مسابقات ورزشی به خصوص فوتبال، جزو معدود مواردی است که همچنان بخشی از مردم را پای تلویزیون می‌نشاند. هرچند همین هم نقطه اتکای خاصی نیست چرا که در عصر ارتباطات، با وجود اینترنت جهانی و شبکه‌های ماهواره‌ای متعدد که خوراک مدنظر مردم با علایق و سلایق مختلف را تأمین می‌کنند، صرف پخش مستقیم مسابقات فوتبال امتیاز ویژه و منحصر به‌فردی محسوب نمی‌شود.

در این شرایط، بدیهی است که بخشی از علاقه‌مندان به فوتبال ترجیح می‌دهند از روش‌های دیگری بازی‌ها را با کیفیت بالاتر تماشا کنند که از مواردی چون سانسور هم در امان بمانند. عاملی که به معنای واقعی روی اعصاب و روان مخاطب پیاده‌روی می‌کند؛ تکرار چندباره یک صحنه خاص که گاهی باعث می‌شود ارتباط بیننده با جریان بازی قطع شود. به اینها می‌توان تهی شدن تلویزیون از گزارشگر استاندارد را هم اضافه کرد. گزارشگرانی چون خیابانی و علیفر که دیگر جایی در انتخاب مخاطب ندارند، اما صداوسیما در راستای بی‌اعتنایی به خواست و سلیقه مردم همچنان از آنها استفاده می‌کند. تعدادی دیگر از گزارشگران که جزو نسل جدیدتر محسوب می‌شوند هم عملاً هیچکدام نتوانسته‌اند صاحب جایگاهی در تراز بالا شوند.

اما خب هیچکدام اینها مهم نیست و به نظر می‌رسد فعالان رسانه «انحصاری صداوسیما» همچنان در فضای چند دهه گذشته سیر می‌کنند و تفکرشان این است که مخاطب برای تماشای برنامه‌های آنها لحظه‌شماری می‌کند. در همین راستاست که گزارشگری به خودش اجازه می‌دهد با لحن تحکمی و استفاده از واژگانی که برگرفته از خود بزرگ‌بینی و توهمات ویژه خودش و رسانه صداوسیماست، برای پخش مستقیم مسابقات فوتبال خارجی، به مردم بتازد و آنها را ناسپاس بداند.

علیرضا دهقانی که گزارشگر دیدار شنبه شب تیم‌های رئال‌مادرید و مایورکا بود، اظهاراتی حیرت‌انگیز و البته ناراحت‌کننده مطرح کرد. او که دقایقی پیش از آغاز بازی در استودیو برنامه «لذت فوتبال» در شبکه ورزش حاضر شده بود، در صندلی بین جواد خیابانی و رسول مجیدی، به عنوان مجریان برنامه، نشست و جملاتی مقابل دوربین گفت که نشان از تفکر و ذهنیت رایج در سازمان عریض و طویل صداوسیما دارد؛ اینکه ما کار خاص و ویژه‌ای انجام می‌دهیم، اما شما مردم قدرشناس نیستید.

این گزارشگر گفت: «واقعاً چقدر راحت علاقه‌مندان، فوتبال مجانی نگاه می‌کنند و غُر هم می‌زنند.» در این لحظه جواد خیابانی در نقش حکیم و شاید هم به قول خودش دانشمند، وارد بحث شد و با تکرار جمله «آره به خدا»، او را تأیید کرد. گزارشگر هم در ادامه برای صداوسیما سنگ تمام گذاشت و سعی کرد به مردم یادآوری کند که در چه رفاه و نعمتی هستند: «جاهای دیگر اینطور نیست. اینکه مثلاً بازی تیم‌های چهاردهم و شانزدهم جدول پریمیرلیگ، ۴۵ هزار تماشاگر دارد، همه‌اش عشق فوتبال نیست. طرف بخواهد در خانه بازی را نگاه کند، برایش گران‌تر از استادیوم رفتن تمام می‌شود. این را کسی به من گفت که در اروپا زندگی می‌کند. صداوسیما واقعاً لطف می‌کند که این همه پرتعداد فوتبال‌ها را پخش می‌کند. ولی مردم بدانند که جاهای دیگر اینطور نیست و فوتیال دیدن قیمت سنگینی دارد، اما اینجا خیلی راحت تابستان زیر کولر و زمستان کنار بخاری، بازی‌ها را تماشا می‌کنند.»

خیلی هم خوب آقای گزارشگر جهان‌دیده و همه‌چیز فهم! اما آن فردی که در اروپا زندگی می‌کند و چنین اطلاعات گرانبهایی را «مجانی» در اختیارتان قرار داده، احتمالاً چیزهای بیشتری به شما نگفت؟ مثلا نگفته که رسانه انحصاری در دنیای امروز و در همان اروپا، دیگر هیچ جایگاهی ندارد. رسانه خصوصی فعالیت می‌کند و مردم هم بدون اجبار و انحصار، انتخاب می‌کنند که چه چیزی تماشا کنند و بهای آن را می‌پردازند. حق اشتراک می‌خرند که بازی‌های فوتبال را باکیفیت عالی و بدون سانسور تماشا کنند. تماشای فوتبال با گزارشگرانی که فوتبال را گزارش می‌کنند و بر سر مردم و بینندگان منت نمی‌گذارند. در ضمن شاید فراموش کرده‌اید که مدتی است برق قطع می‌شود و ناترازی انرژی وجود دارد، بنابراین آن گزینه تماشای راحت زیر کولر و کنار بخاری هم تقریباً منتفی است!

نکته مهم دیگر اینکه همان صداوسیمایی که اینگونه لطفش در حق مردم را یادآوری می‌کنید، سال‌های زیادی است که حق فوتبال را نمی‌پردازد. خبری از «حق پخش» که یکی از مهم‌ترین منابع درآمد باشگاه‌هاست وجود ندارد و رایزنی‌ها و مطالبه‌گری افراد و مسئولان مختلف در دولت‌های مختلف هم بی‌نتیجه مانده است. از سویی صداوسیما خودش بهایی نمی‌پردازد و بسیاری از مسابقات را بدون خرید اشتراک از شرکت‌ها یا شبکه‌های رسمی طرف قرارداد، روی آنتن می‌برد. برای همین بیننده موقع تماشای مسابقه، مجبور است کیفیت پایین و البته قطعی‌های مکرر تصویر را تاب بیاورد.