۶ کابوس پهپادی دشمنان /ماجرای سه سیمرغ بومی ایران

به گزارش تابناک به نقل از همشهری آنلاین، اگرچه نیروهای‌مسلح ایران در سال‌های اخیر در حوزه پهپادی به خودکفایی کامل رسیده‌اند، اما نیروی‌زمینی ارتش از جمله بخش‌هایی به‌حساب می‌آید که در عرصه فناوری‌های تسلیحاتی، به‌ویژه در عرصه پهپادی گام‌های بلندی برداشته‌است.

سازمان تحقیقات و جهاد خودکفایی نزاجا در سال‌های اخیر به قطب علمی تولید پهپاد، تجهیزات جنگالی و همچنین انواع ربات‌های مؤثر در رزم زمینی تبدیل شده‌ و اکنون پهپاد انتحاری «سیمرغ» با قابلیت‌های پیشرفته و طراحی منحصربه‌فرد، بخشی از نسل جدید سامانه‌های پروازجمعی محسوب می‌شود و نقش مهمی در افزایش توان تهاجمی و پشتیبانی میدانی نیروی زمینی ایفا می‌کند.

مشخصات فنی

طراحی پیشرفته «سیمرغ»، این پهپاد انتحاری را به سلاحی کارآمد در میدان نبرد تبدیل کرده‌است:

طراحی و ساختار:

ابعاد کوچک و وزن سبک
طراحی آیرودینامیکی
رادارگریزی

برد عملیاتی:

حداقل ۵ کیلومتر و حداکثر ۵۰ کیلومتر
قابلیت پرواز برای شناسایی و انهدام اهداف متحرک و ثابت

محموله جنگی:

مجهز به محموله انفجاری با وزن تقریبی ۲/۵ کیلوگرم
طراحی شده برای انهدام اهداف سبک مانند: خودروهای نظامی، سنگرهای فرماندهی، محل‌های دیدبانی، توپخانه دشمن و تجمع نیروها.

موتور:

استفاده از موتور پیستونی، که امکان دستیابی به سرعت‌های متغیر را فراهم می‌کند.
نوع موتور به‌گونه‌ای است که هزینه‌های تولید و نگهداری را کاهش می‌دهد.

قابلیت پرواز جمعی:

مجهز به سامانه «پرواز جمع»
آرایش «V» شکل در پرواز
دارای قابلیت جایگزین شدن «پهپاد رزرو» در صورت از کار افتادن پهپاد لیدر به‌صورت خودکار

شبکه‌پذیری:

قابلیت اتصال به شبکه‌های عملیاتی در تعداد نامحدود
دارای قابلیت انتقال لحظه‌ای اطلاعات

ویژگی‌های راهبردی «سیمرغ»

امکان ساخت نامحدود به دلیل هزینه پایین تولید
ابزاری اقتصادی و مؤثر برای عملیات‌های گسترده
نقش‌آفرینی به عنوان بخشی از استراتژی بازدارندگی هوشمند نیروی زمینی ارتش
کاهش وابستگی به روش‌های سنتی عملیات رزمی با ترکیب سرعت، دقت و قابلیت‌های شبکه‌ای
افزایش توان تهاجمی نیروی زمینی در سطح قابل توجه

سه «سیمرغ» بومی

پهپاد انتحاری «سیمرغ» در شرایطی رونمایی شده‌است که پیش از این نیروی هوافضا سپاه‌پاسداران نیز پهپادی به نام «سیمرغ» را تولید کرده بود؛ پهپادی که در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۳ رونمایی شده بود و نسخه مهندسی معکوس شده پهپاد آمریکایی RQ-۱۷۰ یا همان «جانور قندرهار» به‌حساب می‌آمد.

«سیمرغ» سپاه‌پاسداران یا همان «شاهد ۱۷۱»، پهپادی از خانواده «پهپادهای پنهان‌کار» محسوب می‌شود که برای مأموریت‌های شناسایی و رزمی با برد ۴ هزارو ۴۰۰ کیلومتر و قابلیت حمل بمب‌های هدایت‌شونده طراحی شده‌است.

این درحالی است که پهپاد انتحاری «نزاجا» به‌طور خاص برای مأموریت‌های انتحاری با برد کوتاه‌تر (حداکثر ۵۰ کیلومتر) و تمرکز بر عملیات گروهی طراحی شده‌است. این دو پهپاد از نظر طراحی و مأموریت کاملاً متمایزند.

علاوه‌بر اینها در آذرماه ۱۳۹۸ نیز نیروی دریایی ارتش از پهپاد دیگری به نام «سیمرغ» رونمایی کرده بود؛ پهپادی تاکتیکی با بردی درحدود هزارو ۵۰۰ کیلومتر، که به سازمان رزم نداجا در آب‌های جنوبی ایران ملحق شد. این پهپاد با قابلیت پرواز تا ارتفاع ۲۴ هزارپایی و مداومت پروازی ۲۴ ساعت، توانایی انجام انواع عملیات شناسایی و رزمی را دارد.

پهپادهای انتحاری ارتش

جدیدترین پهپاد انتحاری ارتش در حالی به سازمان رزم نزاجا اضافه شده‌است که ارتش جمهوری‌اسلامی ایران در سال‌های اخیر گام‌های بلندی در مسیر تولید به‌کارگیری انواع پهپادهای انتحاری برداشته است که در ادامه به اصلی‌ترین آنها اشاره می‌شود:

۱

آرش

برد: ۲ هزار کیلومتر

سقف پروازی: ۱۲ هزارپا

ویژگی: دوربردترین پهپاد انتحاری در جهان

۲

طوفان

برد: حدود ۱۰۰ کیلومتر

سقف پروازی: ۱۴ هزار پا

ویژگی: سلاحی مناسب برای واکنش سریع به‌منظور انهدام هدف

۳

کیان ۲

برد: هزار کیلومتر

سقف پروازی: ۵ هزار متر

ویژگی: شکارچی مراکز راداری و جنگ الکترونیک دشمن

۴

رعد ۸۵

برد: حدود ۱۰۰ کیلومتر

سرعت: ۴۵۰ کیلومتر بر ساعت

ویژگی: دارای قابلیت شناسایی و انهدام انواع اهداف ثابت و متحرک مثل بالگرد

۵

یسیر

برد: حدود ۲۰۰ کیلومتر

سقف پروازی: ۱۵ هزارپا

ویژگی: نمونه مهندسی معکوس شده پهپاد «اسکن ایگل» Scan Eagle ساخت شرکت بوئینگ آمریکا

۶

امید

برد: نامشخص

سقف پروازی: نامشخص

ویژگی: تاکنون اطلاعات دقیقی از این پهپاد مرموز ارتش منتشر نشده، اما رسانه‌های بین‌المللی آن را بسیار شبیه به پهپاد انتحاری «هاروپ» رژیم‌صهیونیستی ارزیابی کرده‌اند.