والدین و فرزندان، چگونه به توافق برسند؟

یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های والدین به ویژه در فصل تابستان پر کردن اوقات فراغت فرزندانشان به بهترین نحو است اما نحوه پر کردن اوقات فراغت برای سنین مختلف متفاوت است.

به گزارش تابناک به نقل از میزان؛ در همین رابطه فاطمه کمالی تبار، روانشناس کودک و نوجوان، در گفت‌و‌گو با میزان درباره تفاوت کودکان و نوجوانان در چگونگی گذران اوقات فراغت بیان کرد: کودکانی که در سنین دبستان هستند از نظر رشد شناختی در مرحله عینی قرار دارند و برای گذران اوقات فراغتشان با خانواده همراهی بیشتری دارند و اغلب خانواده‌هایشان در این باره تصمیم می‌گیرند که فرزندانشان را به کدام یک از کلاس‌های ورزشی، هنری و .. بفرستند و با آن‌ها بازی‌های مختلف را انجام دهند.

وی ضمن اشاره به اینکه والدین می‌توانند علاقه‌مندی و استعداد‌های فرزندانشان را از بازی‌هایی که انجام می‌دهند تشخیص دهند و یا از معلم مدرسه‌شان بپرسند، ادامه داد: برای مثال ممکن است کودکی در فعالیت‌های بدی بسیار قوی باشد و بسیار به توپ و ورزش کردن علاقه داشته باشد و انرژی بالایی داشته باشد و در این صورت نمی‌توان انرژیش را با کلاس‌هایی نظیر سفالگری تخلیه کند و باید این کودک را به سمت کلاس‌های ورزشی هدایت کرد.

این روان‌شناس کودک و نوجوان گفت: همچنین ممکن است کودکی به انجام‌ فعالیت‌های ذهنی علاقه داشته باشد و در بازی‌هایش به ساخت مجدد اشیاء تمایل داشته باشد، در این صورت کلاس رباتیک می‌تواند گزینه مناسبی برای کودک باشد. از طرفی دیگر ممکن است کودکی دیگر به مطالعه و شعر علاقه‌مند باشد، در این صورت کلاس‌های ادبی و شاهنامه‌خوانی گزینه مناسبی برای اوست.

کمالی تبار با بیان اینکه همچنین والدین می‌توانند بررسی کنند که فرزندشان در چه مسائلی ضعف دارد تا آن را برطرف کنند، افزود: برای مثال اگر کودکی از نظر فعالیت‌های ورزشی و بدنی ضعیف باشد والدین می‌توانند با انجام بازی‌های حرکتی سعی کنند عضلات کودک را تقویت کنند.

وی با اشاره به اینکه والدین می‌توانند از فرزنداشان بپرسند که به چه کلاس و به انجام چه کار‌هایی علاقه دارند و بر اساس علاقه کودک او را در کلاسی ثبت نام کنند، توضیح داد: همچنین می‌توان در کنار کلاس‌های هنری و ورزشی زمانی را نیز به درس خواندن و مرور مطالب درسی اختصاص داد که البته نباید بیشتر اواقات فراغت کودکان را درگیر کند.

چالش نوجوانان با والدین درباره چگونگی گذران اوقات فراغت

این روان‌شناس کودک و نوجوان تاکید کرد: این شرایط اما در دوران نوجوانی متفاوت‌تر می‌شود، نوجوانان از حدود ۱۳ سالگی به بالا که هویت افراد در حال شکل گیری است ممکن است نوجوان در رابطه با چگونگی گذران اوقات فراغتش دچار چالش‌هایی با خانواده‌اش شود و بخواهند برای گذران این اواقات انجام کار‌هایی را انتخاب کند که والدینش چندان با آن‌ها موافق نباشد.

کمالی تبار گفت: اگر در سنین دبستان کودکان بخواهند با دوستانشان جایی بروند خانواده احاطه بیشتری به این امر دارد، اما در سنین نوجوانی چه دوره اول دبیرستان و چه دوره دوم دبیرستان افراد تمایل بیشتری به مستقل شدن و کم رنگ شدن حضور خانواده‌ها دارند و از این رو خانواده‌ها نمی‌توانند نظارتی که مدنظرشان است را داشته باشند و احساس می‌کنند ممکن است خطراتی فرزندانشان را تهدید کند.

وی افزود: از طرفی دیگر چنانچه اوقات فراغت نوجوانان پر نشود ممکن است بسیار زیاد با والدینشان دچار چالش شوند و از این رو توصیه می‌شود برای اوقات فراغت نوجوانان والدین فضای گفت‌و‌گو را با فرزندشان ایجاد کنند که در آن هم نوجوان و هم والدین با یکدیگر به توافق برسند و اینگونه نباشد که والدین انجام کاری را به فرزند نوجوانشان اجبار کنند، از طرف دیگر نوجوان نیز نباید خواسته‌هایش را با پافشاری به خانواده اجبار کند و حتما در این مورد باید توافق صورت گیرد. برای مثال والدین به فرزندانشان بگویند می‌توانی در کلاس مورد علاقه‌ات ثبت نام کنی، اما باید در زمینه مورد نظر ما نیز همکاری داشته باشی و یا اینکه اگر قصد گذران اواقات فراغت با دوستانت را داری ما باید دوستانت را بشناسیم و در ساعت‌های مشخصی با آن‌ها به تفریح بپردازی.

این روان‌شناس کودک و نوجوان بیان کرد: اغلب پدران و مادرانی که شاغل هستند تمایل دارند فرزندانشان را به کلاس‌های مختلف بفرستند تا کمتر در خانه تنها باشند این در حالیست که نباید اینگونه باشد که تنها کلاس‌های مختلف اوقات فراغت دانش‌آموزان را پر کند، والدین نباید وظیفه پدری و مادری خودشان را فراموش کنند. لازم است والدین با فرزندانشان چه کودک و چه نوجوان وقت بگذرانند و با آن‌ها بازی کنند و در گذران اوقات فراغتاشان سهیم باشند. بسیار مهم است که پدر و مادر خودشان فرزندشان را به پارک، سینما، تئاتر و کنسرت ببرند و زمانی را به صحبت کردن و فیلم دیدن با او اختصاص دهند. همچنین تعداد و ساعت کلاس‌ها نباید به نحوی باشد که تمام وقت کودکان و نوجوانان را بگیرد، باید دانش‌آموزان در فصل تابستان زمانی را نیز برای خودشان و استراحت داشته باشند.