محمود درویش؛ صدای دادخواهی مردم فلسطین
محمود درویش (۱۹۴۱-۲۰۰۸)، شاعر ملی فلسطین، در روستای البروه متولد شد. کودکی اش با آوارگی آغاز گشت و این تجربه عمیقاً در اشعارش متجلی شد. او که در جوانی به "شاعر مقاومت" ملقب شد، با انتشار بیش از سی دفتر شعر، صدای رسای مردم فلسطین گردید. درویش در اشعار خود با تلفیق عشق به وطن، درد اشغال و امید به آزادی، هویت فلسطینی را در ادبیات جهان ماندگار ساخت. عضویت در سازمان آزادیبخش فلسطین و سپس استعفای اعتراضآمیزش در ۱۹۹۳ در پی پیمان اسلو، نشان از پایبندی بیچون و چرای او به آرمانهای ملی داشت. شعر برای درویش سلاحی بیخشونت اما تأثیرگذار بود؛ همانگونه که خود گفته بود: "سرزمینی را که نیست می‌نویسم تا بماند". امروز، سال‌ها پس از درگذشتش در تگزاس، اشعارش همچنان در تظاهرات مردمی فلسطین طنین‌انداز است و مزارش در رامالله به زیارتگاهی برای عاشقان آزادی تبدیل شده است
