۱. باید در پروتکلهای حفاظتی شخصیتهای برجسته کشوری و لشکری بازنگری شده و حداکثر سختگیری ممکن جهت حفاظت از جان آنها با در نظرگرفتن بدبینانهترین سناریوها مد نظر قرار گیرد.
۲. از توان مردم جهت شناسایی عوامل مزدور و خنثی کردن آنها استفاده شود. بدون حمایت قاطع و یکپارجه مردم از حاکمیت، اتمام موفق این جنگ امری محال است.
۳. موفقیت در این جنگ در گروی استفاده از الگوهای ابتکاری و خارج از نظام محاسباتی دشمن است.
۴. تهران باید پیام "امنیت برای همه یا برای هیچکس" را در عمل به همه کنشگران منطقهای و بین المللی و خصوصا بازارهای مالی جهان ارسال کند. تهران باید با اهرمهای مناسب مانع ورود مستقیم واشنگتن به جنگ و همچنین به دنبال کند کردن روند حمایت آن از اسراییل باشد.
۵. بعد از حمله اخیر به مراکز هستهای آنهم در شرایطی که تهران در حال مذاکره بود و همچنین احتمال اسنپبک، توجیه افکار عمومی ناظر به احتمال تغییر در دکترین هستهای ایران امری ممکن و حتی واجب است.
۶. امکان طولانی شدن این جنگ وجود دارد، لذا تهران باید تا حد امکان به دنبال منابعی پرقدرت جهت پرکردن خلاهای اقتصادی، اطلاعاتی و تجهیزاتی لازم برای مدیریت جنگ باشد.
۷. باید "شرایط جنگی" هم توسط مسئولان و هم توسط مردم به رسمیت شناخته شود. انکار شرایط جنگی و عدم توجیه مردم ناظر به آن، کار را برای مدیریت جنگ دشوار خواهد کرد.
۸. هم مردم و هممسئولان باید توجیه شوند که جنگ اخیر دارای چه ریشههایی است و چه ارتباطی با سرنوشت کشور و منطقه دارد تا در فراز و فرودهای در پیش رو، همبستگی آنهاد جهت پیروزی دچار آسیب نشود.
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.