استراتژی جدید ترامپ: گیر دادن به ظاهر دیگران

ترامپ مداوم در سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و پست‌های شبکه‌های اجتماعی‌اش، به ظاهر فیزیکی مردان دیگر، از جمله سیاستمداران، رهبران تجاری و حتی بازیگران، اشاره می‌کند. این اظهارات اغلب شامل تمجید از ظاهر یا انتقادهای تند و گاه توهین‌آمیز است.

به گزارش تابناک به نقل از ایسنا؛ این رفتار فراتر از تعریف و تمجید ساده است و به یک الگوی روان‌شناختی و استراتژی سیاسی اشاره دارد که در آن ترامپ خود را به‌عنوان ستاره اصلی یک نمایش بزرگ می‌بیند، جایی که دیگران یا در خدمت او هستند یا باید تحقیر شوند. 

گزارش تازه فایننشال تایمز به بررسی رفتار دونالد ترامپ، در تمرکز بیش‌ازحد بر ظاهر فیزیکی مردان دیگر، به‌ویژه رقبای سیاسی و افراد سرشناس، پرداخته است.

این گزارش نوشته جمیله کینگ، تحلیلگر سیاسی، این رفتار را به‌عنوان بخشی از شخصیت نمایشی و خودمحور ترامپ می‌داند و آن را در زمینه روان‌شناختی، سیاسی و فرهنگی بررسی می‌کند.

روایت یک تحقیر

ترامپ به‌طور مداوم در سخنرانی‌ها، مصاحبه‌ها و پست‌های شبکه‌های اجتماعی‌اش، به ظاهر فیزیکی مردان دیگر، از جمله سیاستمداران، رهبران تجاری و حتی بازیگران، اشاره می‌کند. این اظهارات اغلب شامل تمجید از ظاهر یا انتقادهای تند و گاه توهین‌آمیز است. این رفتار فراتر از تعریف و تمجید ساده است و به یک الگوی روان‌شناختی و استراتژی سیاسی اشاره دارد که در آن ترامپ خود را به‌عنوان ستاره اصلی یک نمایش بزرگ می‌بیند، جایی که دیگران یا در خدمت او هستند یا باید تحقیر شوند.

از ایلان خوش‌تیپ تا جو خواب‌آلود

ترامپ بارها از ظاهر فیزیکی افرادی مانند ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا و اسپیس‌ایکس، تعریف کرده و او را «مردی خوش‌تیپ» نامیده است. او همچنین در مورد ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، اظهاراتی درباره «قدرت و جذابیت» او مطرح کرده است. این تمجیدها اغلب با تحسین ویژگی‌های «مردانه» مانند قدرت، قد یا کاریزما همراه است. در مقابل، ترامپ رقبای سیاسی خود را با لقب‌های تحقیرآمیز هدف قرار داده است، مانند «جو خواب‌آلود» برای جو بایدن، که به سن و ظاهر او اشاره دارد، او همچنین از امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، به دلیل آنچه «ظاهر ضعیف» می‌خواند، انتقاد کرده است. در یک سخنرانی در هفته‌های منتهی به انتخابات ۲۰۲۴، ترامپ به ظاهر گاوین نیوسام، فرماندار کالیفرنیا، اشاره کرد و گفت: «او خیلی خوش‌تیپ است، اما نمی‌تواند رئیس‌جمهور شود چون فاقد چیزی است که من دارم.» این اظهارات نشان‌دهنده ترکیبی از تعریف و تحقیر است که به گفته نویسنده، بخشی از استراتژی او برای جلب توجه است.

یک خودشیفته تمام عیار

گزارش از دیدگاه روان‌شناختی استدلال می‌کند که رفتار ترامپ نشان‌دهنده یک شخصیت نمایشی است که خود را در مرکز یک «نمایش شخصی» می‌بیند. او دیگران را بر اساس ظاهرشان قضاوت می‌کند، زیرا ظاهر برای او نمادی از قدرت، موفقیت و جذابیت است، ویژگی‌هایی که او در خود برجسته می‌داند. این رفتار به نوعی بازتابی از خودشیفتگی اوست، جایی که دیگران یا باید او را تأیید کنند یا به‌عنوان رقیب تحقیر شوند.

تمرکز بیش‌ازحد ترامپ بر ظاهر مردان دیگر به باور او در «مردانگی سنتی» مرتبط است، جایی که ویژگی‌هایی مانند قد، قدرت بدنی و جذابیت ظاهری به‌عنوان معیارهایی برای برتری دیده می‌شوند. این دیدگاه با پایگاه رأی‌دهندگان او، که اغلب ارزش‌های محافظه‌کارانه و مردسالارانه را ترویج می‌کنند، همخوانی دارد. اظهارات او درباره ظاهر دیگران اغلب برای جلب توجه رسانه‌ای و ایجاد سرگرمی طراحی شده‌اند. این تاکتیک به او کمک می‌کند تا در چرخه‌های خبری غالب بماند، حتی اگر این اظهارات غیرضروری یا توهین‌آمیز باشند.

استفاده سیاسی از تحقیر

این رفتار همچنین بخشی از استراتژی سیاسی ترامپ برای ایجاد تمایز بین خود و دیگران است. با تمجید از رهبران اقتدارگرا مانند پوتین یا شی جین‌پینگ، او سعی می‌کند خود را به‌عنوان یک رهبر قوی و هم‌تراز با آن‌ها نشان دهد. در مقابل، تحقیر رقبای داخلی مانند بایدن یا نیوسام به او کمک می‌کند تا آن‌ها را ضعیف جلوه دهد. این اظهارات با پایگاه حامیان او، که به سبک مستقیم و غیرمتعارف او جذب شده‌اند، به‌خوبی هماهنگ است. این نوع گفتمان به‌عنوان نشانه‌ای از صداقت و جسارت دیده می‌شود، حتی اگر از نظر دیگران غیرحرفه‌ای باشد. همچنین در عصری که شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ۲۴ ساعته بر ظاهر و تصویرسازی تأکید دارند، رفتار ترامپ با این فرهنگ همخوانی دارد. او از این پلتفرم‌ها برای انتشار این اظهارات و ایجاد بحث‌های وایرال استفاده می‌کند.