125 سال پیش ساخت متروی شهر نیویورک

سیستم متروی شهر نیویورک بیش از یک قرن است که فعالیت می‌کند، قطار‌های آن با سرعت از زیر و بالای پنج بخش شهر عبور می‌کنند و روزانه میلیون‌ها مسافر را جابجا می‌کنند. به راحتی می‌توان وجود آن را زیر سوال نبرد - از زمانی که ساخت مترو در اوایل دهه ۱۹۰۰ آغاز شد، به نظر می‌رسد که این سیستم همیشه ... بوده است. «ساخت مترو: گذشته و حال»، مقاله‌ای که توسط کتابخانه عمومی نیویورک منتشر شده است، ما را به زمانی که مترو برای اولین بار ساخته می‌شد، بازمی‌گرداند. در این مقاله، با پیمانکارانی آشنا می‌شویم که اولین خطوط را با استفاده از روش «برش و پوشش» می‌ساختند. این روش، که در آن مسیر‌ها درست زیر سطح جاده‌ای که توسط تیر‌ها پشتیبانی می‌شد، ساخته می‌شدند، ساخت و ساز سریع را تسهیل می‌کرد، زیرا حفاری کمتری لازم بود. با این حال، تمام ساخت و ساز‌های مترو کاملاً به این سادگی نبود. کارگران با موانع متعددی، چه طبیعی و چه مصنوعی، رو‌به‌رو بودند. کار در اطراف سازند‌های سنگی، آب‌های زیرزمینی، سیستم فاضلاب شهر نیویورک، خطوط لوله آب و گاز، لوله‌های بخار و خطوط برق، واقعیت زندگی بسیاری از خدمه ساختمانی بود. آنها با چالش‌های خطرناکی رو‌به‌رو بودند که نیاز به مهندسان برای اطمینان از پایداری ساختمان‌ها و بنا‌های تاریخی داشت - که اغلب مستقیماً بالای تونل‌هایی بود که حفر می‌کردند. ساخت و ساز از یک برنامه دقیق پیروی می‌کرد: صبح‌ها برای تخریب بود؛ تیم ظهر آوار را با ارابه‌های قاطر جابجا می‌کردند؛ و تیم شب حفاری سنگ را انجام می‌داد. گزارشی در نیویورک تایمز با عنوان «تونل‌سازی زیر خیابان دوم» بینشی از چگونگی تأثیر روند ساخت و ساز بر شهر ارائه می‌دهد: «تلاش‌ها سریع بود - آنها در چهار سال به پایان رسیدند -، اما انفجار‌های آنها پنجره‌ها را شکست و اسب‌های کالسکه را وحشت‌زده کرد، تونل‌ها فرو ریخت، کارگران را کشت و ویترین مغازه‌ها را بلعید.» ساخت مترو در سال ۱۹۰۰ آغاز شد و تا همین اواخر، یعنی سال ۲۰۱۷، به طور پراکنده گسترش یافته است، زمانی که خط ۷ به هادسون یاردز گسترش یافت. این عکس‌ها لحظه‌ای را برای نگاه به گذشته و ادای احترام به کارگرانی که در ساخت بزرگترین سیستم حمل و نقل جهان جان باختند، فراهم می‌کنند.