منم خاک پای امام جوادگدایم گدای امام جوادپدر مادرم قوم و خویشم خودمالهی فدای امام جواد خرابش شدم عین آبادیهغلامیش یه لطف خدادادیهدر خونه این آقا نوکریتو ماها یه جور رسم اجدادیه الهی فدا مهربونیش بشیمفدای دل آسمونیش بشیمجوونا بخواهید از خدای رضافدای جواد و جوونیش بشیم این آقا که هم اسم پیغمبرهاین آقا که کنیه اش ابوجعفرهبا یک پلک بر هم زدن قادرهبگیره دل از هرچی که دلبره بهش دوست داریم توکل کنیمیا حاجت که داریم توصل کنیمبرامون ولی سخته که داغشوببینیم و آسون تحمل کنیم آهای ام فضل کم عذابش بدهآهای نامسلمون جوابش بدهجگرگوشه فاطمه ست این آقاصدا میزنه آب آبش بده حیا کن یه کم آی زن خیره سرکنیزاتو از پشت حجره ببرخدا از تو و آدمات نگذرهنزن دست شده مادرش خون جگر گرفتم که با این آقا دشمنیچرا ظرف آبو زمین میزنیدارن سهم از آب حتی وحوشتو انگار از نسل ذی الجوشنی دم پر زدن هی صدا زد حسینبرا بی کسیت ناله ها زد حسینگمونم جلو چشم زهرا رو خاکدرست مثل تو دست و پا زد حسین با اینکه سه روزم بدون کفنرو بام خونش بود آقای منپر کفترا سایه بون شد براشبا اینکه به تن داشت آقام پیرهن توی کوچه انداختنش از رو بامنشد کم جسارت به جسم امامولی دیگه سرنیزه و تیر و سنگبه جسمش نخورد با شتاب تمام