بادهای ۱۲۰ روزه سیستان
افزایش سرعت بادهای ۱۲۰ روزه و تشدید پدیده گرد و غبار، شمال سیستان و بلوچستان را به آستانه بحران اقلیمی رسانده و آلودگی هوا به سطح خطرناک رسیده است. سیستان بار دیگر در تیررس پدیده‌ای قرار گرفته که سال‌هاست با جغرافیای این منطقه گره خورده است؛ بادهای ۱۲۰ روزه، این‌بار با شدتی بی‌سابقه بر زابل، زهک و شهر‌های اطراف تاخته و زندگی مردمان این دیار را زیر لایه‌ای از گرد و غبار مدفون کرده است بامداد جمعه (۲ خرداد ۱۴۰۴) زابل با وزشی سهمگین به سرعت ۱۱۲ کیلومتر بر ساعت بیدار شد؛ طوفانی که نه‌فقط دید افقی را به ۴۰۰ متر کاهش داد، بلکه شاخص آلودگی هوا را به نقطه بحرانی ۵۰۰ رساند؛ حدی که در طبقه‌بندی جهانی معادل «خطرناک برای همه» تعریف می‌شود. کارشناسان هواشناسی هشدار داده‌اند که این روند دست‌کم تا اواسط هفته آینده ادامه خواهد داشت نه‌تنها در مناطق شمالی، بلکه در زاهدان، نواحی مرکزی و حتی جنوبی سیستان و بلوچستان نیز افزایش غبار و کاهش کیفیت هوا پیش‌بینی شده است. این طوفان‌ها که از نظر جغرافیایی با فقر پوشش گیاهی و خشکی مفرط زمین‌های سیستان پیوند دارد، پیامد مستقیم تغییرات اقلیمی، برداشت بی‌رویه منابع آبی و مدیریت ناکارآمد منابع طبیعی در دهه‌های گذشته است خاک‌هایی که روزگاری بستر کشت و زرع بودند، حالا به ذرات معلقی بدل شده‌اند که با هر وزش باد به خانه‌ها، ریه‌ها و زندگی مردم هجوم می‌آورند.
