شهید محمد بروجردی؛ مسیح کردستان

محمد بروجردی در سال ۱۳۳۳ در روستایی از توابع بروجرد دیده به جهان گشود؛ کودکی‌اش در فقر و سختی گذشت، اما روح بلندش از همان روز‌های نخست، نشان از آینده‌ای بزرگ داشت. جوانی‌اش را در مسیر مبارزه با ظلم سپری کرد؛ با نوار‌ها و اعلامیه‌های امام، دل‌ها را بیدار می‌کرد و خود را وقف راه انقلاب کرد. با آموزش‌های چریکی در سوریه، خود را برای روز‌های سخت آینده آماده ساخت و در تشکیل سپاه نقش مؤثری ایفا نمود. او پس از انقلاب، راهی کردستان شد؛ جایی که آتش نفاق برافروخته بود، اما بروجردی با صبر، درایت و شجاعت، صلح و امنیت را به منطقه بازگرداند. مردم کرد، او را نه یک فرمانده نظامی، که «مسیح کردستان» نامیدند، چون با مهربانی و تدبیرش جان‌ها را نجات داد. همیشه پیشاپیش نیرو‌ها بود، در خط مقدم، بی‌هراس از مرگ، چون آرزویش شهادت بود. سرانجام در سحرگاه اول خرداد ۱۳۶۲، در مسیر مأموریتی در جاده‌ی نقده، آسمان به استقبال مردی آمد که سال‌ها در زمین برای خدا جنگیده بود؛ بروجردی آسمانی شد و خاک، قامت استوارش را به یادگار گرفت.