ده نشانه افسردگی در کودکان

عکس تزئینی است

به گزارش تابناک، افسردگی پیچیده است. این یک اختلال سلامت روان مستقل به نام اختلال افسردگی اساسی (MDD) است و همچنین در سایر اختلالات مانند اختلال دوقطبی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دیده می‌شود.علائم افسردگی فراتر از خلق پایین مداوم و کمبود انرژی است و می‌تواند شامل تغییرات رفتاری، اختلال در عملکرد شناختی و علائم جسمی یا بدنی باشد.

علائم افسردگی در کودکان

در سال ۲۰۲۱، تا ۲۰ ٪ از کودکان ۱۲ تا ۱۷ ساله در ایالات متحده یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کردند.علائم افسردگی در کودکان در مقایسه با بزرگسالان به دلیل مراحل مختلف زندگی متفاوت به نظر می‌رسد. برای مثال، کودکان ممکن است مانند بزرگسالانی که به تنهایی زندگی می‌کنند، بی‌علاقگی آشکاری به کار‌های روزمره نشان ندهند.در عوض، نشانه‌ها اغلب شامل علایق و رفتار‌های خاص کودک می‌شود.

دکتر لوئیز متکالف، روان‌شناس و بنیان‌گذار/مدیرعامل Gheorg، می‌گوید: «برای مثال، اگر کودکی معمولاً علاقه‌مند به بازی ماینکرفت باشد، اما دیگر از آن لذت نبرد و چیز دیگری جایگزین آن نشود، و همچنین بدخلق/تحریک‌پذیر و غمگین باشد یا از نظر عاطفی بی‌تفاوت به نظر برسد، اینها نشانه‌های قوی افسردگی در کودکان هستند.»

سایر نشانه‌هایی که ممکن است نشان‌دهنده افسردگی در کودک شما باشد عبارتند از:
افت غیرقابل توضیح در نمرات تحصیلی 
گزارش‌های رفتاری ضعیف از مدرسه 
گریه کردن مکرر 
وقت کمتر گذراندن با دوستان 
خوابیدن بیش از حد یا کمتر از معمول 
ابراز اینکه در هیچ‌چیز خوب نیستند یا همه‌چیز تقصیر آنهاست 
بی‌علاقگی به مدرسه، ورزش یا فعالیت‌هایی که قبلاً به آنها علاقه‌مند بودند 
درگیر شدن در سوءمصرف مواد و سایر رفتار‌های پرخطر 
صحبت، نوشتن یا کشیدن مکرر درباره مرگ یا مردن 
فرار از خانه 
تحریک‌پذیری 

خوردن بیش از حد یا کمتر از معمول

به گفته آکادمی روان‌پزشکی کودک و نوجوان آمریکا، کودکان نسبت به بزرگسالان بیشتر احتمال دارد شکایات جسمی مانند سردرد و معده‌درد داشته باشند.
موانع تشخیص
شناسایی افسردگی در مرحله گذار کودکی به خودی خود چالش‌برانگیز است، اما دلایل دیگری نیز وجود دارد که باعث می‌شود افسردگی در کودکان تشخیص داده نشود.به گفته سیرل رابرتسون، روان‌شناس مدرسه، تفاوت‌های فرهنگی نیز می‌توانند در نحوه تشخیص و درک علائم افسردگی در کودکان نقش داشته باشند.

او می‌گوید: «تحقیقات نشان می‌دهد که تحریک‌پذیری در یک نوجوان سفیدپوست معمولی اغلب به‌عنوان نشانه‌ای از افسردگی برچسب‌گذاری می‌شود، که درست است. اما همین رفتار در کودکان سیاه‌پوست و لاتینکس اغلب به‌عنوان رفتار مخل تلقی می‌شود، که می‌تواند به ناامیدی منجر شود، زیرا آنها درک نمی‌شوند، مسائل زیربنایی شناسایی نمی‌شوند و در نهایت درمان نمی‌شوند.»

چه چیزی باعث افسردگی در کودکان می‌شود؟
افسردگی یک اختلال مغزی است که شامل تغییرات در عملکرد و ساختار مغز می‌شود. دلایل دقیق آن به‌طور کامل شناخته نشده است، اما ژنتیک، عوامل محیطی و تأثیرات روان‌شناختی همگی می‌توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. مطالعات افسردگی را در کودکان تا سن ۳ سالگی مستند کرده‌اند، اما این بیماری بیشتر در نوجوانان ۱۲ تا ۱۷ ساله دیده می‌شود.

علاوه بر ژنتیک و سایر علل زیربنایی، عوامل خاصی ممکن است احتمال تجربه افسردگی را در کودکان افزایش دهند.متکالف می‌گوید: «علل می‌توانند بسیار متنوع باشند، بنابراین پاسخ دقیق به این سؤال دشوار است؛ با این حال، برخی رویداد‌ها احتمال افسردگی را افزایش می‌دهند، مانند رویداد‌های травмиک در خانواده.»او اشاره می‌کند که این رویداد‌ها می‌توانند شامل موارد زیر باشند: 
مرگ یکی از اعضای خانواده 
بی‌خانمانی 
تغییرات چشمگیر در مسکن، مانند پناهجویی 
خشونت خانگی 
سوءاستفاده 
قلدری توسط همسالان
رویداد‌های منفی زندگی تنها عوامل احتمالی در افسردگی کودکان نیستند. تحقیقات نشان می‌دهد که افسردگی ممکن است در کودکانی که با موارد زیر زندگی می‌کنند شایع‌تر باشد: 
دیدگاه بدبینانه ذاتی 
مشکلات خواب 
بیماری‌های مزمن پزشکی مانند دیابت 
سایر شرایط سلامت روان مانند اختلالات اضطرابی 
مصرف مواد 
استفاده از دارو
کودکان همچنین اگر رابطه ناامنی با مراقبان اصلی خود داشته باشند، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به افسردگی شوند. بر اساس یک متاآنالیز چندسطحی در سال ۲۰۱۹، رابطه ناامن با مراقبان به‌عنوان پیش‌بینی‌کننده افسردگی در کودکان شناخته شد.

رابطه ناامن مفهومی در روان‌شناسی است که به روابط بین کودکان و مراقبان اشاره دارد که با اضطراب و عدم اطمینان همراه است، اغلب ناشی از غیبت، فاصله عاطفی یا رفتار‌های سوءاستفاده‌گرایانه مراقبان.

صحبت با کودک درباره افسردگی
اگر نمی‌دانید چه زمانی باید با کودک خود درباره افسردگی صحبت کنید، رابرتسون پیشنهاد می‌کند که سؤالات زیر را درباره کودک خود بپرسید: 
آیا روز‌های بد آنها از روز‌های خوبشان بیشتر شده است؟ 
آیا دچار بی‌خوابی هستند یا بیش از حد می‌خوابند؟ 
آیا برای بیدار شدن برای مدرسه مشکل دارند؟ 
آیا شواهدی از تمرکز ضعیف در خانه یا مدرسه وجود دارد؟ 
آیا دیگر به فعالیت‌های معمول خود علاقه نشان نمی‌دهند یا از آنها لذت نمی‌برند؟ 
آیا از خانواده و دوستان فاصله گرفته‌اند؟ 
آیا مکانیزم‌های مقابله‌ای ناسازگار مانند سوءمصرف مواد وجود دارد؟
اگر پاسخ به هر یک از این سؤالات «بله» است، ممکن است زمان گفت‌و‌گو درباره افسردگی فرا رسیده باشد.

متکالف می‌گوید: «والدین می‌توانند با کمک به کودکان برای احساس راحتی در صحبت درباره افکارشان بهترین کمک را کنند؛ اگر افکار کودکتان تاریک است، از آنها دوری نکنید.» به آنها بگویید که طبیعی است گاهی اوقات چنین احساسی داشته باشند، اما همه احساسات می‌آیند و می‌روند.

او پیشنهاد می‌کند که با تشویق کل خانواده به گفتن سه چیز خوب که در آن روز برایشان اتفاق افتاده یا سه چیزی که در آن روز دوست داشتند، راحتی ایجاد کنید.برای مراقب، او پیشنهاد می‌کند که حتماً یک چیز مثبت درباره کودکی که افسردگی را تجربه می‌کند، ذکر شود.وقتی صحبت درباره افکار و احساسات راحت‌تر شد، این موضوع در را برای مراقبان باز می‌کند تا درباره افسردگی گفت‌و‌گو کنند.

گزینه‌های درمانی برای کودکان

بر اساس داده‌های ملی، تنها ۶۰ ٪ از کودکانی که در سال ۲۰۲۱ یک دوره افسردگی اساسی را تجربه کردند، درمان دریافت کردند.
متکالف توصیه می‌کند: «اگر کودک شما علائم مداوم افسردگی دارد که به نظر نمی‌رسد برطرف شوند، همیشه به دنبال کمک حرفه‌ای باشید؛ بیش از یک ماه صبر نکنید. همچنین اگر کودک شما تمایل به پایان دادن به زندگی خود را ابراز کند یا به خود آسیب برساند، وحشت نکنید، فقط در سریع‌ترین زمان ممکن به دنبال کمک حرفه‌ای باشید.»

افسردگی در کودکان و بزرگسالان با استفاده از رویکرد‌های روان‌درمانی و دارو درمان می‌شود. روان‌درمانی، که به‌عنوان «گفتاردرمانی» نیز شناخته می‌شود، از چارچوب‌های مختلفی برای رسیدگی به علل زیربنایی افسردگی استفاده می‌کند و به کودکان روش‌های مؤثری برای مقابله با احساسات منفی در زندگی روزمره آموزش می‌دهد.

درمان شناختی-رفتاری (CBT) و روان‌درمانی بین‌فردی (IPT) دو روش درمانی هستند که در درمان افسردگی کودکان مؤثر شناخته شده‌اند.
علاوه بر روان‌درمانی، علائم افسردگی در کودکان می‌تواند با دارو‌هایی مانند ضدافسردگی‌ها درمان شود تا علائم مختل‌کننده را تسکین دهد.
چگونه افسردگی در کودکان تشخیص داده می‌شود؟
آنچه افسردگی را از تجربه معمول کودکی متمایز می‌کند، مدت‌زمان علائم و تأثیر آنها بر زندگی روزمره است. برخلاف تجربیات روزمره که باعث نوسانات عاطفی می‌شوند، افسردگی شامل تغییرات مختل‌کننده در تفکر و رفتار است که برای دوره‌های طولانی ادامه دارند.
بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم، نسخه بازنگری‌شده (DSM-۵-TR)، تشخیص افسردگی در کودکان و بزرگسالان پس از وجود ۵ یا بیشتر از علائم زیر در یک دوره ۲ هفته‌ای داده می‌شود: 

خلق افسرده مداوم، که ممکن است در کودکان به‌صورت خلق تحریک‌پذیر بروز کند 
کاهش مداوم علاقه یا لذت در همه یا تقریباً همه فعالیت‌ها 
کاهش وزن قابل‌توجه، که ممکن است در کودکان به‌صورت ناتوانی در رسیدن به وزن مورد انتظار ظاهر شود 
اختلالات خواب 
بی‌قراری یا کندی حرکات جسمی 
خستگی مداوم یا انرژی پایین 
احساس بی‌ارزشی مداوم یا گناه نامناسب 
اختلال در تمرکز و تصمیم‌گیری 
افکار خودکشی
برای تشخیص، حداقل یکی از علائم باید خلق افسرده یا کاهش علاقه/لذت باشد. علائم باید باعث اختلال قابل‌توجه در حوزه‌های مهم عملکرد شوند و به شرایط یا ماده دیگری نسبت داده نشوند.

اگر کودک شما نشانه‌های افسردگی را نشان می‌دهد، در نظر بگیرید که از یک متخصص پزشکی واجد شرایط مانند درمانگر، روان‌شناس یا روان‌پزشک برای تشخیص ارجاع بگیرید.

به گزارش تابتاک، افسردگی در کودکان شایع است و تا دو نفر از هر ده کودک ۱۲ تا ۱۷ ساله را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگرچه مجموعه علائم آن با افسردگی بزرگسالان یکسان است، علائم ممکن است به دلیل تجربیات منحصر‌به‌فرد مرحله زندگی به‌صورت متفاوتی بروز کنند.
اگر کودک شما به‌طور غیرمعمول غمگین است، علاقه خود به فعالیت‌های معمول را از دست داده و از دوستان و خانواده فاصله گرفته است، ممکن است دچار افسردگی کودکی باشد.