قابل توجه پیشکسوتان جهاد و شهادت
حسین علایی
این متن درباره یکی از رزمندگان حماسه آفرین دوران دفاع مقدس نوشته شده تا بیانگر گوشه ای از جنایات رژیم بعث عراق باشد. برای همین، با توجه به صدور حکم عدام برای طارق عزیز و مشکلاتی که برخی از جانبازان با آن روبه رو هستند، انتشار آن می تواند هم ماهیت رژیم بعث عراق را نشان دهد و هم کمکی به مجروحین شیمیایی باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از پاسدارانی که شما می شناسید و از رزمندگان فعال دوران مقاومت در روزهای اوایل جنگ در خرمشهر بوده، هم اکنون در بیمارستان لبافی نژاد تهران بستری است. او حاج عبد الله نورانی، برادر دو شهید و از مبارزان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است که نقش بسیاری در برپایی تظاهرات ها و اعتراض ها علیه رژیم شاهنشاهی در خرمشهر ـ در سال های 1355 تا 1357 ـ داشته است.
او که جانباز 55 % است، در سال 1364 و در جریان عملیات فاو بر اثر استعمال گازهای شیمیایی از سوی ارتش عراق دچار آسیب دیدگی شدیدی در همه نواحی بدن از جمله هر دو چشم شد. در این 25 سال، به تدریج بینایی هر دو چشم وی کاهش پیدا کرد و به تازگی با شدت گرفتن ضایعات ناشی از گازهای خردل، چشم راست وی نابینا شده و هم اکنون بیش از یک هفته است، وی در بیمارستان لبافی نژاد دوباره بستری شده و در معرض خطر از دست دادن چشم دیگرش است.
متأسفانه، این سرنوشت تلخ تا کنون برای برخی از رزمندگان دوران دفاع مقدس اتفاق افتاده است؛ اما آنچه من را وادار کرد تا وضعیت این پاسدار سلحشور را به آگاهی برسانم، آن است که هم اکنون با شرایط دشواری روبه روست که باید برای وی به سرعت چاره اندیشی شود.
هرچند با همت مسئولین بیمارستان به ویژه آقایان، دکتر جوادی و دکتر جعفری نسب اقدامات لازم پزشکی انجام گرفته، ولی این کارها، منجر به نتیجه امیدبخش برای حفظ بینایی وی نشده و مشکل بزرگتر آنکه نه بنیاد شهید و نه سپاه، حاضر به پرداخت هزینه های درمان وی نیستند و او باید خود تأمین کننده منابع مالی برای هزینه های درمانی خویش ـ که ناشی از دوران جنگ است ـ باشد.
در این باره، بنیاد شهید می گوید، سازمان مربوطه وی که سپاه است، باید مشکلات او را حل کند و حتی حجت الاسلام آقای رحیمیان، نماینده رهبری در بنیاد شهید هم که در جریان است، نتوانسته کاری کند و همچنین بیمارستان لبافی نژاد هم طرف بیمه نیروهای مسلح نیست تا هزینه های درمان وی از این راه تامین شود.
هرچند آقای نورانی دارای دفترچه بیمه خدمات درمانی نیروهای مسلح است، ولی بیمه درمانی سپاه نیز همه هزینه های درمانی را تقبل نمی کند و تنها بخشی از آن را می پردازد.
حاج عبد الله نورانی در شرایطی در این بیمارستان بستری است که به دلیل حماسه های خود در دوران دفاع مقدس، مدال فتح 2 را دریافت کرده، ولی هم اکنون می گوید: داشتن این مدال به چه درد من در این وضعیت دردناک می خورد؟ چرا که او حتی برای بستری شدن در بیمارستان، نزدیک پنج روز به دلیل کمبود تخت معطل شد تا به همت و پیگیری برادرش حاج محمد نورانی ـ که او نیز چشم راست خود را در جریان مقاومت در خرمشهر از دست داده ـ بستری شده است.
حاج عبد الله نورانی که هم اکنون با صبوری بسیار درد را تحمل می کند و فقط شکر خدا می گوید، کسی است که در زمان حضور مقام معظم رهبری در خرمشهر در اوایل جنگ، به عنوان فرمانده عملیات سپاه خرمشهر، آیت الله خامنه ای را به نقاط گوناگون جبهه خرمشهر از جمله محور کوت شیخ برده و عکس های زیبایی با وی دارد که در سالگرد حماسه فتح خرمشهر در و دیوار تهران و بسیاری از شهرهای کشور از آن پر شده بود.
او فردی است که در دوران مبارزات ضد رژیم شاه، یک مشروب فروشی به نام مادام را در خرمشهر آتش زد و از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون، تمام ظرفیت وجودی خود را در خدمت این انقلاب به کار گرفته است.
همچنین وقتی جریان تجزیه طلب در خوزستان در صدد حمله به شهربانی خرمشهر برآمد، او یکی از کسانی بود که شهربانی را از سقوط نجات داد و توانست با مقابله با این جریان وابسته به حزب بعث عراق، آنها را ناکام گذارد.
او و همه خانواده اش در تمام دوران جنگ و شبانه روز در مقابل صدام قرار داشتند؛ هرچند صدام این مصیبت های بزرگ را برای مردم ایران پدید آورده است، ولی امام خمینی (ره) در آخرین وصیت نامه خود، به همه مردم به ویژه به مسئولان کشور سفارش کرد: نگذارید پیشکسوتان جهاد و شهادت در روزمرگی زندگی به فراموشی سپرده شوند.
این مطلب را نوشتم تا یادآور دردهای یک رزمنده دوران دفاع مقدس باشم تا اگر کسی می خواهد کاری بکند، توجیه نمی دانستم را نداشته باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از پاسدارانی که شما می شناسید و از رزمندگان فعال دوران مقاومت در روزهای اوایل جنگ در خرمشهر بوده، هم اکنون در بیمارستان لبافی نژاد تهران بستری است. او حاج عبد الله نورانی، برادر دو شهید و از مبارزان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی است که نقش بسیاری در برپایی تظاهرات ها و اعتراض ها علیه رژیم شاهنشاهی در خرمشهر ـ در سال های 1355 تا 1357 ـ داشته است.
او که جانباز 55 % است، در سال 1364 و در جریان عملیات فاو بر اثر استعمال گازهای شیمیایی از سوی ارتش عراق دچار آسیب دیدگی شدیدی در همه نواحی بدن از جمله هر دو چشم شد. در این 25 سال، به تدریج بینایی هر دو چشم وی کاهش پیدا کرد و به تازگی با شدت گرفتن ضایعات ناشی از گازهای خردل، چشم راست وی نابینا شده و هم اکنون بیش از یک هفته است، وی در بیمارستان لبافی نژاد دوباره بستری شده و در معرض خطر از دست دادن چشم دیگرش است.
متأسفانه، این سرنوشت تلخ تا کنون برای برخی از رزمندگان دوران دفاع مقدس اتفاق افتاده است؛ اما آنچه من را وادار کرد تا وضعیت این پاسدار سلحشور را به آگاهی برسانم، آن است که هم اکنون با شرایط دشواری روبه روست که باید برای وی به سرعت چاره اندیشی شود.
هرچند با همت مسئولین بیمارستان به ویژه آقایان، دکتر جوادی و دکتر جعفری نسب اقدامات لازم پزشکی انجام گرفته، ولی این کارها، منجر به نتیجه امیدبخش برای حفظ بینایی وی نشده و مشکل بزرگتر آنکه نه بنیاد شهید و نه سپاه، حاضر به پرداخت هزینه های درمان وی نیستند و او باید خود تأمین کننده منابع مالی برای هزینه های درمانی خویش ـ که ناشی از دوران جنگ است ـ باشد.
در این باره، بنیاد شهید می گوید، سازمان مربوطه وی که سپاه است، باید مشکلات او را حل کند و حتی حجت الاسلام آقای رحیمیان، نماینده رهبری در بنیاد شهید هم که در جریان است، نتوانسته کاری کند و همچنین بیمارستان لبافی نژاد هم طرف بیمه نیروهای مسلح نیست تا هزینه های درمان وی از این راه تامین شود.
هرچند آقای نورانی دارای دفترچه بیمه خدمات درمانی نیروهای مسلح است، ولی بیمه درمانی سپاه نیز همه هزینه های درمانی را تقبل نمی کند و تنها بخشی از آن را می پردازد.
حاج عبد الله نورانی در شرایطی در این بیمارستان بستری است که به دلیل حماسه های خود در دوران دفاع مقدس، مدال فتح 2 را دریافت کرده، ولی هم اکنون می گوید: داشتن این مدال به چه درد من در این وضعیت دردناک می خورد؟ چرا که او حتی برای بستری شدن در بیمارستان، نزدیک پنج روز به دلیل کمبود تخت معطل شد تا به همت و پیگیری برادرش حاج محمد نورانی ـ که او نیز چشم راست خود را در جریان مقاومت در خرمشهر از دست داده ـ بستری شده است.
حاج عبد الله نورانی که هم اکنون با صبوری بسیار درد را تحمل می کند و فقط شکر خدا می گوید، کسی است که در زمان حضور مقام معظم رهبری در خرمشهر در اوایل جنگ، به عنوان فرمانده عملیات سپاه خرمشهر، آیت الله خامنه ای را به نقاط گوناگون جبهه خرمشهر از جمله محور کوت شیخ برده و عکس های زیبایی با وی دارد که در سالگرد حماسه فتح خرمشهر در و دیوار تهران و بسیاری از شهرهای کشور از آن پر شده بود.
او فردی است که در دوران مبارزات ضد رژیم شاه، یک مشروب فروشی به نام مادام را در خرمشهر آتش زد و از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی تا کنون، تمام ظرفیت وجودی خود را در خدمت این انقلاب به کار گرفته است.
همچنین وقتی جریان تجزیه طلب در خوزستان در صدد حمله به شهربانی خرمشهر برآمد، او یکی از کسانی بود که شهربانی را از سقوط نجات داد و توانست با مقابله با این جریان وابسته به حزب بعث عراق، آنها را ناکام گذارد.
او و همه خانواده اش در تمام دوران جنگ و شبانه روز در مقابل صدام قرار داشتند؛ هرچند صدام این مصیبت های بزرگ را برای مردم ایران پدید آورده است، ولی امام خمینی (ره) در آخرین وصیت نامه خود، به همه مردم به ویژه به مسئولان کشور سفارش کرد: نگذارید پیشکسوتان جهاد و شهادت در روزمرگی زندگی به فراموشی سپرده شوند.
این مطلب را نوشتم تا یادآور دردهای یک رزمنده دوران دفاع مقدس باشم تا اگر کسی می خواهد کاری بکند، توجیه نمی دانستم را نداشته باشد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۲
انتشار یافته: ۱۴
چرا بنياد شهيد نمي تواند كاري بكند؟ چرا نماينده رهبري نمي تواند كاري بكند؟ مگر هزينه درمان چقدر است؟ مگر ايشان جانشان را براي اين مملكت در معرض خطر قرار نداده اند؟ كجايند كساني كه مي گويند اگر بار ديگر جنگ شود جوانان ما جان بر كف به ميدان خواهند رفت؟ آيا آژانس شيشه اي دوباره تكرار مي شود؟ لطفا آدرس بدهيد مي خواهم كمك كنم.يك رزمنده سابق
انسان از مسئولانی که براي پيشکسوتان جهاد و شهادت اينگونه بي تفاوت است احساس شرم مي کند. دليل اين بي توجهي اين است که اين حضراتي که مسئولند خودشان در زمان جنگ در گوشه اي آرميده بودند. وای بر ما و مسئولین که هرچه داریم از امام ، شهدا و این سربازان مخلص انقلاب است اي كاش يك شماره تماس را اعلام ميكردندتا كسانيكه تمايل به كمك كردن هستند از چگونگي آن سؤال نمايند.
يك رزمنده.
دراین زمان سپاه ودولت محترم بایدوباید به وظایف خطیرشان برای همه پیشکسوتان عمل کند اگر دولت اصلاحات بود میشه گفت پیش کسوت ومدال کیلویی چند اماالان ؟؟؟؟انتظار چیزی دیگه است باز هم مرحبا به غيرت و دلسوزي سردار علايي كه هياهوهاي بيهوده سياسي ايشان را از وضعيت اين رزمنده دلاور غافل نكرده متاسفانه از دی ماه سال گذشته بنیاد هزینه درمانی جانبازان کارمند را قطع وتاکنون هیج هماهنگی بابت راهکار جایگزین ارایه نشده و کسی هم جوابگوی این مشکل نیست اگر کسی بتواند پیگیر این موضوع شود ونتیجه را به سایر کارمندان جانباز برساند ممنون خواهیم بود شخص بنده منتظر روزی هستم که بابت جبهه رفتن و مجروح شدن محاکمه و سرو کارم به دادگاه بیافتد جالب اینکه در زمانیکه تمام وزارتخانه ها پیگیر کارت بیمه طلایی و کم کردن هزینه درمان کارمندان عادی خود میباشند ولی مشکلات درمانی جانبازان روز به روز بیشتر میشود و توی این مملکت فقط وعده میدهند