از مشغولیت حزبالله و ایران با اسرائیل تا درگیری ادامهدار روسیه در اوکراین، میتوان بهانههای متفاوتی را برای موفقیت خیرهکننده تروریستها و ولینعمتانشان در ترکیه عنوان کرد؛ اما بیش از هر چیز تصمیمات و تعللها در بالاترین سطوح نظامی و سیاسی ایران، سوریه و روسیه عامل این ناکامی تاریخی هستند.
پرده نخست: مصالح تاکتیکی، حماقت تاریخی!
همگان میدانند که وقایع جنگ داخلی سوریه تا حد زیادی معلول سیاستهای ترکیه بود. با ورود همهجانبه ایران به صحنه نبرد، سوریه از لبه پرتگاه نجات یافت و پشتیبانی هوایی روسیه به دولت سوریه و متحدانش در محور مقاومت اجازه داد که اکثریت اراضی ازدسترفته را پاکسازی کنند. این وقایع و شکست ترکیه در به قدرت رساندن جریانهای اسلامگرا نزدیک به خود در دمشق، آنکارا را به یکی از بازندگان اصلی در سوریه بدل کرده بود.
شروع و ادامه روند آستانه میان روسیه، ایران و ترکیه اشتباهی تاریخی بود که در پی توافق و اعتماد به ترکیه در قالب روند آستانه، منجر به تمرکز تروریستها در ادلب از سال ۲۰۱۷ به بعد گردید. برتری میدانی که با هزینه مالی و جانی خیرهکننده در میدان نبرد بهدستآمده بود باید منجر به بستهشدن زخم چرکین جهادیها به هر قیمتی میشد. در عوض، سوریها و متحدانشان با باور به سراب پیروزی، جنگ را پیش از پیروزی واقعی رها کرده و با گرفتن تصمیمی منطقی بر اساس منافع مقطعی، راه را برای تکرار فاجعه باز گذاشتند.
چندین سال آتشبس نسبی به اسرائیل اجازه ادامه حملات و تضعیف مواضع سوری و ایرانی را داد و آنکارا نیز بهجای روبهروشدن با عواقب شکست خود در میدان جنگ، فرصت یافت در انتظار شرایطی مساعدتر در جهان و منطقه، به تجدید توان و ساختار تروریستها و فرستادن رهبرانشان به حمام و سلمانی اقدام کند.
پرده دوم: پس چه میکردید؟
هیچیک از دنبالکنندگان تحولات سوریه از تحرکات تروریستهای ترکیه غافلگیر نشدند. فقط مشتی احمق از فرصت طلایی حاصل از مشغولیت ایران، روسیه و حزبالله بهآسانی گذر میکردند. حتی بدون این دلیل منطقی، قصد تروریستها برای شروع عملیات تهاجمی عملاً ماههاست که آشکارا فریاد زده میشود! بااینوجود، مقاومت در این اراضی که با بهایی گزاف آزاد شده بودند، عملاً صفر بوده است. در بسیاری مناطق تنها مانع پیشروی تروریستها سرعت محدود نفربرهای شنیدار است.
تعدادی معدودی تکتیرانداز و چندصد مدافع باانگیزه مجهز به تسلیحات انفرادی و تعدادی آرپیجی بهراحتی میتوانستند تروریستها را مدتها در هر محله حلب زمینگیر کرده و برای ارسال کمک و تجدید ساختار خطوط دفاعی زمان بخرند. در دورانی که تعداد معدودی از مدافعین محلی حزبالله، ارتش اسرائیل که مجهز به صدها جنگنده، نظارت زنده پهپادی و ماهوارهای و سامانههای مدیریت نبرد و هدفیابی مبتنی بر هوش مصنوعی است را چندین روز در هر قریه و روستا متوقف کردند، در بسیاری از شهرها حتی یک گلوله نیز به سمت تروریستها و وانت پیکاپهای آنان شلیک نشد.
این بیتوجهی به تهدید و عدمآمادگی در برابر خطری که اینگونه آشکارا از پیش اطلاع داده شده بود گناهی نابخشودنی و توهین به فداکاری تمام شهیدان مدافعان حرم است. زمینهایی که هنوز اجساد تفحص نشده ایرانیان و متحدان شیعه ما را در گورهای دستهجمعی گمنام در آغوش دارند، طی چند ساعت بدون هیچ تلاشی برای دفاع تسلیم شدند. عملکرد فاجعهبار در برابر تحرکات ترکیه در سوریه، موقعیت همین الانِ تضعیفشده محور مقاومت را در خطری جدی قرار داده است. تحت کنترل درآوردن وضعیت در سوریه باید به هر قیمت و با هر هزینهای انجام شود. تقویت جایگاه ترکیه و ازدسترفتن نتایج زحمات چندین ساله در سوریه، ایران و دیگر اعضا محور مقاومت را در لبه پرتگاه قرار خواهد داد. ادامه تعلل و تصمیمات اشتباه، خاطیان را شاید نه در هنگام حیات، اما قطعاً در برابر تاریخ و روح شهدا جوابگو خواهد کرد.
کانال پارتیزان