رتبه سوم ایران در مصرف آنتی‌بیوتیک
به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، آزیتا نبی زاده، در رابطه با میزان مصرف آنتی‌بیوتیک در ایران، گفت: به لحاظ آمار جهانی متأسفانه کشور ما در مصرف آنتی‌بیوتیک موقعیت مناسبی ندارد. بر اساس آخرین گزارش سازمان جهانی بهداشت ایران بعد از کشورهای نپال و اروگوئه در مصرف آنتی بیوتیک ها در رتبه سوم قرار دارد.
وی افزود: سازمان جهانی بهداشت از سال ۲۰۱۷ رویکرد خود را نسبت به مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها عوض کرده و به رغم رویکرد کمی نگاه کیفی را نیز به رویکرد خود نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها افزوده و برای پایش دقیق آنها طبقه‌بندی جدیدی را پیشنهاد کرده است و بر این اساس آنتی‌بیوتیک‌ها را به سه گروه تقسیم‌بندی کرده که نخستین آنها گروه اکسس است که در خط مقدم درمان قرار دارند. گروه دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها گروه واچ هستند که پتانسیل بالایی برای ایجاد مقاومت میکروبی دارند و باید از آنها مراقبت شود. گروه سوم که به آنها ریسر گفته می‌شود، آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که مقاومت در برابر آنها ایجاد شده و تنها زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که داروها جواب نداده باشند.
نبی‌زاده ادامه داد: متأسفانه مصرف آنتی‌بیوتیک‌های گروه واچ که باید محافظت بیشتری از آنها انجام شود رتبه بالایی در جهان دارند و پس از کشورهای قبرس و اروگوئه بالاترین مصرف را دارا هستند و ۶۰ درصد آنتی‌بیوتیک‌های مصرفی ایران از گروه آنتی‌بیوتیک‌های گروه واچ هستند.
وی افزود: به صورت کلی ۴۸ آنتی‌بیوتیک اکسس، ۱۱۰ آنتی‌بیوتیک واچ و ۲۲ آنتی‌بیوتیک ریسر در گروه‌بندی آنتی‌بیوتیک‌ها وجود دارد. اگر روند مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها را در ایران مقایسه کنیم خواهیم دید که آنتی‌بیوتیک‌های سفکسیم و آزیترومایسین، بالاترین رتبه را از منظر مصرف آنتی‌بیوتیک دارند که هر دو از گروه واچ هستند و باید با احتیاط از آنها استفاده کرد.
کیفیت بشدت پایین داروهای ایرانی راهم درنظربگیرید.دم کرده آویشن گلودردچرکی را خیلی بهتر از آنتی بیوتیکهای داخلی درمان میکند. ایرانیان مریض روحی شده آندبه این دلیل دانشگاه فردوسی مشهد چاپخانه دانشگاه را تعطیل کرده و آن را مرکز روان در مانی کرده است
دلیل بالا بودن رتبه ایران بی کیفیت و بی تاثیر بودن آنتی بیوتیک های تولیدی است که عمدتا مواد اولیه آن از هند وارد کشور می شوند و بیماران مجبورند داروهای بیشتری برای درمان مصرف کنند که عمدتا درمان هم ناقص انجام می شود همچنین بی کیفیت بودن داروهای بیماران خاص و سرطان که در داخل تولید می شوند و قالبا بی تاثیر هستند و پروسه درمان را ناقص طی می کنند و بیماران دچار مشکلات فراوانی می شوند
| 
دقیقا برای پیدا کردن علت مصرف بالای آنتی بیوتیک در ایران باید دنبال دو علت باشیم یک شیوع بالای بیماری های عفونی بدلیل کاهش بهداشت عمومی و دوم بی کیفیت بودن داروها مانند آنتی بیوتیک های موجود | با توجه به اینکه درخانواده خودم سرطانی دارم بایدبگویم اگر بجای داروهای خارجی که باقیمت نجومی(به علت ممنوعیت واردات رسمی) میخرم داروی ایرانی مصرف میکردم بنا به گفته پزشک مجربی که کارم بااوست بیمارم تا حالا صدبارمرده بود مقايسه سيب با گلابي صحيح نيست . سرانه هزينه درماني ما را با كشورهاي پيشرفته مقايسه كنيد تا تفسير قابل قبولي داشته باشيد : سرانه بهداشت و درمان هر ایرانی به ازای هر فرد ۷۱ هزار و ۶۰۰ تومان در سال 1400 بوده است كه اگر در بهترين حالت فرض كنيم 150 هزار تومان هم كه در 1402 شده باشد يعني سه دلار در هر سال !!! كه بايد مقايسه شود با 12,555 دلار آمريكا يا حداقل نصف ( ! ) هزينه سرانه درمان آمريكا كه حداقل 2000 برابر سرانه ايراني است . به عبارت ديگر ديگر تمام امكانات ديگر پزشكي براي ايرانيان فراهم نيست و تنها قرار است با دارو سعي در بهبودي بيمار شود . به عبارت ديگر ، حتي براي بيمار امكان ندارد كه بجاي يك بار مراجعه به درمانگران ، دو بار مراجعه كند ! چه برسد به اينكه تخت نظر باشد كه ممكن است چندين بار مراجعه را شامل شود یک موردی که متاسفانه مردم هم مقصر هستن ولی قبول نمیکنن اینه که از نظر مردم هر کسی تب داره بدنش چرک داره و باید چرک خشک کن بخوره. حتی پزشک تجویز نکنه هم میره از داروخونه میگیره.این موضوع به خصوص در افراد با سطح تحصیل و فرهنگ پایینتر به وفور دیده میشه