علیرضا آساهی، قهرمان پرورش اندام جهان ـ که لقب «آقای عضلات» افغانستان را گرفته ـ به تازگی در مصاحبهای با اشک و آه از فقر و نداری که بر خانوادهاش سایه انداخته گفت: «این که میگویند گریه برای مرد نیست، اشتباه است. مردی که نتواند گریه کند، یعنی احساس ندارد.» آساهی ۵۰ ساله، روز پنجشنبه ۱۸ آبان ماه، در رقابتهای جهانی پرورش اندام که در کره جنوبی برگزار شد، در رده پیشکسوتان مدال طلای این دوره از مسابقات را به گردن آویخت. حرفهای تلخ آساهی را میبینید و میشنوید.
برات اگه سخته مرغ رو بده اونا بخورن
این همه عضله ساختی بچه هات چیزی ندارن بخورن
بعد میگن فرق ایرانی با افغانی چیه؟ فرق ما همینجاهاست که پدر من چهار ساعت در شبانه روز میخوابید ولی قسمت های خوب غذا همیشه مال ما بچه هاش بوده و هست یه روز اومد خونه دید چیزی نداشتیم من گرسنه خوابیدم رفت مسافر کشی با پیکان قراضه مون چندساعت کار کرد من و مادرم رو برد بیرون ساندویچ ارزون برامون خرید با اینکه خیلی خسته بود
مرد ایرانی اینطوریه
بی انصافی کردی... از روی خودخواهی اینکار رو نمیکنه بلکه اگر بتونه مدال بیاره مبلغی برای برنده شدن بهش پرداخت میکنن برای بچه هاش
بنظرم انسان بسیار با احساس و متعهدی هم نسبت به خانوادش بود که بچه هایش انقدر به او وابسته هستن
ای کاش دست خودم پر بود در رسیدن به هدفش بهش کمک میکردم
ناشناس
توهم برای بابات همچین کاری کردی یامعرفت از طرف بابای فقط فرق افغانستانی بتای آنی همینه
ناشناس
متاسفم که در مورد یک امر شخصی که برای یک نفر پیش آمده رو به ملیتش ربط میدی . این یعنی نژاد پرستی که در خون توست
ناشناس
ناشناس های گرامی
نه فقط پدر من اکثر پدرهای ایرانی این شکلی هستند
شماها ندیدید متوجه نمیشید چون تو فرهنگ شما از بچگی میرید سر کار
پدرهای ما تا ما تجربه و تحصیلات کافی نداشته باشیم نمیگذارن کار کنیم تازه پول و ماشین و خیلی چیزهای دیگه رو هم برامون فراهم می کنند
توی فرهنگ و خون ما هست برامون عیب هست بچه مون توی سن کم کار کنه
ناشناس
انسان با احساس و متعهد هیچوقت نمیگذاره بچه هاش گرسنگی بکشن
بچه هاش سوءتغذیه میگیرن تا پدرشون بره یه مدال بیاره شاید یه پولی بگیره اگه برنده نشد چی ؟
روی این احتمال حساب نکردید نه؟
اگه پیش یک دکتر کودک رفته بود بهش میگفتند تغذیه در بچگی چقدر مهمه
ناشناس
ناشناس سوم
یکی به شما یاد بده فرهنگ و نژاد رو قاطی نکنید
شاید فرهنگشون پیشرفت کرد
هرچی میشه به ایرانی ها میگید نژادپرست
بعد خودتون توی یک کشور نمیتونید کنار هم زندگی کنید این عدم تحمل قومیت های مختلف در افغانستان نشون میده نژادپرست کیه و اینکه اومدید ایران سرتون رو بندازید پایین زندگیتون رو کنید
انقدر سر و صدا نکنید اخبارش رو بشنویم
ناشناس
پدرمن هم کم غذامیخورد که ما بچه هاش سیربشویم البته پدرمن بدنسازنبودیک کارگرشرکت دولتی بود.روح پدران ازدست رفته شاد
مگر الان کجاست که برگرده افغانستان.درضمن مگر کره جنوبی غیرازمدال پول نمیده
مهدی
۲۶ آبان ۱۴۰۲ - ۱۸:۳۸
یه حکایتی بود که طرف خسیس بود و سگش داشت از گشنگی میمرد و خودش تکه نانی به دستش داشت گریه میکرد .عابری از اونجا گذشت و گفت چرا گریه میکنی؟ طرف میگه چون سگم در حال مردنه .عابر میگه خب از اون نانی که داری به سگ بده که نمیره خسیس میگه که اشک من مفته و برای ریختنش بهایی لازم نیست بپردازم در حالی که نان مفت نیست و من برای بدست آوردنش زحمت کشیدم. حالا غرض اینه گریه این بابا وقتی سینه مرغ نداری که بچه خودت اون رو بخوره چه لزومی داره سینه مرغ خودت بخوری که بچهات گشنه بمونه و قلقکش رو بشکونه برای تو پدر که تو بخوری و اون نگاه کنه خب نکن این کار رو و حتی محل زندگیت هم جدا کنی تو سینه مرغ بخوری بچهات گشنه بمونه .خلاصه گریه این مدلی من رو یاد اون خسیسه انداخت?
والا عجیبه! خب مرد حسابی اگر در این ورزش پولی نیست که زندگی خانواده ات را تامین کنی، عضلات پفکی را می خواهی چکار کنی؟ بازوان و سینه ستبر برای حمایت از زن و بچه ات خوبه والا اونا گرسنگی بکشن تو مرغ بخوری هم شد کار؟!