به رسمیت شناختن تقلب و رانت! / لطفا با آب بازی نکنیم، ایران تشنه است! / سر باز کردن شکاف‌ها در واشنگتن

به گزارش «تابناک»؛ روزنامه های امروز دوشنبه ۲۶ تیرماه در حالی چاپ و منتشر شد که فراز و فرود تورم و اثرگذاری آن به دهک‌های مختلف، شمارش معکوس برای بازگشت وزارتخانه جدید، بازگشت ارشاد؟ و مأموریت ویژه رئیس‌جمهور به معاون اول و وزرای اقتصاد و صمت در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.

در ادامه تعدادی از یادداشت ها و سرمقاله های منتشره در روزنامه های امروز را مرور می کنیم: 

به رسمیت شناختن تقلب و رانت!

رضا صادقیان روزنامه‌نگار طی یادداشتی در شماره امروز همدلی با تیتر به رسمیت شناختن تقلب و رانت نوشت: موضع‌گیری وزیر علوم درباره تقلب داوطلبان کنکور بیش از آنکه نقل حرفی‌ درباره یک رخداد تلخ و فاجعه‎بار در سیستم آموزشی باشد، روایت داستان ترسناکی است که انتهای آن چیزی جز به رسمیت شناختن رانت و رشد غول‌واره پخمگان دانشجو را به همراه نخواهد داشت.

وزیر علوم درباره داوطلبانی که پس از  تقلب در آزمون سراسری در دانشگاه‌ها پذیرفته شده و اکنون در لباس دانشجو سر کلاس دزس نشسته‌اند گفته است:«وقتی کسی دانشجو شده و سر کلاس حاضر می‌شود و شما آنها را فرا می‌خوانید، آثار اجتماعی و روحی روانی دارد.» جای بسی شگفتی، تامل و دقت دوچندان دارد که وزیر علوم یک کشور به جای آنکه نگاهش به مذمت، نفی، سرکوب، منکوب و انکار هرگونه تقلب و رانت‌خواری آموزشی در روز روشن باشد، دل‌نگران «آثار روانی و روحی» دانشجویان متقلبی است که با سرقت کاملا حرفه‌ای فرصت از دیگران، رانت‌خواری، تقلب و جعل عنوانی که حق آنان نبوده را کسب کرده‌اند و حال در کمال بی‌عدالتی و نادیده گرفتن قوانین صندلی‌های دانشگاه‌های کشور به آنان اختصاص داده شده است.

بدون تردید دانشجویانی که از نردبان تقلب و جعل عنوان موفق به حضور در دانشگاه‌های خوب کشور و رشته‌های پزشکی شده‌اند، همان کسانی هستند که در اولین دقایق به پاسخ سوالات کنکور دسترسی داشتند. چنین افرادی صاحب رانت بوده‌ و هستند. رانتی که دامنه آن از رانت اطلاعاتی، ثروت، دارای ارتباطات خاص و کسب جایگاه اجتماعی را شامل می‌شود تا نشستن در دانشگاهی که هیچ وقت حق مسلم آنان نبوده و نخواهد بود، دانشجویانی که طی تمام دوران تحصیل با پرداخت پول به معلم‌های خصوصی و نشخوار کتاب‌های کمک آموزشی و با هزاران ضرب و زور خانواده موفق به کسب دیپلم شده‌اند. عدم برخورد متولی اصلی دانشگاه، دانشجو و علم و دانش با رانت‌خواران از چنین زاویه‌ای قابل درک است.

فرض کنید فردی عادی سر امتحان کنکور با ساخت وسیله‌ای کوچک از قبیل میکروفون، سیستم صوت با امواج کوتاه و تجهیزات نوین شنود موفق به تقلب و کسب پاسخ سوالات شود، آیا کشف اینگونه تجهیزات از طرف مراقبین به اخراج، معرفی به کمیته‌های انضباطی، بازداشت و معرفی متقلب به دستگاه قضایی نخواهد شد؟ آیا وزارت علوم و شخص وزیر علوم در چنین بزنگاهی نگران آثار اجتماعی، روانی و روحی فرد متقلب خواهد شد؟ بدون شک هیچکدام از این شرایط پیش نخواهد آمد. اما در صورتی که چنین فرد و گروهی از طریق رانت اطلاعاتی و استفاده از ظرفیت برخی افراد در ساختار آموزشی موفق به تقلب شده باشد، همان افرادی که به کلید سوالات دسترسی دارند می‌توانند نظر منفی وزیر را مثبت و با سایر چهره‌های تاثیرگذار درباره آثار و پیامدهای روانی برخورد با متقلبان کنکور رایزنی کنند و به پاسخ‌های بسیار مثبت درباره اهمیت نداشتن تقلب، مهم نبودن موضوع و ادامه تحصیل چنین افرادی در دانشگاه‌های خوب برسند!

هنگامی که پای رانت به معنای واقعی کلمه از قبیل؛ رانت‌جویی، رانت‌خواری و رانت‌پروری در بخش‌های مختلف ساختار اجرایی کشور در میان باشد، دور از واقعیت نیست که طی سال‌های آینده شهروندان با پزشکان، مهندسین و افراد تحصیل‌کرده‌ای روبرو شوند که ذره‌ای معرف علمی ندارند. مهم‌تر آن‌که چنین افراد تحصیل‌کرده رانت‌خوار به چیزی نمی‌اندیشند مگر بهره بردن از رانت‌های دیگر و کسب ثروت‌های نجومی.

سر باز کردن شکاف‌ها در واشنگتن

وطن امروز در شماره امروز خود با تیتر سر باز کردن شکاف‌ها در واشنگتن نوشت: دعوت جو بایدن از اسحاق هرتزوگ به جای بنیامین نتانیاهو برای سخنرانی در کنگره ایالات متحده، به اندازه کافی برای کاخ سفید و 

هیات رئیسه حزب دموکرات دردسرساز بوده است. حال تحریم سخنرانی چهارشنبه این هفته رئیس رژیم صهیونیستی توسط چند نماینده دموکرات نیز بر بحران‌های داخلی لیبرال‌های حاکم افزوده است؛ خصوصا که این وضع فشار تندرو‌های آیپک روی دولت بایدن را تشدید کرده و می‌تواند به عاملی برای سردی لابی اسرائیل نسبت به حمایت قوی از دموکرات‌ها در انتخابات ۲۰۲۴ تبدیل شود.  

دولت آمریکا می‌تواند در شرایطی که سرزمین‌های اشغالی در آتش مخالفت‌های عمومی با اصلاحات قضایی کابینه ائتلافی صهیونیست‌ها می‌سوزد، به عنوان آخرین تکیه‌گاه موجودیت رژیم صهیویستی تلقی شود، اما دموکرات‌ها با هدف روی کار آوردن حاکمیت هم‌سنخ خود در تل‌آویو، به وضوح پشت نتانیاهو را خالی کرده‌اند. این موضوع که بایدن هنوز از بنیامین نتانیاهو در دور جدید نخست‌وزیری اش برای دیدار از کاخ سفید دعوت به عمل نیاورده باعث شده کابینه تندرو تل‌آویو، سیگنال‌هایی برای صهیونیست‌های سفت و سخت آیپک بفرستد مبنی بر اینکه حزب دموکرات دیگر مانند گذشته به موجودیت منحوس اسرائیل وفادار نیست، با این حال حتی شکاف‌های پدید‌آمده در میان طیف‌های مختلف آیپک نیز قابل ملاحظه است.

فراموش نکنیم بنی گانتس، وزیر جنگ پیشین رژیم و نخست‌وزیر جایگزین در دولت ائتلافی شکست خورده قبلی اسرائیل و یکی از چهره‌های موثر بر لابی اسرائیلی واشنگتن، پیش‌بینی کرده بود نتانیاهو روابط بین تل‌آویو و واشنگتن را بحرانی می‌کند.  

سفر هرتزوگ به واشنگتن این شکاف‌ها را آشکارتر کرده است. تسهیل شهرک‌سازی‌ها و افزایش خشونت‌ها توسط کابینه نتانیاهو در سرزمین‌های فلسطینی، صهیونیست‌های میانه‌رو را نسبت به جنگی شدن اوضاع متوحش کرده است. حتی ۱۲ گروه یهودی آمریکایی، نتانیاهو را مسؤول حملات خشونت‌آمیز شهرک‌نشینان به فلسطینی‌ها در کرانه باختری اشغالی دانسته و در بیانیه‌ای، رویکرد نتانیاهو را محکوم کرده بودند.

به همین دلیل مخالفت اعضای دموکرات کنگره با سخنرانی رئیس رژیم صهیونیستی می‌تواند زمینه‌های مختلفی داشته باشد، اما مهم‌ترین موج مخالفت‌ها را اتفاقا نه نمایندگان نزدیک به آیپک، بلکه طیف هرچند اندک مخالفان رژیم جنایتکار اسرائیل در کپیتول هیل تشکیل می‌هند.  

ایلهان عمر یکی از معدود نمایندگان محجبه کنگره که گفته است سخنرانی این هفته هرتزوگ را تحریم می‌کند در این باره توئیت زده و نوشته است: «سخنرانی هرتزوگ در کنگره آمریکا مصادف با تعهدات داده شده به نام راست گرایانه‌ترین حکومت در تاریخ اسرائیل برای سرکوب امید‌های فلسطینی‌ها جهت ایجاد یک دولت مستقل است».

او در توئیتی دیگر نوشت: «هیچ راهی برای حضور در جهنم وجود ندارد».
جمال بومن، نماینده جناح ترقی‌خواه حزب دموکرات و یکی دیگر از  قانونگذارانی که احتمالا قصد تحریم سخنرانی رئیس رژیم صهیونیستی را دارد نیز گفته است: «ایالات متحده در پاسخگو کردن و ارتقای وضعیت حقوق بشر برای فلسطینیان نقش مهمی دارد».

الکساندریا اوکازیو - کورتس نیز یکی دیگر از گروه ۴ نفره تحریم‌کنندگان است. کوری بوش، نماینده دموکرات ایالت میسوری، آخرین عضو گروه ترقی‌خواه کنگره (CPC) بود که دیروز از تصمیم خود پرده برداشت و نوشت: رژیم اسرائیل مسؤول اجرای سیستم آپارتاید و سوءاستفاده بی‌رویه از حقوق فلسطینیان است. نباید به هرتزوگ که به حقوق بشر احترام نمی‌گذارد، تریبون داد.

قطعا با وجود مخالفت‌های این اقلیت بسیار کوچک در کلیت، آمریکا همچنان حامی و پشیبان کامل قانون‌شکنی‌ها و جنایات رژیم صهیونیستی باقی خواهد ماند، اما همین شکاف کوچک می‌تواند روزنه‌ای باشد که حقایق درون جامعه آمریکا را برملا می‌سازد، از جمله این حقیقت که حمایت از اسرائیل در جامعه چندنژادی ایالات متحده هیچ پایگاهی ندارد.

لطفا با آب بازی نکنیم، ایران تشنه است! ‪

 
حجت الله اکبرآبادی طی یادداشتی در شماره امروز ابتکار با عنوان لطفا با آب بازی نکنیم، ایران تشنه است! نوشت:  چند سالی دیگر باقی مانده که ایران از دوره ۳۰ ساله خشکسالی عبور کند و اگر هر یک از ما به فکر نباشیم و در مصرف آب صرفه جویی نکنیم، دیری نخواهد پاییدکه باید برای آب له له بزنیم. درنظر بگیرید طی چند سال گذشته در زمینه بحران کم آبی به دفعات اطلاع رسانی شده و از مردم خواسته شده که در مصرف آب صرفه جویی کنند. به سخنی اگر هر نفر روزی یک لیوان آب صرفه جویی کند، ۱۷/۰۰۰/۰۰۰ لیتر آب ذخیره خواهد شد.

قبول داریم که بخش اعظمی از آب مصرفی ایران در بخش کشاورزی و صنایع آب بر مصرف شده و مسئولان نیز نخواسته اند که با شیوه‌های مدرن از آبیاری سنتی عبور کرده و از ذخیره آبی ایران در این بخش‌ها به درستی حراست کنند، اما کار از این حرف‌ها گذشته و اگر هر یک از ما مسئولیت مدنی و ملی خود را انجام ندهیم، ایران از کشوری نیمه خشک به سرزمینی خشک و‌غیر قابل سکونت طی ده سال آینده تبدیل خواهد شد؛ بنابراین همه باید با پذیرش این خطربزرگ، بحران کم آبی را جدی گرفته و با مصرف بهینه این نعمت الهی و مایه حیات، شرایطی را ایجاد کنیم تا با برنامه ریزی و سیاستگذاری درست و اصولی مسئولان امر، از این بحران بزرگ و تهدید کننده شرایط سرزمینی، به سلامت عبور کنیم. امروز بحران کم آبی به قدری حاد شده که بسیاری از استان‌ها و از جمله خوزستان و سیستان و بلوچستان با قطعی چند روزه آب مواجه اند و باید تا بیش از این دیر نشده فکری نو در انداخت و سرزمین ایران را از تنش آبی نجات داد.

اینکه طبق روال معمول خواسته شود توپ کم‌کاری به زمین دولت‌های قبلی انداخته شود دردی را دوا نمی‌کند و باید بپذیریم‌که همه مقصریم و از مسئولیت فردی، اجتماعی و ملی خود طی سال‌های گذشته شانه خالی نکنیم. از آن مسئولانی که به سیستم آبخوان داری پشت پا زدند و غیر مسئولانه تند تند مجوز برداشت از سفره‌های زیر زمینی آب را صادر کردند تا آن‌هایی که بی‌حساب و‌کتاب صنایع آب بر را در مناطقی دایر و راه‌اندازی کردند که شرایط منابع آبی چنین اجازه‌ای را به آنان نمی‌داد، همه مقصرند و باید پاسخگوی عملکرد خود باشند. جدا از این اشتباهات محاسباتی در هدر رفت منابع آبی، بخشی از مسئولیت نیز متوجه من و شمایی است که پنداری هنوز این بحران کم آبی به چشم مان نیامده است. یعنی تا جایی که این بحران متوجه استان‌های دیگر باشد خم به ابرو نمی‌آوریم، غافل از اینکه این ستم بزرگی است که در حق خود و دیگران انجام می‌دهیم.

اینکه می‌گوییم باید طرحی نو در انداخت باید روی شیوه‌های جدید آبیاری کشاورزی کار کرد و میزان آب مصرفی بخش کشاورزی را حداقل تا ۵۰ درصد کاهش داد. جدا از این نکته مهم باید در مصرف آب در بخش‌هایی که اصلا به چشم نمی‌آید تجدید نظر کرد. مثل اینکه برای تولید هر کفش چرم زنانه یا مردانه صد‌ها لیتر آب مصرف می‌شود. یا اینکه برای تولید هر کیلو سیب زمینی و هندوانه صد‌ها لیتر آب مصرف می‌شود. این‌ها باصطلاح آب پنهان در زندگی ما هستند که اصلا بدان توجهی نداریم، در حالی که مصرف آب پنهان ما انسان‌ها، ۹۱ درصد مصرف آبی است که هر روز مصرف می‌کنیم. بخش زیادی از آن نیز مربوط به محصولات خوراکی و پوشش و لوازم زندگی می‌شوند. همه این‌ها در شرایطی است که ترکیه و افغانستان نیز از دادن حقابه آب ایران امتناع می‌ورزند تا بر دامنه بحران کم آبی اضافه شده و علاوه بر آن به بحران‌های زیست محیطی دامن زده شود. پس باید پذیرفت که ایران تشنه است و هریک باید به وظیفه ملی خود در صرفه جویی آب ولو روزی یک لیتر نیز که شده، کوشا باشیم. چرا که با ۲۵ درصد صرفه جویی می‌توان از این بحران به سلامت عبور کرد و حیف است که با سهل انگاری به پیشباز خطری بزرگ برویم.