ضرورت اجرای طرح هندی «سواچ بهارات» در ایران!

معضلی که از برگزاری کنسرت و حجاب اولویت بالاتری دارد؛ فقدان سرویس بهداشتی یا سرویس بهداشتی مناسب!

به گزارش «تابناک»، آنچه خواندید، دیدگاه عزت اله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درباره یکی از بزرگ ترین مشکلاتی است که به نوعی کشورمان با آن دست به گریبان است؛ موضوعی که وقتی از وزیر می‌پرسند «با توجه به شروع فصل تابستان و تراکم سفر‌های تابستانی این مساله مطرح می‌شود که شاید مراکز گردشگری به دلایلی همچون حجاب با مسائلی مانند پلمب و بسته شدن روبه‌رو شوند، راهکار وزارت گردشگری در این خصوص چیست؟» در پاسخ می‌گوید:«اگر واقعیت را بخواهید، در شرایط فعلی یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که در حوزه گردشگری وجود دارد را مناسب نبودن سرویس‌های بهداشتی بین‌راهی می‌دانم و این از همه چیز مهم‌تر است.

چون در دولت این گزارش را داده‌ام، عرض می‌کنم هنگامی که مردم سوار ماشین می‌شوند و در جاده راه می‌افتند و می‌بینند سرویس‌های بهداشتی مناسب برای آن‌ها نیست هرچه ما به این‌ها بگوییم که سد افتتاح کردیم، پروژه‌های بزرگ افتتاح کردیم، کارخانه‌های بزرگ افتتاح شده است، مردم می‌گویند بسیار خب اجمالاً همین سرویس‌های بهداشتی را در مسیر درست کنید.

من فکر می‌کنم قبل از این‌که برای مردم اجمالاً کنسرت، حجاب و محدودیت‌های اینجوری مطرح شود، فعلا سرویس بهداشتی اولویت اول مردم است. یعنی مردم می‌گویند آقا شما که نمی‌توانید سرویس بهداشتی را درست کنید، بقیه حرف‌هایتان هم مثل این است.»

البته فقدان سرویس بهداشتی یا نامناسب بودن آن‌ها نه معضلی است که به جاده‌های بین راهی محدود باشد و در شهر‌ها و حتی روستا‌ها مرتفع شده باشد و نه مستقیم ارتباطی با وزارت گردشگری دارد، اما ظاهرا وزیر عزمش را جزم کرده تا برای حل آن تدابیری اتخاذ و اجرا شود؛ «من می‌توانم شانه خالی کنم و بگویم دستگاه‌های دیگر باید بیایند و انجام وظیفه کنند، اما احساس می‌کنم برای آینده گردشگری نمی‌توان به این‌ها بی‌توجه بود؛ لذا در جلسات مشترک استاندار‌ها با هیأت دولت به طور جدی روی این مسائله تاکید کردم.

آقای مخبر، معاون اول رئیس جمهور هم با نظر کاملا مثبت دستورات لازم را به سازمان برنامه دادند، خوشبختانه آقای منظور هم هماهنگی بسیار خوبی داشت. ما باید بسیج شویم و سرویس‌های بهداشتی فعلی را یک‌ مقدار آماده‌سازی کنیم، زیرا آماده نیستند.

اصلاً من در این حوزه تعارف ندارم و ان‌شاءالله سعی می‌کنیم با تلاش وضعیت بهداشتی را قابل قبول کنیم و بعد با طرح جامعی که ما داریم و طرح تیپی که برای سرویس‌های بهداشتی با همکاری استانداری‌ها و شهرداری‌ها آماده کردیم، بتوانیم طرحی را که داریم در کشور تعمیم دهیم و سرویس‌های جدید را هم ان‌شاءالله ایجاد کنیم.»

وعده‌ای جالب توجه و خوشایند که البته پیشتر نیز در مقطعی که احمدی نژاد رئیس جمهور بود و یکی از نزدیک‌ترین یارانش را عهده دار سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کرده بود هم داده شد و حتی در ادامه گزارش‌های فراوانی در خصوص درصد‌های بالای تحقق آن در برخی جاده‌های بین راهی ارائه گردید، اما گذر زمان به خوبی نشان داد نتیجه‌ای جز شکست نداشته و چه بسا از دلایل به محاق رفتن این معضل بوده است.

معضلی که مدت هاست گریبانگیر شهر‌ها هم شده و دست کم در تهران آثار ناخوشایند آن در مناطق زیادی از شهر احساس می‌شود و این سوال را به دنبال دارد که چگونه اوضاع سرویس بهداشتی در پایتخت کشور تا این اندازه وخیم است و برای رفع آن تدبیری اندیشیده نمی‌شود؟ آیا ممکن است مجموع نهاد‌های گوناگون متوجه چنین وضعیت غیرقابل قبولی نشده باشند؟ آیا عجیب است عده‌ای به طعنه یا به منظور نشان دادن وخامت اوضاع به وزیر بگویند که چگونه در کشور پروژه‌های عظیم به اجرا درمی‌آید، اما یکی از معضلات، فقدان سرویس بهداشتی است؟

ابهامات و انتقاداتی که با توجه به افزایش شمار سالمندان در کشور و حتی به واسطه طرح‌هایی مانند تشویق مردم به زادآوری، قابل توجه‌تر هم به نظر می‌رسند و اقدام دولتمردان برای رفع این معضل را ستودنی جلوه می‌دهند. اقدامی که البته باید در ابعاد وسیع‌تر در دستور کار قرار گیرد و منحصر به مسیر‌های بین راهی نباشد. چیزی شبیه اقدامی که هندی‌ها چند سال پیش در دستور کار قرار دادند.

درباره طرح «سواچ بهارات» سخن می‌گوییم که شاید برایتان عجیب باشد اگر بدانید در مقطعی شعار کلیدی دولت این کشور شد و بر اساس آن، پرداخت کمک هزینه برای ساخت توالت در منازل به مردم در دستور کار قرار گرفت و تامین هزینه‌های اجرای سواچ بهارات (که در هندی به معنای پاکسازی کشور است) از طرق مختلف، حتی استقراض از بانک جهانی در دستور کار قرار گرفت تا اجابت مزاج در گوشه و کنار شهر‌ها و روستا‌ها کاهش بیابد و در نهایت روزی برسد که همه خانوار‌های هندی به سرویس بهداشتی دسترسی داشته باشند.

البته اوضاع در کشورمان به وخامت هند نیست، اما خوب که به اطرافمان نگاه کنیم، ما هم نیازمند نسخه‌ای از سواچ بهارات هستیم تا شاید بتوانیم به کمک آن وضعیت شایسته تری برای خودمان رقم زده و امکان جذب بیشتر گردشگران و رونق اقتصاد کشور به واسطه حضور ایشان را فراهم آوریم. اتفاقی که رقم نخواهد خورد الا با جدی گرفتن مشکلی که وزیر گردشگری کشورمان را مجاب کرده بخشی از فعالیتش در شبکه‌های اجتماعی را معطوف به نشان دادن سرویس‌های بهداشتی نامناسب کند، بلکه اتفاق نظری برای حل این مشکل به وجود آید.

طرحی ضروری که می‌توان برای پیشرفتش در ابعاد وسیع‌تر و زمان کوتاه تر، فعال سازی سرویس‌های بهداشتی موجود را هم در دستور کار قرار داد که متعلق به اماکن عمومی یا حتی غیرعمومی هستند و برای فرار از هزینه‌های جانبی مانند نظافت، قفل بزرگی روی درهایشان نصب شده و بعضا نوشته مشهور و عمدتا همراه با دروغ «سرویس بهداشتی خراب است؛ لطفا سوال نفرمایید» هم در معرض دید مراجعین قرار گرفته است؛وضعیتی که اگر دولت مردان عزمشان را جزم کنند، قطعا قابل تغییر است.