به جای نماینده قذافی؛ از دفتر آیت الله منتظری جواب آمد!
نهم شهریور ماه، سالروز ربوده شدن امام موسی صدر در لیبی است؛ مسأله ای که همچنان به صورت معمایی مرموز در افکار عمومی مطرح است.
به گزارش «تابناک» پایگاه اطلاع رسانی یاران صدر به همین مناسبت، گفت وگویی با دکتر صادق طباطبایی، سخنگوی دولت موقت و خواهرزاده امام موسی صدر، انجام داده است که اهم نکات آن به شرح زیر است:
ـــ بنا بر دو بند از مقاوله نامه تجدید روابط دیپلماتیک میان ایران و لیبی در زمان ریاست جمهوری آقای بنی صدر، هیأتی برای سفر به لیبی و تحقیق درباره آن چه خارج از اراده ایشان بر سر ایشان آمده، در تهران و در دفتر من در نخست وزیری تشکیل شد. این هیأت قرار بود در لیبی با بهره گیری از کمک ها و اطلاعات مقامات لیبیایی، کار پژوهشی خود را اغاز کند. اعضای این هیأت، ترکیبی بود از دو نماینده از مقامات قضائی و سیاسی ایتالیا؛ نمایندگان ریاست جمهور و دولت و پارلمان لبنان و نمایندگان مجلس اعلای شیعه؛ دو وکیل از خانواده امام صدر در لبنان و نیز از طرف ایران، سید احمد صدر حاج سید جوادی؛ وزیر دادگستری دولت موقت؛ شهید والاگهر دکتر مصطفی چمران و این جانب.
ـــ در نشست هایی که غالباً در دفتر من در تهران تشکیل می شد، اسناد و مدارک لازم گردآوری شده و بحث های مبسوطی صورت گرفت. مدارک قضائی و تحقیقاتی نماینده دادستان ایتالیا که در آن کشور منجر به صدور رأی دادگاه مبنی بر نادرستی ادعاهای قذافی و جعلی بودن مدارک و اسناد ارایه شده از طرف ایشان بود؛ به اضافه مدارک و مستنداتی که برادران ما در لبنان و نیز وکلای خانواده امام صدر گردآوری کرده بودند و نیز مجموعه ای از اظهارات مقامات سیاسی و روسای دولت های اسلامی و خبرهایی که از منابع اطلاعاتی فراهم کرده بودیم، مجموعه ای موثق و پرونده ای محکم و مستند را شکل داده بود.
تاریخ سفر نیز با وجود امروز و فردا کردن مقامات لیبیائی تعیین و اسباب سفر فراهم شد.
ـــ در غروب روزی که قرار بود، هیأت با یک هواپیمای شرکت هما رهسپار لیبی شود، نماینده آقای قذافی خبر داد که رهبر لیبی اعلام کرده اند، از پذیرفتن این هیأت معذورند و سفرشان به لیبی ضرورتی ندارد. پس از چند بار رد و بدل شدن پیام ها و اشاره به تعهدات دولت آقای قذافی در پی تجدید روابط دیپلماسی فیمابین دو دولت و تذکر این مطلب که چنین رفتاری پیامدهای ناگواری در روابط دو کشور خواهد داشت، جناب رهبر لیبی اظهار داشتند: آنچه ما به آن متعهد بودیم، میزبانی و همکاری و کمک به هیأتی بود که برای تحقیق درباره سرنوشت امام صدر به لیبی سفر خواهد کرد.
در حالی که هیأتی که اینک رهسپار سفر هست، پیش از تحقیق، نظر نهایی خود را اعلام کرده و برای همین، نیازی به حضور این هیأت در لیبی نمی بینیم.
«شواهد و قراین تردیدی باقی نمی گذارد که آنچه بر سر امام صدر آمده است، خارج از اراده ایشان بوده و در سفر رسمی و اخیر ایشان در لیبی و به مسئولیت شخص معمر قذافی صورت گرفته است.»
ـــ آنچه در آن کنفرانس گفته بودم، نظر امام خمینی و عقیده غالب مسئولان و روسای دولت های اسلامی و نیز خانواده امام صدر بود، نه نظر هیأت تحقیق مربوطه. در عین حال، در آخرین پیامی که برای لیبی فرستادیم اظهار داشتم؛ من نه تنها از ریاست این هیأت که حتی از عضویت در آن نیز استعفا می دهم تا خاطر جناب قذافی از این بابت آسوده باشد. اینجا بود که به جای نماینده قذافی، از دفتر آیت الله منتظری در قم پاسه نهاِی برای ما فرستاده شد. بعد هم حضرت ایشان با عجله به تهران آمدند و در دیداری که با امام خمینی داشتند، به خطرات و پیامدهای اعزام چنین هیأتی در چنان زمانی برای کشور و نظام نوپای انقلاب اسلامی و نیز شکستن حلقه اتحاد سازنده دو دولت انقلابی ایران و لیبی سخن گفتند.
اقدامات این افراد که در رده های بالای حکومتی و در دفتر امام خمینی و حتی در ارگان های انقلابی نیز نفوذ داشتند، از مهمترین عوامل مانع در راه پیگیری سرنوشت امام صدر بود.
ـــ تأسفبارتر از همه این بود که گاه باید با مسئولان وزارت خارجه خودمان وارد گفت وگوها و مباحثات جانکاه و جگرسوزی می شدیم تا به آنان بقبولانیم که مسأله مظلومیت امام صدر و ربایش ستمگرانه ایشان با سرنوشت انقلاب و ارزش های دینی و ادعاهای ظلم ستیزی ما درآمیخته و معیاری بزرگ برای صداقت انقلابی ما در مبارزه علیه صهیونیسم و استکبار جهانی است.
ـــ اقدامات شخصی من در پیگیری این ماجرا، پیرامون سه محور ادامه یافت:
1. تماس با شخصیت های نافذ بین المللی و گرفتن خبر از دانسته های آنان و جستجوی راهی برای پیگیری و رهایی ایشان.
2. تداوم کار در چهارچوب تلاش های اعضای خانواده.
3. انجام فعالیت های فرهنگی و آگاهی بخشی به نسل جوان در باره آرمان ها، افکار، اندیشه ها، اهداف، سلوک و مرام و شیوه های مدیریتی امام صدر و مجاهدت های بیست ساله ایشان در لبنان و درباره انقلاب اسلامی ایران و نیز گزارش سفرهای ایشان در اروپا تا آنجا که من توفیق و افتخار همراهی ایشان را داشتم.
متن کامل این گفت وگوی جذاب را اینجا بخوانید.
جناب طباطبایی به هر حال قبول بفرمایید که آن مصاحبه شما بسیار ناشیانه انجام گرفت و آن مطالب را در آن جغرافیای زمانی نباید اعلام میکردید و با بیان آن صحبتها بهانه لازم را به دست قذافی دادید. 
چیزی که مهم است این است که کشور ما از نظر سیاستی در موقعیتی قرار گرفت که یک اتفاق نادری را که به ضرر یک ایرانی تمام شده است یعنی اسارت بی دلیل ( که مسلما دست صهیونیست ها در آن است، چرا که همه فعالیت های امام موسی صدر در جهت وحدت در لبنان بوده است ] نتواند از حق اتباع خود دفاع کند و موضوع را به محاق فراموشی بسپارد و تنها گاه گاهی برای خالی نبودن عریضه به سراغ این موضوع مهم بروند . این سید بزرگوار قطعاً در اسرائیل است و توسط قذافی دیوانه به آنها تحویل داده شده. تنها راهش هم این است عین قضیه لاکربی نسبت به ربودن یکی از نورچشمیهای قذافی دیوانه اقدام نمایند تا مجبور به افشای حقیقت شود. 
لطفا يک توضيحي هم بدهيد که سايت شما چرا اينقدر روي موضوع امام موسي صدر تاکيد دارد؟نگوييد فقط وظيفه ديني است که باور نميکنم.يا نسبت خوني و يا منافع سياسي داريد. سوال بنده اینست که چرا ایران در زمان جنگبا عراق روابط خود با لیبی را قطع نکرد واضح است چونکه از لیبی اسلحه وارد می کردیم سخنان اقای رفیق دوست کاملا واضح است خوب امام همیشه در مسائلی که مهم بود کاملا قاطع بودند به نظرم حتی امام پیگیری این مساله را چندان به مصلحت نمی دیدند والا امام که با فشار اطرافیان تسلیم نمی شدند گرچه سخنان اقای طباطبائی واقعا درد اور است اما گویا ایشان نیز هنوز نمی خواهند تمام مسائل را بیان کنند حال چطور انتظار دارند بقیه کاری کنند لطفا چاپ کنید