حمله به آثار هنری منجر به تغییر سیاست‌های دولت‌ها می‌شود؟!

همزمان با تحولات اوکراین که منجر به افزایش استفاده کشورهای اروپایی از سوخت‌های فسیلی شده، موجی از تحرکات فعالان محیط زیست برای اعتراض به این وضعیت در پیش گرفته شده است؛ تحرکاتی که با حمله به آثار هنری و تلاش برای مخدوش کردن آنها مواجه شده است؛ اما آیا این تحرکات به بهبود فضای مجازی منتهی می‌‌شود.

به گزارش «تابناک»؛ پس از وقوع جنگ روسیه و اوکراین و اوج گیری بحران انرژی، بسیاری از کشورهای اروپایی برای میان مدت دست به بازنگری در سیاست‌هایشان برای تامین انرژی زدند و برخی از کشورهای قاره سبز سراغ استفاده از سوخت‌های فسیلی نظیر زغال سنگ نیز رفتند که سطح آلایندگی بسیار بالایی نسبت به گاز تامینی از روسیه دارد.

در پی اعمال این سیاست‌ها، موج تازه‌ای از سوی گروه‌های فعال محیط زیست به راه افتاد و برخی گروه‌های آنارشیست سراغ روش‌های افراطی رفتند تا توجه عمومی را نسبت به تاثیرات مخرب عدم تغییر سیاست‌های استفاده از سوخت‌های فسیلی و عدم تغییر سریع مسیر به سمت سوخت‌های فسیلی یادآور شدند.

چندی پیش گروهی دیگر از فعالان روی تابلوی «دختری با گوشواره مروارید» شاهکار «ون‌گوگ» سوپ نخودفرنگی ریختند. شاهکار عصر طلایی «یوهانس ورمیر» در «موزه مائریتشویس» واقع در «لاهه» و نقاشی گران‌قیمت «کومه‌ها» اثر «کلود مونه» نیز هدف معترضان قرار گرفته بودند.

پس از آن دو فعال حوزه محیط زیست دستانشان را به قاب دو تابلو نقاشی اثر «فرانسیس گویا» که در موزه «پرادو» نگهداری می‌شود، با چسب چسباندند ولی به گفته مسوولان موزه این اقدام آسیبی را به قاب نقاشی‌ها وارد نکرده، اما لکه‌های جزئی بر روی آن‌ها ایجاد شده است.

این دو نفر در فضای بین دو نقاشی و بر روی دیوار عبارت « ۱.۵+ درجه سلسیوس» را نوشتند، تا به این نکته اشاره کنند که بر اساس «توافقنامه پاریس»‌ برای اینکه گرمایش زمین آثار مخرب و غیرقابل کنترل نداشته باشد، افزایش دما باید زیر ۱.۵ درجه باقی بماند.

گروه «شورش در برابر انقراض»، این اقدام فعالان محیط زیستی را اعتراضی به مواجهه با افزایش دمای کره زمین عنوان کرده‌اند. به گفته این گروه گرمایش زمین آب و هوای بی‌ثبات و عواقب جدی را برای تمام کره زمین به دنبال خواهد داشت.

مجموعه این اقدامات طبیعتاً توانسته توجه عمومی را به خود جلب کند اما آیا در نهایت می‌تواند منتهی به تاثیرگذاری بر سیاست گذاران و حکمرانان برای بازنگری در تنظیم سیاست‌های انرژی شود؟ قاعدتاً پاسخ منفی است. حتی اگر این فعالان تابلوهای تاریخی را بسوزانند نیز حکمرانان نمی‌توانند با صرف نظر از سوخت‌های فسیلی، زمستان سرد را به شهروندانشان هدیه بدهند.

در واقع بدیهی است که تغییر روند انرژی از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های پاک روند بلندمدت است، چرا که می‌بایست منابع تولید حجم عظیم انرژی ایجاد شود. بنابراین چنین تحرکاتی آن هم با محوریت مهم‌ترین گنجینه‌های هنر بشریت، تنها چهره گروه‌های محیط زیستی را مخدوش می‌کند و آنها را به گروه‌هایی فاقد منطق برای درک مسلمات نزد افکارعمومی جلوه خواهد داد و از قضا دغدغه‌هایشان را به حاشیه می‌برد.