آیا پزشکان، عالیجناب پولدارَک های جوامع در حال توسعه هستند؟
اخیرا کتابی با عنوان عالیجناب پولدارَک منتشر شده که در آن به خصوصیات مثبت و منفی افرادی که با سرعت و شتاب زیادی مسیر پولدار شدن را طی می‌کنند، پرداخته شده است.
در این کتاب در ضمن ۸۴ داستان کوتاه، یک شخصیت خیالی به نام عالیجناب پولدارَک معرفی می‌شود که از یک سو با مهارت‌ها و هوشمندی‌های زیرکانه توانسته خودش را از نظر اقتصادی تبدیل به یک عالیجناب کند، ولی از سوی دیگر بدلیل فرصت طلبی‌های فوق العاده و عدم رعایت حال مردم و فقدان خصوصیات اخلاقی، کوچک است و نمره قبولی از سوی جامعه دریافت نمی‌کند.
هرچند که این کتاب اشاره‌ای به جامعه پزشکی نکرده است و صرفا مروری تحلیلی به مهارت‌ها و شگرد‌های خوب و بد اشخاصی که به دنبال پول‌های درشت هستند، داشته است، اما انتشار این کتاب، بهانه‌ای است برای بازبینی مجدد به این سوال که آیا جامعه پزشکی، خصوصا متخصصین سرشناس، بدلیل درآمد‌های بالایی که برای خودشان رقم می‌زنند، از مردم جدا شده و با زندگی‌های مرفهانه و تجملی خود، نگاهی صرفا مادی و ثروت اندوزانه به مردم دارند؟ یا اینکه هنوز آداب فداکاری و مردم داری در جامعه پزشکی حاکم است و متواضعانه به ارائه خدمات به مردم مشغول هستند؟
آرش انیسیان، مدیرکل برنامه ریزی و اقتصاد سلامت سازمان نظام پزشکی در پاسخ به این سوال که آیا پزشکان، همچون عالیجناب پولدارَک ها، دارای زندگی لاکچری هستند، گفت: ابتدا باید تعریف درستی از زندگی لاکچری داشته باشیم. واقعیت این است که برداشت‌ها و ذهنیت‌های متفاوتی نسبت به تعریف زندگی لاکچری وجود دارد، ولی آنچه که مسلم است آن است که برای گروه‌ها و طبقه‌های مختلف جامعه، این تعریف و مصادیق آن تفاوت‌های زیادی می‌تواند داشته باشد و وضعیت هر شخص را باید در گروه اجتماعی خودش بررسی کرد.
وی ادامه داد: اینکه یک فرد زندگی متوسط و نرمالی داشته باشد در شرایطی که برخی مردم به دلایل مختلف از آن محروم باشند، دلیل نمی‌شود که آن افراد را به زیست لاکچری متهم کنیم.
انیسیان افزود: متاسفانه با شرایط اقتصادی امروز، طبقه متوسط جامعه گرفتاری‌های زیادی پیدا کرده اند و به شدت کیفیت زندگی شان افت کرده است و در این وضعیت برخی‌ها ممکن است داشتن یک آپارتمان کمی بهتر از معمول و یک خودرو راحت را مصداق زندگی لاکچری تصور کنند، در حالی که واقعیت چیز دیگری است.
وی افزود: جامعه پزشکی از نظر شان اجتماعی و حیثیت حرفه‌ای از گروه‌های محبوب جامعه محسوب می‌شود و بسیاری از افراد که برای ادامه تحصیل سراغ این رشته‌ها می‌روند، بیشتر جذب این محبوبیت می‌شوند تا اینکه هدفشان، زندگی لاکچری باشد. در سوی مقابل باید بگوییم که همین محبوبیت، گرفتاری‌هایی را برای جامعه پزشکی ایجاد کرده و سبب شده که برخی‌ها جامعه پزشکی را آماج هجمه‌ها و اوصاف ناپسند کنند تا بتوانند نقش جامعه پزشکی و سایر گرو‌های اجتماعی محبوب نظیر معلمان را در رهبری و هدایت فعالیت‌های اجتماعی کمرنگ کنند.
به گفته انیسیان، بیش از ۹۵ درصد پزشکان جزو طبقه متوسط جامعه هستند و صرفا از امکانات زندگی معمول و متوسط برخوردارند. آن ۵ درصد هم، بدلیل چند دهه سابقه فعالیت حرفه‌ای است که توانسته اند از طبقه متوسط تا حدودی بالاتر بروند.
وی ادامه داد: شاید فقط حدود یک درصد از جامعه پزشکی هستند که از نظر اقتصادی افراد شاخصی هستند و طبیعی است که هم به جهت توانمندی و مهارت‌های حرفه‌ای و هم از نظر علاقه مندی به داشتن زندگی لاکچری شرایط زندگی مرفه و بسیار بالاتر از نرمال در جامعه داشته باشند که البته این شرایط در بسیاری از اصناف و شغل‌ها ممکن است بسیار بیش از این باشد.
وی افزود: واقعیت این است که بیش از ۶۰ درصد جامعه پزشکی، درآمدی کمتر از ماهیانه ۳۰ میلیون تومان دارند. سی درصد هم درآمدی حدود ۳۰ تا ۵۰ میلیون تومان دارند که بازهم امکان ایجاد زندگی‌های لاکچری برایشان فراهم نیست چرا که هزینه هایشان نیز به همان نسبت افزایش پیدا کرده است.
انیسیان اضافه کرد: در مورد آن یک درصدی که زندگی لاکچری دارند توجه کنید که با یک محاسبه ساده می‌توان دریافت که درامد‌های آنچنانی، صرفا متکی به طبابت نیست و این افراد فعالیت‌های اقتصادی دیگری هم دارند.
به گفته انیسیان، حدود ۵۰ درصد از جامعه پزشکی در بخش دولتی فعالیت می‌کنند که در این بخش، امکان درآمد‌های نجومی و زندگی‌های لاکچری ذاتا فراهم نیست! در بخش خصوصی هم این امکان بسیار ناچیز است
وی ادامه داد: در خصوص داروسازان هم گفتنی است که حدود ۱۳ هزار داروخانه در سراسر کشور فعال است که اکثر آن‌ها درآمدی زیر ۲۰ میلیون تومان برای مسئولین فنی فراهم می‌کند. آمار‌ها و گزارش‌های مالیاتی هم نشان می‌دهد که کمتر از ۲۵ درصد داروخانه‌ها سودی بالاتر از ۳۰ میلیون تومان ماهیانه برای موسسین رقم می‌زنند.
او در پایان تصریح کرد: همه نشانه دلالت می‌کند که قاطبه جامعه پزشکی و داروسازی، زندگی لاکچری ندارد. این درحالی است که خدمات انسانی و روحیات فداکاری و جان نثاری جامعه پزشکی در همه بحران‌های اجتماعی خصوصا در زمان جنگ و کرونا زبانزده همه گان بوده است.
در این کتاب در ضمن ۸۴ داستان کوتاه، یک شخصیت خیالی به نام عالیجناب پولدارَک معرفی می‌شود که از یک سو با مهارت‌ها و هوشمندی‌های زیرکانه توانسته خودش را از نظر اقتصادی تبدیل به یک عالیجناب کند، ولی از سوی دیگر بدلیل فرصت طلبی‌های فوق العاده و عدم رعایت حال مردم و فقدان خصوصیات اخلاقی، کوچک است و نمره قبولی از سوی جامعه دریافت نمی‌کند.
هرچند که این کتاب اشاره‌ای به جامعه پزشکی نکرده است و صرفا مروری تحلیلی به مهارت‌ها و شگرد‌های خوب و بد اشخاصی که به دنبال پول‌های درشت هستند، داشته است، اما انتشار این کتاب، بهانه‌ای است برای بازبینی مجدد به این سوال که آیا جامعه پزشکی، خصوصا متخصصین سرشناس، بدلیل درآمد‌های بالایی که برای خودشان رقم می‌زنند، از مردم جدا شده و با زندگی‌های مرفهانه و تجملی خود، نگاهی صرفا مادی و ثروت اندوزانه به مردم دارند؟ یا اینکه هنوز آداب فداکاری و مردم داری در جامعه پزشکی حاکم است و متواضعانه به ارائه خدمات به مردم مشغول هستند؟
آرش انیسیان، مدیرکل برنامه ریزی و اقتصاد سلامت سازمان نظام پزشکی در پاسخ به این سوال که آیا پزشکان، همچون عالیجناب پولدارَک ها، دارای زندگی لاکچری هستند، گفت: ابتدا باید تعریف درستی از زندگی لاکچری داشته باشیم. واقعیت این است که برداشت‌ها و ذهنیت‌های متفاوتی نسبت به تعریف زندگی لاکچری وجود دارد، ولی آنچه که مسلم است آن است که برای گروه‌ها و طبقه‌های مختلف جامعه، این تعریف و مصادیق آن تفاوت‌های زیادی می‌تواند داشته باشد و وضعیت هر شخص را باید در گروه اجتماعی خودش بررسی کرد.
وی ادامه داد: اینکه یک فرد زندگی متوسط و نرمالی داشته باشد در شرایطی که برخی مردم به دلایل مختلف از آن محروم باشند، دلیل نمی‌شود که آن افراد را به زیست لاکچری متهم کنیم.
انیسیان افزود: متاسفانه با شرایط اقتصادی امروز، طبقه متوسط جامعه گرفتاری‌های زیادی پیدا کرده اند و به شدت کیفیت زندگی شان افت کرده است و در این وضعیت برخی‌ها ممکن است داشتن یک آپارتمان کمی بهتر از معمول و یک خودرو راحت را مصداق زندگی لاکچری تصور کنند، در حالی که واقعیت چیز دیگری است.
وی افزود: جامعه پزشکی از نظر شان اجتماعی و حیثیت حرفه‌ای از گروه‌های محبوب جامعه محسوب می‌شود و بسیاری از افراد که برای ادامه تحصیل سراغ این رشته‌ها می‌روند، بیشتر جذب این محبوبیت می‌شوند تا اینکه هدفشان، زندگی لاکچری باشد. در سوی مقابل باید بگوییم که همین محبوبیت، گرفتاری‌هایی را برای جامعه پزشکی ایجاد کرده و سبب شده که برخی‌ها جامعه پزشکی را آماج هجمه‌ها و اوصاف ناپسند کنند تا بتوانند نقش جامعه پزشکی و سایر گرو‌های اجتماعی محبوب نظیر معلمان را در رهبری و هدایت فعالیت‌های اجتماعی کمرنگ کنند.
به گفته انیسیان، بیش از ۹۵ درصد پزشکان جزو طبقه متوسط جامعه هستند و صرفا از امکانات زندگی معمول و متوسط برخوردارند. آن ۵ درصد هم، بدلیل چند دهه سابقه فعالیت حرفه‌ای است که توانسته اند از طبقه متوسط تا حدودی بالاتر بروند.
وی ادامه داد: شاید فقط حدود یک درصد از جامعه پزشکی هستند که از نظر اقتصادی افراد شاخصی هستند و طبیعی است که هم به جهت توانمندی و مهارت‌های حرفه‌ای و هم از نظر علاقه مندی به داشتن زندگی لاکچری شرایط زندگی مرفه و بسیار بالاتر از نرمال در جامعه داشته باشند که البته این شرایط در بسیاری از اصناف و شغل‌ها ممکن است بسیار بیش از این باشد.
وی افزود: واقعیت این است که بیش از ۶۰ درصد جامعه پزشکی، درآمدی کمتر از ماهیانه ۳۰ میلیون تومان دارند. سی درصد هم درآمدی حدود ۳۰ تا ۵۰ میلیون تومان دارند که بازهم امکان ایجاد زندگی‌های لاکچری برایشان فراهم نیست چرا که هزینه هایشان نیز به همان نسبت افزایش پیدا کرده است.
انیسیان اضافه کرد: در مورد آن یک درصدی که زندگی لاکچری دارند توجه کنید که با یک محاسبه ساده می‌توان دریافت که درامد‌های آنچنانی، صرفا متکی به طبابت نیست و این افراد فعالیت‌های اقتصادی دیگری هم دارند.
به گفته انیسیان، حدود ۵۰ درصد از جامعه پزشکی در بخش دولتی فعالیت می‌کنند که در این بخش، امکان درآمد‌های نجومی و زندگی‌های لاکچری ذاتا فراهم نیست! در بخش خصوصی هم این امکان بسیار ناچیز است
وی ادامه داد: در خصوص داروسازان هم گفتنی است که حدود ۱۳ هزار داروخانه در سراسر کشور فعال است که اکثر آن‌ها درآمدی زیر ۲۰ میلیون تومان برای مسئولین فنی فراهم می‌کند. آمار‌ها و گزارش‌های مالیاتی هم نشان می‌دهد که کمتر از ۲۵ درصد داروخانه‌ها سودی بالاتر از ۳۰ میلیون تومان ماهیانه برای موسسین رقم می‌زنند.
او در پایان تصریح کرد: همه نشانه دلالت می‌کند که قاطبه جامعه پزشکی و داروسازی، زندگی لاکچری ندارد. این درحالی است که خدمات انسانی و روحیات فداکاری و جان نثاری جامعه پزشکی در همه بحران‌های اجتماعی خصوصا در زمان جنگ و کرونا زبانزده همه گان بوده است.
