تحلیل عباس عبدی از اخراج بیژن عبدالکریمی
به گزارش تابناک، عباس عبدی در اعتماد نوشت: دکتر بیژن عبدالکریمی از نمونه روشنفکرانی است که جامعه ایران نیازمند آنان است. هر کس می‌تواند با او و با نگاهش مخالف یا موافق باشد، ولی بعید است که نسبت به انگیزه‌ها و رفتار او احترام نگذارد. دلسوزی او برای ایران و جامعه و مردم تردیدناپذیر است. رفتار او در تعامل سازنده و همدلانه با همه نحله‌های فکری و حتی حکومت، قابل احترام است.
او از روشنفکرانی نیست که فرصت‌طلب باشد یا نان به نرخ روز بخورد. هر جا که دعوت می‌شد، می‌رفت ولی حرف خودش را با همان لحن جذاب و دلنشین می‌زد. چند سال پیش یک موسسه آموزشی وابسته به بیت مقام رهبری که محل آن نیز در همان خیابان آذربایجان بود مرا برای مناظره با یکی از روحانیون مشهور دعوت کرده بود. شنوندگان دانشجویان دکترای آن موسسه بودند.
هنگامی که رفتم، دیدم آقای عبدالکریمی در حال سخنرانی است. خیلی صریح و روشن سخن می‌گفت، چه چیزی از این بهتر. نه دعوت را رد می‌کرد و نه اگر می‌آمد خوشایند میزبان سخن می‌گفت. یک بار دیگر در رمضان سال گذشته از تعدادی افراد از جمله بنده در دفترشان دعوت کردند که بلکه راهی برای تعامل فکری بیشتر با قدرت سیاسی پیدا شود، یک آقایی هم که ظاهرا دانشجوی دکترای ایشان بود و با آن طرف رابطه نزدیک داشت در جلسه حاضر بودند و افطاری هم مهمان آقای عبدالکریمی بودیم و البته و به‌طور طبیعی همان یک جلسه بود و تمام. جالب اینکه عبدالکریمی به دلیل مواضع مستقلش نسبت به سیاست خارجی حکومت، حتی نزد مخالفان حکومت نیز مساله‌دار تلقی می‌شود.
اینها را گفتم تا شناخت بهتری از ایشان به دست دهم و تجربه خودم از ایشان را تقدیم کرده باشم، حتما کسان دیگری تجربیات بهتر و جذاب‌تری دارند. البته فیلم‌های کوتاه از اظهارات و مواضع ایشان در تلویزیون یا در سخنرانی‌ها آن‌قدر در دسترس هست که همه با آن آشنا باشند.
اکنون می‌شنویم که چنین استادی را با عذر بدتر از گناه از دانشگاه آزاد اخراج می‌کنند. اگر یک نظام آموزشی مستقل و معتبر می‌داشتیم، به‌طور قطع عبدالکریمی باید در بهترین دانشگاه تدریس می‌کرد. به گمانم مشکل اصلی در این اخراج چیز دیگری است.
او را به اتهام دفاع از رژیم گذشته اخراج کرده‌اند! این اقدام مرا یاد لطیفه‌ای انداخت. دو نفر دعوا می‌کردند. اولی به دومی گفت که چرا فحش می‌دهد. دومی با ردیف کردن یک‌سری فحش دیگر گفت فلان فلان‌شده من کی فحش دادم. قضیه این است که این اخراج به‌طور دقیق ترویج و تایید چیزی است که از ترس رواج آن‌چیز او را اخراج کرده‌اند.
در واقع هنگامی که در فضا‌های رسانه‌ای غیررسمی و در کف خیابان و کوچه و بازار گرایش به گذشته‌ای را می‌بینیم که از بسیاری جهات ارزش دفاع ندارد و باید محکوم شود، متوجه می‌شویم، یک علت آن سیاه و سفید کردن گذشته و منع دیگران از اظهارنظر و تایید نقاط مثبت آن است.
این نگاه یک‌سویه موجب می‌شود که نظام آموزشی کشور در طول دبیرستان و دانشگاه در انتقال مفاهیم خود به دانش‌آموز و دانشجو با شکست مواجه شود. زیرا با اولین اندیشه‌ای که مخالف گزاره‌های رسمی است، تمامی آن بنای آموزش‌های داده‌شده فرو می‌ریزد و به نتایج عکس منجر می‌شود.
نتیجه این است که مخاطبان حتی حاضر به دیدن ضعف‌های اساسی رژیم گذشته نیز نمی‌شوند. ایراد نگاه سیاه و سفیدی این است که می‌کوشد خود را سفید مطلق و دیگری را سیاه مطلق نشان دهد، این منطق به لحاظ شکلی ترویج و پذیرفته می‌شود ولی به لحاظ محتوایی به راحتی می‌تواند جای سیاه و سفید عوض و نتیجه معکوس شود.
منطق سیاه و سفید ره به جایی ندارد. هیچ فرد و گروه و حکومتی را نمی‌توان نشانه سفیدی یا سیاهی مطلق معرفی کرد. اگر چنین کنیم این منطق دیر یا زود کمانه می‌کند و صاحب آن را مصداق سیاهی معرفی می‌کند. روشنفکر واقعی برای شکستن این منطق هزینه می‌دهد. گمان نکنید با اخراج و قطع منابع مالی و زندگی آن‌ها که اقدامی زشت و غیراخلاقی است می‌توان سیاهی را از تصویر خود پاک کرد اگر سیاه‌تر نشود.
اخراج عبدالکریمی در ذهنیت مخاطب و جامعه نتیجه‌ای جز تایید گفتمان مخالفان رادیکال حکومت ندارد. حکومتی که مدعی بود مارکسیست‌ها هم می‌توانند آزاد باشند و حرف بزنند، کارش به جایی رسیده که عبدالکریمی را در دانشگاه تحمل نمی‌کند. آیا منظور از کرسی‌های آزاداندیشی اخراج عبدالکریمی‌ها است؟
منبع: روزنامه اعتماد
دکتر عبدالکریمی شما که از تمام دنیا دعوت نامه و پذیرش داری ؟ هر یک کلمه حرف شما را کتاب می نویسند با این اطلاعات عالی در فلسفه با این اطلاعات عمومی ... حیف از این مغزها استاد تمام عیار و کامل دانشمند بی ادعا که هنوز مستاجر است گویند که گر، می بخوری عرش بلرزد عرشی که به یک جام بلرزد، به چه لرزد؟ در خانه ی ما زیرزمینیست که در آن خمی بخوری،خشتی از آن نیز نلرزد،خیام. هر چند بلحاظ سیاسی خودما تو جبهه ولایی ها میدانم البته انشااله درست گفته باشم ..بهرحالاما اجالتا با این دغدغه اقای عبدی کاملا موافقم
دیگه دوره ی روشنفکری بازی گذشته ، موقع کار کردنه، حرافی بسه دیگه 
| 
منظورت که اختلاس بیشتر که نیست انشالله | هر کسی دم از کار کردن زد بعد از مدتی سر از کانادا در اورد بهتره بعضیها فقط مشغول حرف زدن باشن | کار کردن بدون تفکر وتعقل نتیجه ای جز هدر دادن سرمایه مالی و انسانی ندارد اخراج از دانشگاه بخاطر سخنرانی و ابراز عقاید، عمل بسیار زشتی است. اگر واقعا جرمی مرتکب شده بود، بخصوص اگر آن، یک جرم سیاسی بود، باید قوه قضائیه وی را محاکمه می کرد؛ و عذر نمی آورد که مثلا، این محاکمه برای نظام هزینه خواهد داشت.
جناب عبدی منتظر است در هر ساحتی نقدی وارد نماید ولی کلمه حق یراد به الباطل است . نظام با توجه به شرایط اجتماعی جامعه نهایت سعه صدر را دارد دلیل آن هم امثال عبدی ها هستند که آزادانه مخالفت و نقد می کنند . ولی وقتی در جایگاه استاد دانشگاه اینقدر بی غیرت باشد که از رژیمی دفاع کند که خون این ملت را مکیده و غلام حلقه به گوش غرب بوده و جان هزاران آزاده را گرفته این دیگر از عقل و منطق به دور است که مورد اغماض قرار گیرد چون این فرد جایگاه استادی دارد و مضل و مضر است . کسانی که از تاریخ درس عبرت نگیرند خودشان درس عبرت دیگران میشوند.کسی که نصیحت پذیر نباشه مجبور میشن مردم اون کشور تنبیه ش کنند .زنده باد عبدالکریمی ها
حرافی کافی چی میخواستیم چی شد همینی که هست هر کی ناراحته جمع کنه بره والسلام نخبگان را از مملکت فراری دهید! ببینیم با این قوچعلیها کشور را بکجا خواهید برد! استادی در دانشگاه آزاد بود که اقتصاد تدریس می کرد و روی تخته سیاه غلط املایی داشت! تازه از روی جزوه هم تدریس می کرد! جزوه‌اش را کش رفتن یک ماه تدریس تعطیل شد! اینها استاد اینجوری می خواهند که بیاید و مثل گوسفند یک چیزی بع،بع کند و برود! دانشجو هم هر چه کمتر یاد بگیرد و بداند بهتر است! حرافي كدامه....؟عدم توجه به اين مسائل اجتماعي و فلسفي مثل ساختمان ساختن بدون نقشه است
اگرآستانه تحمل حکومت بالا نباشد جمهوری اسلامی آسیب خواهددید فرمایشات جناب اقای عبدی عین واقعیت است قدر زر زرگر شناسد قدر گوهر گوهری عرض ادب واحترام خدمت جناب دکتر عبد الملکی سایه شون مستدام از بی حرمتی که به ایشان شده شرمنده ام سمت اشغالی توسط اصلاح طلبان باید تار مار گردد.دنباله رویان غرب به تلاطم افتاده اند.