اگر سر به سر تن به کشتن دهیماگر سر به سر تن به کشتن دهیمبه از آنکه میهن به دشمن دهیممن یه خاکم که زخمیِ جنگهایستاده با اینکه مجروحهمن یه خاکم که خنده صلحهجنگ نه توو دفاع ولی کوههاز شمالم، قنوتِ در محرابتا جنوبم سما مولاناستدشت تا دشت پشتِ من لشگرکوه تا کوه پرچمم بالاستمن صدای خروشِ کارونمایستاده به وسعت سبلانمردُمم سر به زیر در تاریخمردُمم سربلند در دورانمنو بشناس که از جنگ نگفتم با تومنو بشناس که آرامشِ در طوفانممنو بشناس به لبخند، به زیبایی صلحمنو بشناس، که من ایرانمپایِ سختی به قدرتِ تختیشورِ شیرینِ عشق با فرهادکشور و قوم و مذهب و آئینسرزمینِ همیشه ی آزادخاکِ آرامشِ خلیجِ فارسوسطِ مرز های طوفانیسَر فدایِ وجب وجبِ این خاکپایان گنبدِ خراسانیمنو بشناس که از جنگ نگفتم با تومنو بشناس که آرامشِ در طوفانممنو بشناس به لبخند، به زیبایی صلحمنو بشناس، که من ایرانم I come in peace when I’m struggling in painI might be calm but I’m the heart of the hurricaneRemember me as I smile, as beautiful as peaceRemember me, cause I’m Iran از شمالم، قنوتِ در محرابتا جنوبم سما مولاناستدشت تا دشت پشتِ من لشگرکوه تا کوه پرچمم بالاستمن صدای خروشِ کارونمایستاده به وسعت سبلانمردُمم سر به زیر در تاریخمردُمم سربلند در دورانمنو بشناس که از جنگ نگفتم با تومنو بشناس که آرامشِ در طوفانممنو بشناس به لبخند، به زیبایی صلحمنو بشناس، که من ایرانممنو بشناس به لبخند، به زیبایی صلحمنو بشناس، که من ایرانم