حال و روز جلیلی بعد از بدهی تبلیغات انتخاباتی

دوستمان ظنز نوشته اند ولی این یک سوال اساسی و فلسفی است که حفظ یا دفاع از یک عقیده، فرمول، نظام یا سیستم تا چه اندازه اهمیت دارد نسبت به دفاع از حقوق انسان ها؟ آیا مجازیم همواره از یک عقیده یا نظامی دفاع کنیم و هر چه خوب بود را به آن نسبت بدهیم و هر چه ایراد داشت را به عملکرد بد مردم یا افراد گرداننده؟ فقط انسان های نیستند که کاستی و نقطه قوت دارند، نظریه ها و فرمول ها و نظام ها و سیستم ها هم همین مشکالات را دارند که معمولا مشکلات ساختاری نامیده می شود. تازه نظام ها یا عقیده ها در عمل با گزینه های متغییری که دارند تعدادشان به مراتب از مردمان هم پیشتر می شود حال کدام خوب است و کدام بد؟ و چرا باید بیش از اندازه بر حفظ و دفاع از یک نظام تاکید بکنیم؟ چرا آدم ها را راحت عوض می کنیم ولی نظام ها را خیر؟ درستی یک نظام به میزان دستاوردها و محاسن و پشتیبانی جمهور مردم است اگر ضعف در اینها دارد یا باید اصلاح ساختاری بشود یا برخی وقت ها کنار گذاشته شود چرا بر موجودی اعتباری مثل یک نظام تحت هر شرایطی تعصب می رود و بر موجودیت های واقعی مانند انسان ها که گوشت و پوست و خون و حق مسلم کرامت و آزادی دارند تاکید نمی شود. این نکته فلسفی تا در میان ما محرض نشود متاسفانه تحت هر شرایطی شعار حفظ فلان از اوجب واجبات است داده می شود در حالی که در درجه ی اول انسان ها در اولویت هستند و دیگر موجودیت های ساختاری اگر احترام و اعتباری دارند به اندازه موفقیت در جلب رضایت مردم و برآورده سازی اهداف است.

نخور دیگ کجای جهان رئیس جمهرشون توی کاه گل... زندگی میکنه.... خور

نه دفتر کار و نه خانه های مردم نباید از خشت و گل باشد. ما کشور ثروتمندی هستیم در هیچ سطحی نباید فقر داشته باشیم.