دروازه‌بان اول انگليس كيست؟

اين‌كه چه كسي دروازه‌بان ثابت تيم ملي فوتبال انگليس در جام‌جهاني پيش رو خواهد بود، از سوالات و نكات جالب پيرامون اين تيم در هفته‌هاي اخير بوده است. با اين كه به نظر مي‌رسد در فضاي فقر شديد و محسوس انگليس در اين پست، «رابرت گرين» سنگربان پيشين نوريچ با پيشرفت محسوس سال‌هاي اخيرش گزينه اول فابيو كاپه‌لو براي اين پست جهت مسابقات مهم مذكور باشد، اما شايد «جو هارت»‌ و «ديويد جيمز» هم كم و بيش همين قدر شانس داشته باشند.

به نوشته جام جم و به نقل از AFP؛ مشكل اين است كه چيزي به اسم يك سنگربان ششدانگ در فوتبال انگليس طي 7، 8 سال اخير وجود نداشته و عصر امثال «گوردون بنكس»، «پيتر بوندتي»، «ري كلمنس» و «پيتر شيلتون» تبديل به خاطره‌اي در دوردست و زمانه‌اي غيرقابل تكرار شده است.

ترديد كاپه‌لو براي گزينش يكي از 3 دروازه‌بان فوق به عنوان نفر فيكس با اين كه محصول مستقيم ضعف آنان است اما گرين مي‌گويد همين مساله منفي نيز باعث رقابت سازنده‌اي بين آنان و اعتلاي اجباري سطح‌ كار هر سه نفر شده و اين امر روي هر سه مدعي اثر مثبت گذاشته است.

گرين كه در پيروزي يك ـ 3 اخير انگليس بر مكزيك در مسابقه‌اي تداركاتي دهمين بازي ملي‌اش را تجربه كرد،‌ مي‌گويد: «با وجود تمام اخبار مرتبط با پيشتازي من يا جو هارت در اين رقابت،‌ هر چيزي امكان‌پذير است و امكان دارد جيمز بيشتر از ما در آفريقاي جنوبي درون دروازه بايستد. اين مساله باعث شده همگي تلاش فزون‌تري براي رسيدن به سطح مطلوب داشته باشيم و هر سه نفر پيشرفت كنيم.»

جوهارت كه در استخدام منچسترسيتي است، فصل پيش را به عنوان بازيكن قرضي در بيرمنگام گذراند و در ديدار انگليس ـ مكزيك در نيمه دوم به جاي گرين درون دروازه انگليسي‌ها ايستاد. او مي‌گويد: «ما هنوز به درستي نمي‌دانيم كاپه‌لو كداميك از ما را براي بازي نخست انگليس در جام‌جهاني (22 خرداد ‌ برابر آمريكا در شهر روشتن‌بورگ آفريقاي جنوبي)‌ انتخاب مي‌كند.

حتي اگر آن فرد هم مشخص باشد، تضميني نيست كه در ديدار دوم (در برابر الجزاير در روز 28 خرداد در شهر كيپ‌تاون)‌ باز همان دروازه‌بان به ميدان آيد. كاپه‌لو معمولا راجع به اين گونه مسائل به روشني صحبت نمي‌كند. در اين ميان منتخبين اين پست هر كاري از دست‌شان برمي‌آمده، انجام داده‌‌اند.»


عادت بد
مدتي هم ديويد جيمز، سنگربان اول انتخابي دن فابيو بود و اين تكرار روند كاري اسلاف وي يعني استيو مك لارن و اسون گوران اريكسون بود، اما دروازه‌بان كنوني پورت‌موث و عضو پيشين ليورپول و استون ويلا 41 ساله شده و بيش از هر زماني آسيب‌پذير است و عادت بد «پرنوسان بودن»‌ خود را همچنان حفظ كرده است.

بن فاستر كه تا يك سال پيش نفر اول دروازه‌بان‌هاي انگليس براي 10 سال آينده نشان مي‌داد بعد از اشتباهات بزرگ و نمايش‌هاي متزلزلش در منچستر يونايتد از ليست دن فابيو خط خورد و حتي الكس فرگوسن سرمربي ابدي(!) منچستري‌ها هم او را جواب كرده است و اگر باشگاه‌هاي نامداري مثل آرسنال و ليورپول چند سالي است به نفرات خارجي براي حفاظت از دروازه خود روي آورده و از المونيا و راينا سود مي‌جويند، اين نيز محصول ضعف دروازه‌بانان انگليسي در سال‌هاي اخير و نتيجه پروسه‌اي است كه برشمرديم.

در اين ميان گرين و هارت مي‌توانند به صعودي كه در سلسله مراتب تيم ملي انگليس در يكي دو سال اخير داشته‌اند، ببالند. آنها در حالي اينك گزينه‌هاي نخست دروازه‌باني اين تيم به حساب مي‌آيند كه پيش‌تر حتي دعوت شدن به اردوي ملي نيز برايشان توفيقي مهم محسوب مي‌شد.

شرايط كنوني دروازه‌باني انگليس به قدري نامطمئن است كه سران فوتبال اين كشور حتي به استفاده از مانوئل المونيا هم براي اين پست فكر كرده بودند. المونيا البته اسپانيايي است، اما چون پاسپورت انگليسي هم گرفته و از بازي در تيم ملي كشورش قطع اميد كرده، بدش نمي‌آيد كه براي انگليسي‌ها به ميدان بيايد و اگر آنها اين دست و آن دست و معطل نمي‌كردند شايد المونيا اينك از مسافران آفريقاي جنوبي مي‌بود.


حس تزلزل
فقط اين مساله مشخص است كه كاپه‌لو از زمان شروع به كارش در انگليس (دسامبر 2007)‌ هرگز از درون دروازه تيمش احساس اطمينان نكرده و به رغم آزمودن گزينه‌هاي متعدد هنوز هم اين حس تزلزل را در تيم خود دارد.

او در پايان ديدار اخير انگليس با مكزيك نيز خطاب به خبرنگاران صرفا گفت: «من از نمايش گرين و هارت راضي‌ام و ايراد بزرگي در كار آنان نديدم. اميدوارم اين روند ادامه يابد».