پایتخت فروشی توسط مدیران در خیابان جام جم!
با خوب و بد بودنش کاری نداریم؛ اما نه گرفتن پول میلیاردی توسط محسن تنابنده اتفاق عجیبی در دنیای سلبریتی ها و دورهمی هایشان است، و نه وجود تبلیغات طولانی در یک سریال بی سابقه است؛ مسئله اصلی موفقیت صدا و سیما و مدیرانش در از دست دادن هرچه بیشتر مخاطب و شوراندان مخاطبان سابق و اسبق علیه خود است.
به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، پیش و بیش از هر کسی مدیران سازمان صدا و سیما هستند که باید اتفاقات مربوط به سریال پایتخت ۷ را واکاوی کنند البته اگر تمایلی برای حفظ مخاطبان فعلیشان و از دست ندادن این تعداد مخاطب باقی مانده دارند.
یکی از بارزترین انتقادات به "پایتخت ۷"، حضور پررنگ و آزاردهنده‌ی تبلیغات در دل داستان است. مخاطبان از قرارگیری نامناسب آگهی‌های تجاری در میان دیالوگ‌ها و صحنه‌های سریال گلایه دارند.
در اوج ریزش مخاطب مدیران سازمان فکر می‌کنند با یک سریال احتمالاً برخی از مخاطبان بازگشت داشته‌اند، ذوق کرده و هرچه در توان دارند در مسیر بازرگانی و کسب سود از آن استفاده می‌کنند. به نظر می‌رسد صداوسیما و تهیه‌کنندگان، این بار نیز منافع مالی را بر جذابیت هنری و رضایت بینندگان ترجیح داده‌اند.
سهم ۲۰ میلیاردی از بودجه ۱۰۰ میلیاردی
عدد منتسب به درصد محسن تنابنده در سریال پایتخت ۷ به هیچ وجه با حال و هوای اعداد و ارقام حاکم بر زندگی مردم مطابقت ندارد و فاصله بسیاری با حال و هوای مردم دارد. اما در هر حال این فضا برای چنین افرادی و در چنین شرایطی مهیا بوده و عجیب نیست آنها استفاده ببرند.
کسی در برابر پیشنهاد خوب و درآمد خوب مقاومت نخواهد کرد اما از آن پس نگاه مردم و انتظارات مردم از او متفاوت خواهد بود و دیگر هر حرفی را از وی، درباره مردم داری و مردم مداری، نخواهند پذیرفت.
تکرار اشتباهات گذشته
با وجود تمام انتقادات به فصل‌های قبلی، به نظر می‌رسد سازندگان و صداوسیما ترجیح داده‌اند به جای اصلاح روش‌ها، همان مسیر قبلی را ادامه دهند. از تبلیغات بیش‌ازحد گرفته تا پرداخت‌های نامتعارف به بازیگران، همه نشان می‌دهد که اولویت‌ها تغییر نکرده است.
واکنش مردم: "پایتخت" دیگر آن سریال قدیمی نیست
برخی بینندگان معتقدند کیفیت این فصل نیز مانند فصل ششم، افت محسوسی داشته است. نبود فیلمنامه‌نویس اصلی (خشایار الوند) و تغییرات ناگهانی در بازیگران، از عوامل اصلی این نارضایتی‌هاست.
در هر حال "پایتخت ۷" روی آنتن رفته، اما سوال اصلی اینجاست: آیا این سریال هنوز همان اثر محبوب و باکیفیت گذشته است، یا فقط به ابزاری برای درآمدزایی و تبلیغات تبدیل شده؟ پاسخ این سوال را باید در نظرات مخاطبان جستجو کرد.
سئوال مهم در این میان این است آیا مدیران صدا و سیما حواسشان است که نوع نگاه مخاطبان سابق و اندک مخاطبان فعلی این رسانه به سریال پایتخت ۷ و تبلیغات آن و داستان و غیره ناشی از چیست؟ رویگردانی مخاطبانی که زمانی پای کار تلویزیون بودند یک فاجعه برای یک رسانه با آن همه نیرو و گستره محسوب می‌شود. عملکرد مدیران و مسئولین این رسانه باعث شده است مخاطب دنبال کوچک‌ترین بهانه‌ای برای نقد کشیدنش باشد. رسانه ای که قرار بود ملی باشد اما حالا با مخاطب خود فاصله بسیار بسیار زیادی دارد.
سریال پایتخت ۷ از کیفیت پایین برخورد است و اساس نیازی به تکرار مکررات وجود ندارد. تبلیغات و هزینه‌های ناشی از آن و درصدهای افراد و اتفاقات رخ داده درون امور بازرگانی صدا و سیما نیز جای تامل دارد. اما شیوه عملکرد مدیران این رسانه و بی توجهی به نقدها از همه مهم تر و آسیب زننده تر است.
مگر هنوز کسی صدا و سیما میبینه؟! حیف وقت نیست؟1! 
| 
خوش بحال تو که نمیبینی. مدال افتخار کن بنداز گردنت | ماهواره نگاه کنی میری ته جهنم چون همه اش گناه نشون میده | همه دنبال منافع شخصی خودشون هستند تنابنده هم از این قاعده مستثنی نیست | هرچی شماره فصل سریال بالاتر رفت کیفیتش پایینتر و پایینتر امد | فکر کردن روی المان های فیلم معامله کنن ، برد کردن، اما دریغ! پونزده تا شبکه داریم توی بیست و چهار ساعت حالا منصفانه بگم شصت تا هفتاد درصد مجری هستش و فک میزنن یا اراجیف مذهبیه خو ادم بخواد ایارو هی ببینه میره مسجد بیست درصد تبلیغاته ده درصد برنامه مفید اونهم به لطف شبکه نمایش و تماشاست که بعضی فیلم و سریالهاش بد نیستن چون قدیمین یا یه درصد جدید خوب..اینهمه بودجه چرا هدر میدن نهایت هفت شبکه کفایت میکنه یه شبکه سریال یه شبکه مذهبی یه شبکه اخبار یه شبکه در مورد علم و غیره وحید جلیلی و هم فکراش چه کردن با این صداسیمای میلی | متاسفانه بی اعتقادی به آخرت و دلخوش کردن به دنیای فانی که به زودی برای همه به سر خواهد رسید باعث شده عده ای به مهمترین مساله انسان که با زندگی ابدی و سرنوشت او گره خورده را به باد اهانت بگیرد. مرگ در کمین و نزدیک تر از آن چیزی است که فکر می کنیم . خودمان را آماده سفر حتمی و پر از مشکلات کنیم تا فصل پنجم نویسنده مرحوم الوند ، حسن وارسته و امیر قاسمی بودند و نوع طنز و صحنه های خنده دار کلیشه ای مثل سایر سریالها نبود از فصل شش که آرش عباسی نویسنده شده است افت کرده است نوع طنز عباسی بسیار ساده و معمولی است صحنه های کلیشه ای و تمایل شدیدی هم به فیلم فارسی دارد و سبیل و لاتی و و.. شخصیت ارسطو چه لزومی داشت اصلا به این سمت کشبده شود عباسی و با تائید تنابنده اینکارو کردند کلا هم میبینی ازون فضای خاکی خانوادگی فاصله گرفته است
صحبتهایی بود حسن وارسته بنویسه نویسنده فصل دوم و چهارم و... ولی باز ارش عباسی اوردند
جای تعجب داره سیروس مقدم و تنابنده چه اصراری دارند ارش عباسی بنویسد ته خلاقیت طنزش صحنه گراز است و شما مقایسه کنید با صحنه قبرستان فصل چهارماصلا مواجهه شخصیتها با هم مثل قبل نیست در فصل شش بردن شخصیتها به سمت لاکچری بازی و فیلم فارسی کلا خرابش کرده است
هنوز بیست و چهار ساعت از پخش اولین قسمت نگذشته که عکس العمل مردم معلوم شود و اتفاقا در حد خودش صحنه های خنده دار و جذاب هم کم نداشت . مشخصه این بازی و حمله از قبل از پخش اولین قسمت طراحی شده برای باز هم دو قطبی ایجاد کردن در جامعه . اونهایی که دشمن هستند تکلیفشان معلوم است . اما آنهایی که ایران برایشان مهم است و باز هم فریب این دو قطبی بازیها زا می خورند بدانند که آنهایی که دنبال غرق کردن کشتی ایران هستند ، روز موعود فقط ایرانی بودن برایشان کفایت می کند و تفکر ، دیدگاه ، مذهب ، قومیت و ... برایشان فرقی نخواهد داشت . کلا صدا سیما که افت کرده تمام برند هاشم دارن خراب میشنشما ته حلاقیت نویسنده رو در فصل ششم دست بیقرار و در فصل هفتم گوش ناشنوا برا طنز میبینی ، خدا مرحوم الوند بیامرزه
با اولین قسمت فهمیدین که کیفیت نداره؟؟؟؟ بعید میدونم نویسنده این گزارش ضعیف، قسمت اول پایتخت را هنوز دیده باشه:)))))))) | حالا نویسنده فیلم رو ندیده. انصافا توخودت این مطلب رو خوندی؟ اصلا نفهمیدی اصل حرف چیه قضاوت در مورد داستان در فصل هفتم هنوزه زوده. انتقاد به تبلیغات وارد هست و صحیح هست. در خصوص بودجه و دستمزد باید انصاف داشت | اتفاقا من ندیده مثل فراستی میگم مزخرفه