چرا نهادهای فرهنگی بار مسئولیت‌شان را روی دوش دستگاه قضایی و پلیس می‌اندازند؟
با وجود سپری شدن قریب به سال از حوادث که منجر به ناآرامی گسترده کشور شد و لزوم فعال شدن همه نهادها برای تغییر شرایط کشور، نهادهای فرهنگی بار دیگر غایبین اصلی صحنه هستند و مسئولیت را بر دوش دستگاههای قضایی و پلیس انداخته‌اند؛ رویه‌ای که باید تغییر کند.
به گزارش «تابناک»؛ حاضرین در فصل بودجه و غایبین در سایر فصول. این شاید یکی از توصیف‌های قابل توجه درباره وضعیت دستگاه‌ها و نهادهای فرهنگی کشور باشد. این توصیف را به ویژه در طول یک سال اخیر بیش از پیش می‌توان درک کرد. نهادهایی که با وجود هزاران میلیارد تومان بودجه سالیانه عملاً شکست خورده‌اند، با وجود حوادثی که پس از فوت مهسا امینی در کشور رخ داد و در نهایت با موجی از کشف حجاب منتهی شد، بازنگری در خط مشی، ماموریت‌ها و ساختارهایشان نداشته‌اند و انگار نه انگار در کشور اتفاقی رخ داده است.
نهادهای فرهنگی و مذهبی در صف اول مقصرین وضع موجود هستند، به جز تعداد گردهمایی و بنرها و ویدیوهای کم اثر، هیچ ابتکاری نداشته‌اند و انگار اساساً فاقد توان خلق ایده و ابتکارات فرهنگی موثر هستند که به شکل ایجابی هنجارهای عمومی را به سمت ارزش‌های ملی و دینی سوق دهد.
هیچ کدام از این نهادها یک صفحه برنامه عملیاتی غیرشعاری که حجاب را به عنوان یک هنجار در سطح جامعه تقویت کند، ارائه نکرده‌اند؛ چه رسد به اجرا. اغلب دستگاه‌ها حتی یک گزارش یک صفحه‌ای در تحلیل فضای فرهنگی کشور ارائه نکرده‌اند و مشخص نیست اساساً چه دورنمای فرهنگی پیش روی مردم این سرزمین است.
بدنه اجرایی این مجموعهها طی چند دهه اخیر بر اثر حامی پروری متولیان ادوار مختلف‌شان، به مرور متورم شده و بخش اعظم بودجه چند هزار میلیارد تومانی فرهنگ و مذهب صرف پرداخت حقوق و بیمه و مزایایی پرسنل و گروه‌های تحت پوشش این مجموعهها میشود. وقتی مدیران دستگاهی دغدغه اصلی‌شان تامین بودجه برای پوشش هزینه‌های اینچنینی باشد و آنچنان بزرگ شده باشد که فاقد چابکی و قدرت عمل و عکس العمل باشد، مشخص است که اوضاع به این شکل میشود.
دغدغه این ساختارها نیز برپایی یک سلسله برنامه روتین سالیانه و تعدادی همایش و کتاب و پژوهش شده که بتواند بر حقوق پرسنل رسمی این مجموعهها بیافزاید و در واقع این جنس تحرکات بیش از آنکه خروجی ملموسی برای کشور داشته باشد، در همه این سال‌ها محملی برای بهره برداری عوامل دستگاههای فرهنگی از این اعتبارات بوده است.
مشخص نیست باید در این مملکت چه اتفاقی رخ دهد تا در تمامی دستگاههای فرهنگی شاهد یک زلزله اساسی باشیم و خروجی این نهادها دستخوش تغییر معناداری شود. تا چه زمان این نهادها قرار است هزینه ترک فعل‌هایشان را به دیگر دستگاه‌ها تحمیل کنند و در این ترک فعل، حتی یک ریال از بودجه‌شان نیز کسر نشود؟
همه جا همین طور است ، مثلا در وزارت نفت و یا بهداشت کلی بودجه وساختمان برای تحقیق و توسعه می گیرند با حقوق مزایای وامتیازات ویژه اما خروجی هیچ 
چون مسؤلان فرهنگی ظاهر و باطنشان یکی نیست و اعتقادی به آنچه می گویند ندارند لذا حرفشان در جامعه تاثیر گذار نیست نمونه بارز آن شعار مرگ بر آمریکا می دهند ولی فرزندانشان مقیم آمریکا می شوند و یا خود برای رفتن به آمریکا سر و دست می‌شکنند و.... ای بابا مثلا در وزارت بهداشت دکتر ملک زاده مسئول تحقیق وتوسعه است اما آنجا حیاط خلوتی برای گرفتن امتیازات ویژه برای خود وهم مسلکانش ، اما خروجی برای کشور هیچ یک سری به آنجا بزنید ببینید چه خبر است چون حرفی برای گفتن ندارند، نه فقط پلیس و دستگاه قضایی بلکه همه دستگاههای اجرایی هم مشعول کشیدن بار نهادهای فرهنگی هستند. نهادهای فرهنگی فقط مشعول صدور نامه به دستگاههای اجرایی برای انجام فعالیتهای فرهنگی هستند و عملاً فعالیتهای اصلی دستگاههای اجرایی را هم مختل میکنند علت اینکه نهادها بار مسئولیت خودشان را گردن پلیس و قوه قضائیه می اندازد نشانه کم کاری نهادها نیستعلت در عدم شناخت مشکل و عدم تعریف درست نحوه برخورد با آن است
بصراحت بگویم که هنوز در مورد حجاب حدود آن مشخص نیست
مشخص نیست که آیا در فقه حجاب اجباری است یا اختیاری
اگر اجباری است پس چرا در مورد اهل کتاب و غیر مسلمان و زنان بازنشسته منعی قائل نشده است
بله در مورد بهتر بودن آن شکی نیست اما صحبت از اجبار و دستوری بودن است
اگر صحبت از قانون می شود طبیعتاً تصمیم گیرنده نهایی اکثریت مردم هستند و مردم باید بگویند که آیا حجاب اجباری درست است یا خیر؟
خدا هم از ما نخواسته است که در مورد چیزی که استدلال و منطق کافی نداریم مردم را به اجبار و زحمت بیندازیم
اساسا زیبایی حجاب به این است که جامعه با انتخاب خودش رعایت کند و حجاب نمادی برای این است که افراد دلبستگی خود را به خدا اعلان کنند و خدا هم نشانه ای برای اثبات بنده خوب و بد خودش داشته باشد و قضاوتی برای آخرت و قیامت باشد و در قیامت بهانه برای کسانی که به حجاب اعتقاد ندارند وجود نداشته باشد که به خدا اشکال بگیرند
چون خدا قبل از محاکمه حجت را برای همه تمام می کند و مهربانی خدا را نشان می دهد که در کمال قدرت به بنده اش ولو گنهکار ظلم نکند
کدام نهادفرهنگی؟ بزرگترین وعمومی ترین نهاد فرهنگی صداسیما است که نحوه عملکردش سالیان طولانی است داد همه را در آورده است. آموزش پرورش ووزارت علوم دست عده ای خارج از بدنه خودشان هستند . سازمانهای با پسوند دینی هنوز نتوانسته اند احکام وقوانین اسلام را برای مردم تعریف کنند وهرکدام تعریف خاص خودرا دارند.وزارت ارشاد دست عده ای است که دین مصباحی را ترویج میکند. وقتی هرکس جای خودنباشدهم چنین میشود.اگر روحانیت طبق آنچه مدنظر شهیدمطهری بود کارش ارشاد وتبلیغ دین واخلاق برای مردم میشد و نه امور سیاسی ونظامی وامنیتی واقتصادی وزارت وریاست> آنوقت حرمتش آنقدر میشد (که قبلا هم بود) که مردم به حرف وسخن اینها خود مقید به دین میشدند 
از بین تمامی کشورهای مسلمان مثل عربستان و ترکیه و عراق و سوریه و لبنان و فلسطین و مصر و الجزایر و تونس و قطر و امارات ، این فقط ایران و طالبان هستند که حجاب اجباری دارند قانون حجاب در جامعه مقبولیت ندارد و به دلیل عدم وجود احزاب این کشمکش ادامه د خواهد داشت و مراکز فرهنگی هم کاری نمی توانند بکنند چون جنبش فواجش فرهنگ پذیر نیست 
| 
هر وقت تو با تربیت شدی نشانه موفقیت مراکز فرهنگی کشوره | شما هم میتوانید از این منظر نگاه کنید | هرچند تابی خیلی هواتو داره جوابهاتو منتشر نمیکنه ولی بازهم بهت میگم دیگر همه فهمیدند ....ا چیکاره هستند | به نظرت این مدل فحاشی و تهمت زدن مورد قبول خداوند و دین اسلام هست ؟؟؟؟