«مریم میرزاخانی» و مرزهایی که در نوردیده شد
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، مریم میرزاخانی ۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۵۶ متولد شد. او در دبیرستان فرزانگان تهران تحصیل کرد. همکلاسی‌هایش او را با نبوغ زیاد و مهربانی به خاطر می آورند. یکی از همکلاسی‌های او می‌گوید در اولین روزهای مدرسه، مریم تاریخ تولد همه دانش‌آموزان کلاس را یادداشت کرد و روز تولد ما به هرکداممان یک کتاب هدیه داد. میرزاخانی، در سال‌های پایانی تحصیل خود در دبیرستان، در مسابقات المپیاد جهانی ریاضیات شرکت کرد و دو سال پیاپی مدال طلای این مسابقات را به دست آورد.
کسری رفیع، استاد ریاضیات دانشگاه تورنتو که در زمانی که مریم میرزاخانی دانش آموز عضو تیم المپیاد ریاضی بود، به او و هم تیمی‌هایش ریاضی درس می‌داد، درباره او می‌گوید: من به آن‌ها سوال‌های زیادی دادم که از منابع مختلفی پیدا کرده بودم. یکی از سوال‌ها را نمی‌توانستند حل کنند. مریم راه حل آن را نوشت. من یک کتاب درباره آنالیز پیچیده خواندم تا بتوانم اصطلاحاتی را که مریم استفاده کرده بود، درک کنم. بعد از مطالعه آن کتاب فهمیدم راه حل مریم درست بوده است.
مریم برای تحصیل در دانشگاه، رشته ریاضیات را انتخاب کرد و مدرک لیسانس خود را از دانشگاه شریف گرفت. او به صورت مستقیم در مقطع دکترا از دانشگاه هاروارد پذیرش گرفت و در سال ۲۰۰۵ از این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. او سه مقاله از پژوهش مقطع دکترای خود نگاشت که در نشریه‌های مطرحی همچون سالنامه ریاضیات، یافته‌های ریاضیات و مجله انجمن ریاضیات آمریکا منتشر شد. ریاضیدانان هنوز از ایده‌های مریم بهره می‌گیرند و در پژوهش‌های خود به مقالات وی استناد می‌کنند.
مریم میرزاخانی در سال ۲۰۰۸ و در سن ۳۱ سالگی عنوان استاد تمامی دانشگاه استنفورد، یکی از سه دانشگاه برتر جهان را به دست آورد. او و همکارانش برای سال‌ها بر روی اثبات تئوری‌ای کار کردند که آن قدر قوی بود که ریاضیدانان به آن لقب «تئوری چوب جادویی» دادند. تلاش‌های وی باعث شد در سال ۲۰۱۴ و در کره جنوبی برنده جایزه فلیدز شود. او تاکنون تنها زنی است که این جایزه معتبر بین‌المللی را از آن خود کرده است. مسیری که مریم به عنوان یک زن ایرانی در ایران و خارج از کشور طی کرد، می‌تواند برای بسیاری از زنان، الهامبخش باشد چرا که دنیای ریاضیات در باور عمومی چهره‌ای مردانه دارد، اما حضور درخشان مریم در این عرصه، باعث شده است که ریاضیات و مفاهیم مربوط به آن با تصویر زنی زانو زده روی کاغذهای بزرگ و در حال حل مسائل هندسی به یاد آورده شود.
سه سال پس از دریافت این جایزه، مریم میرزاخانی که به نوعی معروف‌ترین چهره علمی معاصر ایران در دنیا شناخته می‌شد، پس از سال‌ها مبارزه با سرطان پستان درگذشت. از مریم، جز دستاوردهای مهم علمی در ریاضیات که راهگشای بسیاری از ریاضیدانان خواهد بود و «آناهیتا»، دختر خردسالش، تصویر زنی سنت‌شکن باقی مانده است. دخترانی که پس از مریم در المپیادهای ریاضی شرکت کردند، طلای جهانی، کسب امتیاز کامل مسابقات، تحصیل در بهترین دانشگاه‌های دنیا و کسب مدال‌های علمی معتبری همچون فیلدز را دور از خود نمی‌دانند؛ چرا که پیش از آن‌ها، مریم مرزهای از پیش تعیین شده در ذهن دختران را از میان برداشته است.
حیف که تمام این کارها با یک بی‌حجابی بی‌ارزش و پوچ شد.حیف.
| 
، چه بسیار محجبه های بد ذات خیمه بر اسلام واقعی زده اند،چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید | مغز پوسیده | برو کم ور زیادی بزنبرو دم سوراخت بگیر
کیر تو این افکار عصر حجریت
لاشی
| شما خوب.... | حیف که این همه کامنت پس چرا قبل از مرگش هیچ خبری از این نابغه ایرانی نگذاشتید . بخدا خودم جواب خودم را میدانم چرا که در دنیای بی هنران هنرمندان واقعی باید در پرده باشند تا بی هنری عده ای معلوم نگردد . | قبل از فوتش هم شناخته شده بود روحش شاد | از اینم استفاده سیاسی کنید شد یه خبر بذارن سیاسی نشه. | کلا تو ایران همینه اگه یادتون باشه یه مدتی چهره های ماندگار انتخاب میکردن که اکثرا بعد فوت چهره ماندگار میشدن | عکس ایشون توی کتاب سمپاد ریاضیات هفتم اومده بود ودو یا سه سال بعد از اون فوت کردن ایشون الگوی من و خیلی از دختران این سرزمین هستند ....تلاش ایشون قابل تحسینه روحشون شاد ....امیدوارم که راه ایشون ادامه داشته باشه تصویر زنی سنت‌شکن باقی مانده است. .....منظورت چیه؟!
یعنی سنت شکنی خوب؟!
یعنی پشت کردن به اعتقادات و اصول اولیه دین اسلام که عدالت هست!!!!
| این سنت شکنی با اون چیزی که در ذهن شما وجود داره خیلی فرق داره و کار بسیار بزرگ و خوبیه | فکر کنم تو توی غار زندگی میکنی. البته در حد و اندازه دانشمندان بزرگ ما که مستعان 110 را خلق کردند که نبود! | طراح سد گتوند رو فراموش نکنید بزرگترین کارخانه تبدیل آب شیرین به شور بعصی حتا از یک تسلیت یک خطی هم برای ایشان خود داری کردند | چون چادری نبود | ولش کن داداش این ناشناس یک بیمار روان پریشهمریم میرزاخانی امرزیده و روحش قرین انوار الهی هست
بنده خدا تا ایران بود نه کسی تحویلش میگرفت و نه میدونستیم همچین نابغه ای تو ایران داریم....تا رقت خارج اونا ارزششو درک کردن...الان هم اگر عمرش به دنیا بود تو ایران بود باید دنبال مرغ ..تخم مرغ ، دارو و خانه سازمانی و از طرف دانشگاه می دویید | دقیقا برعکسه.ریاضیات تو ایران تا یجایی پیش میره بعدش باید هجرت کرد.