جشن منتقدان خانه سینما عامل واقعی احیای درگیری تاریخی مشایخی و انتظامی

امروز، دبیر یازدهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در یادداشتی درباره این حواشی گفته است: «جشن انجمن منتقدان در چارچوب اهداف فرهنگی اش، دعوت به همدلی و تحمل یکدیگر و تمرین مدارا، جدا از دیدگاه های گوناگون است. متأسفانه برخی از اهالی سینما و رسانه، مستقل بودن را از دریچه ذهنی یکسویه خود معنا می کنند. در یک نهاد صنفی، استقلال عمل تعریف خودش را دارد و نباید رویاپردازی کرد.
 
نکته دیگر آنکه ما همواره سعی کرده‌ایم به آدم‌ها با سلایق مختلف سیاسی زیر پرچم کشور عزیزمان که خون بهای صدها هزار شهید از جمله محسن حججی عزیز که شروع جشن امسال هم مزین به نام او بود، احترام بگذاریم، ولی متأسفانه برخی از همکاران سینمایی به رغم این که تجربه جشنواره های متعدد دور دنیا را دارند، به بعضی بدیهیات و ابتدایی ترین قواعد اخلاقی و حرفه ای سینما نیز احترام نمی گذارند.

البته اگر بخواهیم به پشت پرده بیشتر پروژه ها سرک بکشیم، ردپایی از یک سرمایه گذار اعم از نهادهای داخلی یا اتحادیه های بین المللی غربی و... در آن دیده می شود؛ اما آن چه در یک جشن مطرح است، حفظ حرمت ها و توجه به مختصات کیفی آثار منهای پشت صحنه هاست.»
 
خاصیت جوایز و جشنواره‌های سینمایی، صرفاً یک اعتبار نیست، بلکه آنچه در کنار این اعتبار به دست می‌آید و اتفاقاً ثابت می‌کند جشنواره اعتباری دارد یا ندارد، تمرکز تماشاگران به برگزیدگان یک جایزه چون جایزه اسکار یا یک جشنواره چون جشنواره‌ کن است. تمرکز تماشاگران و علاقه مندی به تماشای برندگان جوایز و جشنواره‌ها تا حدی است که رقابت میان کمپانی‌های بزرگ برای خرید حق پخش فیلم‌های برنده شکل می‌گیرد.
 
در ایران تا حدودی ـ بسیار اندک ـ تنها جشنواره فجر چنین اثری دارد. مردم با در نظر گرفتن سیمرغ‌های بلورین و به ویژه سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران تا حدودی به تماشای فیلم‌ها می‌نشینند و به همین دلیل در پوستر فیلم‌ها، نشان سیمرغ درج شود. در مقابل، نه تنها جشن منتقدان خانه سینما، بلکه حتی جشن اصلی خانه سینما نیز چنین خاصیتی ندارد و کمترین اعتباری برای یک فیلم به همراه نمی آورد و کمکی به فروش فیلم‌ها نمی‌کند.
 
شمار منتقدان واقعی سینمای ایران نیز ـ با در نظر گرفتن همه اسامی که این روزها نقدی بر فیلمی می‌نویسد ـ به سختی سه رقمی می‌شود. حتی اگر خبرنگاران واقعی سینمایی را نیز محاسیه کنیم، نمی‌توان سالن جشن منتقدان سینما را پر کرد؛ بنابراین، نباید انتظار داشت در چنین جشنی، حواشی تلخی به جز آنچه دیدیم، به نظاره ننشینیم. مدیریت محفلی انجمن منتقدان خانه سینما، حاصلی بیش از این ندارد.