آیا تغییرات، به حذف سینما از دیوارهای سازمان سینمایی محدود می‌شود؟
نفس این تغییر آنچنان پراهمیت نیست و شاید در نهایت به عنوان یک بدسلیقگی مدیریتی قابل تقلیل باشد اما اگر این تغییر را به عنوان نشانه شکاف جدی تفکرات و سیاست‌های روئسای پیشین و کنونی سازمان سینمایی در نظر گرفت، باید در انتظار تغییر بسیار چشمگیری در سیاست هایی باشیم که در چند سال اخیر در عرصه های مختلف سینمای ایران باشیم.
پس از روی کار آمدن محمدمهدی حیدریان، در یک اقدام مهم و سازنده، پوستر فیلم‌های مهم سینمای ایران در چند دهه اخیر که بر دیوار این سازمان بود، از روی دیوار این سازمان جمع آوری شد تا تفاوتی میدان راهروهای این نهاد فرهنگی با سایر سازمان‌ها و ادارات نباشد و این تفاوت را از نمای داخلی این سازمان نتوان یافت.
به گزارش «تابناک»؛ سازمان سینمایی که در دوره جواد شمقدری شکل گرفت و در دوره مدیریت حجت الله ایوبی فرم تازه‌ای پیدا کرد، به لحاظ ساختاری تفاوت چندانی با سایر سازمان‌ها نمی‌کرد و اگر تابلوهای اتاق های مسئولان این سازمان حذف می‌شد، حتی قابل تشخیص نبود که مسئولان سازمان سینمایی در این ساختمان مجاور دفتر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مستقر هستند.
در دو سال اخیر توسط مسئولان روابط عمومی پیشین سازمان سینمایی شاهد تغییر فرم پوست این بنا بودیم و صدها پوستر از مهم ترین فیلم‌های سینمایی که در تاریخ سینمای ایران ساخته شده بر دیوار راهروهای سازمان سینمایی در قالب تابلوهایی از جنس شاسی نقش بست. تغییراتی از این جنس باعث شده بود که با ورود به این سازمان دریابیم به کدام مجموعه وارد شده‌ایم اما این وضعیت دوام نداشت و این عناصر زاید از سینمای ایران خیلی زود از دیوار این نهاد فرهنگی رخت بربست.
همانگونه که در دوره شمقدری حتی شکل سیمرغ بلورین عوض شد، در دوره محمدمهدی حیدریان نیز حتی دیوار سازمان سینمایی نیز -احتمالاً به قصد بهبود اوضاع- تغییر می‌کند و پوسترهای فیلم‌های سینمایی که سرمایه های سینمای ایران هستند نیز از دیوارها پایین آورده شده، تا سازمان سینمایی همچون سایر اداره‌های این کشور شود.
نفس این تغییر آنچنان پراهمیت نیست و شاید در نهایت به عنوان یک بدسلیقگی مدیریتی قابل تقلیل باشد اما اگر این تغییر را به عنوان نشانه شکاف جدی تفکرات و سیاست‌های روئسای پیشین و کنونی سازمان سینمایی در نظر گرفت، باید در انتظار تغییر بسیار چشمگیری در سیاست هایی باشیم که در چند سال اخیر در عرصه های مختلف سینمای ایران باشیم.
مدیر کنونی سینمای ایران درباره اینکه آیا جشنواره فیلم فجر همچنان در دو بخش بین الملل و ملی به صورت منفک برگزار می‌شود یا این دوره از جشنواره بین‌المللی فجر، آخرین دوره برگزاری مجزای این رویداد است، سکوت کرده است. البته با این وجود رضا میرکریمی همچنان در حال پیگیری رویکردهای متفاوت در جشنواره بین المللی فیلم فجر و تبدیل این رویداد به یک جشنواره بین المللی واقعی است.
حیدریان درباره سرنوشت مدرسه ملی سینما نیز سکوت کرده و مشخص نیست این مدرسه که برای دوره تحصیلی تازه فراخوان داده تا پایان دوره ی تحصیلی کارآموزان تازه‌اش، عمرش به دنیا باشد. این در حالی است که رئیس پیشین سازمان سینمایی در بودجه سال 1396 این سازمان برای حوزه آموزش با هدف تامین منابع مالی مدرسه ملی سینما، ردیف در نظر گرفته بود و با توجه به بودجه مصوب این سازمان، طبیعتاً باید این اعتبار در این حوزه هزینه شود.
در سایر حوزه های سازمان سینمایی نیز مشخص نیست تا چه میزان از مسیری که در چند سال گذشته طی شده قرار است همچنان استمرار داشته باشد و تا چه میزان وضعیت به همان شکل سابق ادامه خواهد یافت. اینها پرسش ها و ابهاماتی است که مدیر تازه سینمای ایران درباره اش سکوت کرده است. آیا سینمای ایران در ماه های پیش رو رنگ آرامش را می بینید یا تغییرات به سراغ سینمای ایران می آید؟
