فرهنگ اقتصادی مقوّم پیشبرد اقتصاد مقاومتی است
مهدی طغیانی، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان، ضمن بیان اهمیت فرهنگ اقتصادی و ابراز نارضایتی از عدم توجه به این بخش، گفت: وجود مجموعه ای خارج از دولت که فراجناحی باشد و به رصد و پایش اقتصاد مقاومتی بپردازد امر مهم و لازمی است که با وجود این همایش سالانه این امر محقق می شود.
مهدی طغیانی، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان، ضمن بیان اهمیت فرهنگ اقتصادی و ابراز نارضایتی از عدم توجه به این بخش، گفت: وجود مجموعه ای خارج از دولت که فراجناحی باشد و به رصد و پایش اقتصاد مقاومتی بپردازد امر مهم و لازمی است که با وجود این همایش سالانه این امر محقق می شود.
مهدی طغیانی، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان و همچنین عضو هیئت علمی سومین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی در گفتگو با عضو شبکه تحلیلگران اقتصاد مقاومتی، ضمن بیان مشکلات کشور در حوزه فرهنگ اقتصادی، اهمیت رصد و پایش اقتصاد کشور را، به واسطه همایش اقتصاد مقاومتی تشریح کرد.
این استاد دانشگاه در خصوص شناخت جایگاه و وضعیت کنونی کشور گفت: قبل از اینکه بخواهیم به مفهوم اقتصاد مقاومتی بپردازیم، بایستی بدانیم که اقتصاد ایران، کاستی و کمبودهای زیادی دارد. پس از تحریم ها، این نقص ها بهتر خودشان را نشان دادند. زمانی که شما در شرایط عادی رانندگی می کنید، بسیاری از مشکلاتی که یک خودرو دارد، ممکن است پیدا نشود ولی به محض اینکه قدری به ماشین فشار وارد شود و جاده ی ناهمواری هم وجود داشته باشد، مشکلات آن هویدا می شوند.
وی ضمن بیان اینکه برخی مشکلات درونی، از مشکلات بیرونی تاثیر بیشتری دارند، گفت: مثلا اگر ما هیچ مشکل مالی در تجارت نداشته باشیم، تشکیلات گمرکی ما گاهی مشکل بزرگتری در مقایسه با تحریم های خارجی است. نظام مالیاتی، نظام اداری و غیره را نیز می توان از این مشکلات نام برد.
طغیانی در خصوص مفهوم اقتصاد مقاومتی گفت: بخشی از فهم اقتصاد مقاومتی به شناخت و آگاهی ما از وضعیت موجود و مشکلات داخلی و خارجی ماست. بررای رسیدن به اهداف سند چشم انداز توسعه و همچنین بهبود شاخص های اقتصادی، لازم است که در مباحث فرهنگی به خصوص فرهنگ اقتصادی، دانش خود را افزیش دهیم.
وی ادادمه داد: برای مثال درباره فرهنگ مصرفی در جامعه ما از بسیاری از دشمنی های بیرونی خطرناک تر است. اهمیت این حوزه به قدری است که اگر به آن پرداخته نشود، مانع پیشرفت هم خواهد بود اما در صورتی که به آن پرداخته شود، نه تنها مانع نیست بلکه مقوم و کمک کننده‌ی پیشرفت نیز خواهد بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان درباره مسائل فرهنگی مغفول مانده گفت: از موارد دیگر فرهنگی می توان به فرهنگ تولید، فرهنگ بهره وری، فرهنگ استفاده صحیح از امکانات و منابع و فرهنگ کار اشاره کرد. در مورد فرهنگ کار، منابع دینی ما نیز به اتقان، محکم کاری و نوآوری در کار اشاره می کنند. متاسفانه فرهنگ ما مبتنی بر آن دستورات هم شکل نگرفته است.
وی خاطرنشان کرد: فرهنگ بهره وری نیز به این معنی که سعی کنیم حداکثر خروجی را از یک ورودی معین بگیریم. این یک فرهنگ است که دائم به بهره وری فکر کنیم. نه تنها در اقتصاد بلکه در تمام شئون زندگی، مثلا اگر ۵ ساعت وقت برای آموزش می گذارم، بیشترین یادگیری را از آن داشته باشم.
استادیار دانشگاه اصفهان مرحله بعدی را بحث قانون و مقررات دانست و گفت: درخصوص قانون همه می گویند که برای شفافیت، اصلاح امور مالیاتی و بانکی و … بایستی قوانین را درست کرد اما بحث مهمتر از اصلاح قوانین، همراهی مردم با قوانین است. مردم بایستی که با قانون ارتباط برقرار کنند و اگر شما به هر نحوی بخواهید بدون همراهی مردم قانون را اجرا کنید، نارضایتی در پی خواهد داشت.
وی تاکید کرد: برای مثال اگر بحث شفافیت حساب ها و دارایی های مردم را بخواهید اجرا کنید اما از لزوم مالیات و تاثیر مثبت آن بر جامعه برای مردم نگویید و آن ها را توجیه نکنید، طبیعتا ناراضی خواهند بود. پس بایستی این دو را در کنار هم دید یعنی باید هم روی اصلاح قوانین مالیاتی کار کرد و هم رو فرهنگ مالیاتی. چه بسا قوانین خوبی که در این کشور تصویب شده است اما به خاطر عدم فرهنگ سازی، نتوانستیم آن ها را اجرا کنیم.
طغیانی از فرهنگ سازی به عنوان بخش مغفول اقتصاد مقاومتی اشاره کرد و گفت: تولید که مصداق یکی از مولفه های اقتصاد مقاومتی یعنی درون زایی است. برای مثال در بحث تولید دوجنبه وجود دارد که یکی تولید و دیگری مصرف است. فرهنگ سازی در تولید به این معنی است که تولید کننده کالای با کیفیت تولید کند و کم کاری نکند و در بخش مصرف هم، مردم بایستی از کالای داخلی حمایت کنند که متاسفانه در فرهنگ سازی هیچ کدام موفق عمل نکردیم.
وی در تبیبن رابطه وِلا بین مومنین گفت: در قرآن ما یک بحثی در مورد مومنین با عنوان رابطه ولا وجود دارد. معنای ساده آن این است که به فکر یکدیگر باشند و به سرنوشت یکدیگر علاقه داشته باشند. به این معنی که مثلا در هنگام خرید و فروش تولید کننده و مصرف کننده خود را به جای دیگری بگذارند.
این پژوهشگر حوزه تربیت اسلامی ادامه داد: اگر تولید کننده ای در مورد بازار خود اطمینان داشته باشد، به جای اینکه به فکر ارتقای کیفیت کالای خود و رضایت مشتری باشد به این فکر است که چکونه می تواند در تولید این کالا، کم بگذارد. عنصری که باعث شده است در این سال ها علیرغم پیشرفت در برخی مسائل اقتصادی مثل شفافیت و نظارت و برخورد های قضایی، احساس پسرفت داشته باشیم، نزول و عقب ماندگی فرهنگی است.
استاد دانشگاه اصفهان ضمن تبیین فرهنگ اقتصاد مقاومتی، گفت: در مولفه اول اقتصاد مقاومتی در حوزه مردمی کردن اقتصاد، ضمن اینکه باید فضای کسب و کار آماده باشد، در میان مردم نیز نیاز به فرهنگ کارآفرینی داریم. چرا دانشحویان بعد از فراغ التحصیلی به فکر استخدام هستند؟ کمتر دانشجویی به فکر کارآفرینی می افتد.
وی در مورد مولفه دیگر یعنی دانش بنیان نیز، نیاز به یک فرهنگ را ضروری دانست و افزود: اینکه زنجیره علم تا ثروت یک ایده را خودمان طی کنیم و به سادگی ایده خود را در اختیار سرمایه گذار خارجی قرار ندهیم نیاز به فرهنگ سازی دارد. درباره تک تک مولفه های اقتصاد مقاومتی می توان مسائل فرهنگ آن را توضیح داد.
عضو هیئت علمی سومین همایش سالانه اقتصاد مقاومتی درباره اهمیت این همایش گفت: یک بخشی از بحث های اقتصاد مقاومتی، مطالبه گری است. نظام آموزش عالی و نخبگان کشور در دانشگاه ها و حوزه های علمی که مکان فراجناحی و فرادستگاهی است، جای بسیار خوبی برای مطالبه اقتصاد مقاومتی است. خیلی مهم است که دستگاهی خارج از دولت به صورت سالیانه به رصد دستکاه های کشور در حوزه اقتصاد مقاومتی بپردازد و به گزارش های معمول و صوری هم اکتفا نمی کند.
وی با اشاره به کارکرد این همایش، گفت: ضمن مطالبه گزارشات، آن ها را بررسی می کند و به بحث می گذارد. بهترین جایی که می تواند این کار را انجام دهد به نظر من دانشگاه است. اگر ما یک رسالت داشته باشیم که آن هم مطالبه اقتصاد مقاومتی است، بهترین جا برای آن همین جا است. دانشجویان نیز از فضای بی مساله بودن و رخوت خارج می شوند و نتیجه آن را نیز در کل جامعه می توان مشاهده کرد.
طغیانی در پایان خاطر نشان کرد: این همایش از یک طرف فضای مناسبی است جهت پیدا کردن موضوعات پایان نامه های دانشجویی و از طرف دیگر مکانی است برای حل مشکلات دستگاه های اجرایی ما که بایستی اذعان داشته باشند که همه چیز را نمی دانند و برخی مسائل شان را مثل تجارت و حوزه های دیگر به دانشگاه سفارش بدهند.
