خورشید زیبای ما چگونه نابود خواهد شد؟

چندی پیش، «آژانس اروپایی فضا» یکی از عکس‌های قدیمی تلسکوپ هابل را از گنجه بیرون کشید تا شمایی از پایان دنیا را به نمایش بگذارد. این عکس در حقیقت آخرین لحظات عمر ستاره‌ای را نشان می‌دهد که Kohoutek 4-55 نام داشت. نکته‌ای که مرگ غم‌انگیز این ستاره را مهم ‌می‌سازد، شباهتی است که این ستاره با خورشید ما دارد.

ستارۀ در حال احتضار، در واقع جایی در مرکز گازهای دورانی رنگینی است که در این تصویر مشاهده می‌کنید؛ اتفاقی که برای این ستاره افتاده، به این ترتیب است که ابتدا و رفته رفته انرژی لازم برای شعله‌ور بودن را از دست داده و سپس غیرمعمولی شروع به تکان خوردن کرده و لایۀ بیرونی سطح آن جدا و در دل فضا رها می‌شود. در زیر این لایۀ سطحی، لایۀ زیرین ستاره نمایان می‌شود که به شکل غیرقابل تصوری سوزان است. اشعه‌های فرابنفش این لایۀ زیرین سبب شعله‌ور شدن گازهای رها شده می‌شود و یک ابر فضایی (Nebula) چند رنگ پدید می‌آورد. در این تصویر، رنگ سرخ نشان‌گر سوختن گازهای نیتروژن، سبز نمایندۀ هیدروژن و آبی نمایان‌گر سوختن اکسیژن است.

این ستارۀ خاص 4600 سال نوری از ما فاصله داشته و این فاصلۀ نجومی به این معناست که زمان انفجار نهایی و مرگ آن، در دوران حکمرانی فراعنه در مصر روی داده و تصویر آن، در زمان حاضر به زمین رسیده است.

به گفتۀ اعضای آژانس اروپایی فضا، ستارۀ منظومۀ ما هنوز 5 میلیارد سال زمان دارد تا به آن مرحله برسد و نباید زیاد نگران آن باشیم! انتظار می‌رود خورشید ما به شکل مشابهی لایۀ بیرونی خود را رها کند و تبدیل به کوتولۀ سفیدی شود که به آرامی سرد شده و مانند ذغال‌سنگی لجوج و رفته رفته در ته یک گودال آتش می‌میرد.

البته در هر حال، حتی دورترین نوادگان ما در 5 میلیارد سال دیگر هم نخواهند توانست چنین صحنه‌ای را تماشا کنند، چون در نخستین مرحله از این انفجار، تکانه‌های حرارتی ناشی از آن، زمین و ساکنانش را مانند یک چیپس سیب‌زمینی خواهد سوزاند و از این رو، تصویری که در بالا مشاهده می‌کنید، نهایی ترین و نزدیک‌ترین تصویر و تصوری است که نسل انسان می‌تواند از این رویداد داشته باشد؛ البته در صورتی که آن موقع موجودی به نام انسان وجود داشته باشد.