ردصلاحیتی‌های دقیقه 90 خبرگان تهران
فهرست تأیید صلاحیت‌شدگان انتخابات مجلس خبرگان در استان تهران، در حالی با حضور ۳۳ نفر نهایی شد که تعداد این فهرست، تا پیش از بررسی شکایات تأیید صلاحیت نشدگان در مرحله اول بررسی‌ها، ۳۶ نفر بود.
به گزارش آنا، با این وصف، نه تنها شکایت هیچ‌یک از معترضان پذیرفته نشد، نام دو تن از تأییدشدگان مرحله قبل نیز خط خورد و یک نفر نیز به حوزه دیگری منتقل شد. نکته قابل توجه اینجاست که از میان این سه، صلاحیت آیات سیدعباس حسینی قائم‌مقامی و مهدی هادوی‌تهرانی در دوره‌های پیشین انتخابات خبرگان تأیید شده بود.
از ویژگی‌های مشترک این دو چهره معتدل، استقلال، آشنایی به علوم روز و عنایت خاص رهبر معظم انقلاب به آنان است؛ ویژگی‌ای که احتمال رأی‌آوری این دو را بسیار بالا می‌برد.
آیت‌الله قائم‌مقامی که شاگرد شاخص مکتب تربیتی آیت‌الله حق‌شناس است، از محضر درس استادان بزرگ حوزه‌های علمیه، همچون آیات: میرزا جواد تبریزی، محمدعلی اراکی، حسین وحید خراسانی، میرزا هاشم آملی، سید رضی شیرازی، حسن حسن‌زاده آملی و... بهره جسته است.
آیت‌الله حسن‌زاده آملی وقتی که سال ۱۳۷۶ در مورد شایستگی آقای قائم‌مقامی برای مجلس خبرگان مورد پرسش قرار گرفت، چنین گفت: «از زبان بنده بفرمایید که من سالیانی خدمت جناب آقای قائم‌مقامی بودم و ایشان را به دو منقبت علم و عمل، بسیار شایسته، قابل و وارسته می‌دانم و بدون هیچ مداهنه و مجامله‌ای، جناب ایشان برای این امر اهم و حیاتی (انتخابات خبرگان) شایسته می‌باشد و در قابلیتشان تردیدی نیست.»
رهبر معظم انقلاب در تاریخ 7/5/ 74 خطاب به وی اظهار کرده بودند: «من به شما برای آینده نظام، امیدها بسته‌ام».
آیت‌الله قائم‌مقامی سال‌ها به عنوان مدیر مرکز اسلامی هامبورگ و رئیس آکادمی علوم اسلامی آلمان و ریاست شورای مسلمانان هامبورگ فعالیت داشت. نخستین تشکل سراسری و رسمی شیعه در اروپا را با نام اتحادیه اروپایی علما و تئولوگ‌های شیعه به دست وی پایه‌گذاری شد و خود به مدت 10 سال ریاست آن را برعهده داشت. قائم‌مقامی همچنین برای نخستین بار به تأسیس مجلس اعلای شیعیان آلمان اقدام کرد که به حضور شیعه در جامعه آلمانی رسمیت بخشید. وی با رأی جمعیت‌های شیعی به عنوان اولین رئیس این مجلس انتخاب شد. او اکنون علاوه بر ریاست هیئت موسس اتحادیه اروپایی علمای شیعه، ریاست انستیتو اروپایی الهیات صلح را نیز برعهده دارد.
قائم‌مقامی در مصاحبه‌ای که پس از تأیید صلاحیت او در رسانه‌ها منتشر شد، درخصوص اجتهاد سیدحسن آقای خمینی گفته بود: «به نظر بنده و با شناختی که از آسید حسن آقا دارم ایشان حتما درجه اجتهاد دارد. نه فقط برای من، بلکه برای هر کسی که ایشان را می‌شناسد و آثار او را دیده و با ایشان نشست و برخاست مختصری هم داشته است، تردیدی در این باقی نمی‌نماند.»
نام قائم‌مقامی، روز 21 بهمن و تنها ساعاتی پس از ضبط سخنرانی تبلیغاتی او در صداوسیما، از فهرست تأیید صلاحیت‌شدگان حذف و حتی «فرصت اعتراض» نیز از او سلب شود.
آیت‌الله مهدی هادوی‌تهرانی، بعد از مدتی تحصیل در دانشکده برق دانشگاه صنعتی شریف، به آموختن دروس حوزوی پرداخت و از دروس خارج فقه و اصول استادان بزرگى همچون حضرات آیات جعفر سبحانى، جواد تبریزى، حسین وحید خراسانى، محمدتقی بهجت، ناصر مکارم‌شیرازى و میرزا هاشم آملى استفاده کرد و مکتب فقهی و اصولی شهید سید محمدباقر صدر را در محضر درس آیت‌الله سید کاظم حائرى فرا گرفت. او از ابتداى حضور خود در قم، افزون بر بهره‌گیری از فقیه عارف حضرت آیت‌الله بهجت فومنی و دروس اخلاق آیت‌الله حسین مظاهری، با سالک واصل حضرت آیت‌الله محمدرضا بهاءالدینى، مراوده و ارتباط مستمر و وثیق داشت و این ارتباط تا هنگام رحلت آن عارف فقیه برقرار بود.
آیت‌الله مهدى هادوى این توفیق را داشته است که افزون بر تدریس در دانشگاه‌ها، تقریباً تمام دروس مقدمات و سطح حوزه علمیه را بارها تدریس و از سال 1369، در سن 29 سالگی، به تدریس خارج فقه و اصول – عالی‌ترین دوره آموزشى حوزه علمیه - اشتغال پیدا کند.
هادوى به دو زبان انگلیسى و عربى تسلط کامل دارد و تا حد زیادى با زبان فرانسه و آلمانى نیز آشناست. وى عضو شوراى عالى مجمع جهانى اهل بیت علیهم‌السلام و تنها عضو شیعی و ایرانی کمیته جهانی گفت‌وگوی اسلام و غرب (C-100) و از مؤسسان شوراى جهانى رهبران دینى (WCRL) است.
چهارشنبه 21 بهمن‌ماه، روز اعلام نتایج نهایی بررسی صلاحیت کاندیداهای مجلس خبرگان رهبری بود. شورای نگهبان اسامی را به وزارت کشور فرستاد تا به نامزدها اعلام کند. همان روز، نجات‌الله ابراهیمیان، عضو حقوقدان شورای نگهبان، که پیش از آن، معترضانه از سمت سخنگویی این شورا استعفا داده بود، لب به سخن باز کرد و گفت که «اطلاعی از فرایند و چگونگی احراز صلاحیت‌ها» ندارد. او بر این باور است که «این نظارت باید دارای آیین ویژه‌ای باشد که فرصت دفاع برای داوطلبان در آن به نحو کافی طراحی شده باشد و اجرای آن اقناع عمومی را نیز به دنبال داشته باشد.».
