حاصل با ارزش دعوای دو برادر برای جهانیان
رانننده‌شان می‌گوید دعوا برسر یک زن بوده است. خودشان می‌گفتند "اختلاف نظر داریم، اما دعوا نداریم". متخصصان می‌گویند موضوع بر سر نحوه تولید بوده است. هرچه بود، حاصل آن "آدیداس" و "پوما" شد.
هرتسوگن آوراخ (Herzogenaurach) شهر کوچکی با ۲۴ هزار نفر جمعیت در نزدیکی نورنبرگ واقع در جنوب آلمان است. در این شهر دو برادر به نام‌های "آدولف" و "رودولف" داسلر زندگی می‌کردند. (عکس: نمایی از بافت قدیمی شهر)
فریتس والتر در خاطرات خود می‌نویسد:«چشم‌های آدی داسلر که همراه تیم به مسابقات جام جهانی برن رفته بود، دائما به زمین دوخته شده بود. سب هربرگر سر مربی تیم که همه او را رئیس صدا می‌کردند، به محض تغییر هوا فریاد می‌زد "آدی استوک‌‌ها را بزن"». (عکس: کفش‌های فریتز والتر در موزه فوتبال آلمان)
جدال دو برادر آلمانی باعث بوجود آمدن تولیداتی شد که مارک و کیفیت آنها بر تن و پای ورزشکاران و در میادین ورزشی می‌درخشد.
در المپیک برلین یعنی در سال ۱۹۳۶ تمامی ورزشکاران آلمانی با کفش‌های برادران داسلر وارد میدان رقابت‌ها شدند.
اختلاف دو برادر در محدوده خانواده داسلر باقی نماند. شهردار شهر هرتسوگن آوراخ می‌گوید: «کارمندان و کارگران آدیداس و پوما این دو برادر را بسیار دوست داشتند و به آنها وفادار بودند. در شهر مردم حتی جواب سلام فردی که لباس و کفش مارک مخالف را برتن داشت نمی‌دادند. هرچند حالا اوضاع تغییر کرده، اما در آن زمان حتی هیچ ازدواجی بین کارمندان دو شرکت نیز صورت نمی‌گرفت.»
برادران داسلر بدعت دیگری نیز از خود برجا گذاردند. آنها برای نخستین بار در جهان تبلیغ از چهره یک ستاره ورزشی برای بازاریابی استفاده کردند. جسی اونز دونده آمریکایی (عکس) با کفش ساخت برادران داسلر موفق به کسب چهار مدال طلا در المپیک برلین شد و او نخستین ستاره‌ای بود که به تبلیغ برای لوازم ورزشی پرداخت.
امروز هم دو محصول آدیداس و پوما از چهره ستارگان ورزشی برای تبلیغ و بازاریابی استفاده می‌کنند.
کارگاه کفاشی داسلر‌ها بزودی به یک کارخانه تبدیل شد و در سال ۱۹۳۰ تولید کفش‌های ورزشی آنها به ده هزار و پانصد جفت کفش دو و میدانی و ۱۸ هزار و ۵۰۰ جفت کفش فوتبال رسید.
موفقیت بین‌المللی آدیداس اما از سال ۱۹۵۴ آغاز شد. در این سال تیم ملی فوتبال آلمان با کفش‌های آدیداس که دارای "استوک پیچی" بود موفق شد به عنوان قهرمانی جهان دست یابد. اووه زه‌لر، پیشکسوت افسانه‌ای فوتبال آلمان می‌گوید:«این کفش‌ها یک معجزه بودند». (عکس: آدی داسلر نفر سمت چپ کنار عکاس)
شرکت پوما اما معتقد است "استوک پیچی کفش فوتبال، اختراع آدی داسلر نیست". آنها با ارائه این کفش (عکس) از آرشیو کارخانه معقتدند، رودلف نیز بر روی چنین کفشی کار می‌کرده است.
رودولف داسلر، برادر کوچکتر هم نخست با استفاده از اختصار دو حرف اول نام و نام خانوادگی‌اش، نام "رودا" را برای کارخانه خود برگزید و سپس آن را به "پوما" تغییر داد.
هرچند در شهر هرتسوگن آوراخ کفاشی سنتی دیرینه دارد، اما آدولف داسلر (عکس) که همه او را "آدی" می‌نامیدند، نخست به پیشه نانوایی روی می‌آورد. او اما در سال ۱۹۲۰ در گوشه‌ای از آشپزخانه مادر شروع به کفاشی می‌کند و سه سال بعد برادر کوچکترش رودولف نیز به او می‌پیوند و این دو بعدا یک کارگاه کفاشی را بنیان می‌نهند.
حالا میراث برادران داسلر که در دهه هفتاد درگذشتند، به محصولات جهانی تبدیل شده‌اند که میلیاردها یورو فروش سالانه دارند و ده‌ها هزار نفر کارمند و کارگر در سراسر جهان در کارخانه‌های آنها مشغول به کار هستند. جالب اینکه وجود مرکز کنسرن‌های آدیداس و پوما از شهر هرتسوگن آوراخ شهری مرفه ساخته و باعث شده تا این شهر حتی در بدترین شرایط اقتصادی نیز درصد بیکاری بسیار نازلی داشته باشد.
در دهه چهل میلادی شعله‌های جنگ خانمانسوز جهانی دوم، برادران داسلر را نیز به کام خود فرو برد و آنها پس از بازگشت از جنگ به‌سختی توانستند کارخانه خود را سرپا نگه‌دارند. چادرها و لاستیک‌های باقی‌مانده از جنگ تنها مواد اولیه‌ای بود که آنها از آن برای تولید کفش دراختیار داشتند.
علیرغم جدایی دوبرادر، اما سرنوشت آدیداس و پوما شباهت‌های زیادی با هم دارد.هر دو شرکت به‌سرعت شهرت جهانی یافتند. در دهه هفتاد با ورود شرکت آمریکایی نایک هردو تحت فشار اقتصادی قرار گرفتند، زیرا نایک تولید خود را در کشورهایی با دستمزد پایین انجام می‌داد. هر دو شرکت اما در دهه هشتاد با استفاده از روش‌های مدرن مدیریت و ورود به بازار سهام دور جدید شکوفایی را تجربه کردند.
تابناک را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
گزارش خطا
غیر قابل انتشار: ۶
در انتظار بررسی: ۹۹
انتشار یافته: ۳۰
ماهم دوبرادریم . ولی نتونستیم شرکت باز کنیم پاسخ ها
محمد
| 
| ۱۶:۰۹ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
عیب نداره. بجاش پفک باز کنید و با هم نوش جان کنید. آرمان ایرانی
| | ۱۶:۳۱ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
یعنی استاد ناشناس جان ، شما واقعاً فکر می کنید ، دو برادر بودن آنها باعث شده که شرکت تاسیس کنند و موفق شوند. امان از دست جماعت ایرانی : سطحی نگر ، پرمدعا ، منتظر امداد غیبی و .................
ناشناس
| | ۱۶:۳۱ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
نتونستی چون نخواستی ناشناس
| | ۱۶:۵۶ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
خخخخخخ ناشناس
| | ۱۷:۲۰ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
چونکه با هم اختلاف ندارید عزیزم علی
| | ۱۸:۲۵ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
شاید با هم ( جدال ) نمیکنید . . . ناشناس
| | ۱۸:۵۳ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
ما پنج تا برادریم ناشناس
| | ۱۹:۲۸ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
آخه شما دو تا تو ایران خواستید این کارو بکنید واسه همین نتونستید محمد
| | ۱۹:۵۴ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
چون جور و بزه اینکار کسی دارد که در ادامه راهش از هیچ جیز نترسد ناشناس
| | ۲۰:۳۹ - ۱۳۹۳/۰۵/۱۲
منهم دو برادر دارم كه بعداز 30 سال كاركردن با هم ،هنوز نتونستن يك سانت به 15متر ماترك پدر اضافه كنند. شرکت داداش و برادر که تبدیل شد به آیدین و شونیز و همچنین قاینارخزر که دونار هم از آن مشتق شد از نمونه های ایرانی جدایی دو برادر هستند ما هم دو برادر بودیم که نتونستیم با هم کنار بیایم و شرکت بابامون رو فروختیم الان هم آه در بساط نداریم. ما هم ذو برادریم اتفاقا اختلاف نظر که هیچ دعوا هم داریم ولی هیچ پولی نداریم دقت نكردين روشهاي مدرن مديريت نه امتحان كردن روشهاي قديمي غلط منظور همان سير قهقهرا است 
من یه متخصصم وقتی برادر بزرگم نتونست موفقیتهای علمی منو ببینه از نظر مالی سهم شراکتم را برای خود برداشت درسته که امروز از لحاظ علمی مطرح هستم ولی از نظر مالی ضعیفم و او امروز شرایط مالی فوق العاده ای داره نظرسنجی
مهم‌ترین اولویت دولت چه باید باشد؟